Ενα κυνηγημένο πνεύμα

Πρώτη η ελληνική αποστολή θα μπει στο κατάμεστο στάδιο, σύμφωνα με την παράδοση.

Γιατί στην Ελλάδα γεννήθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, στην Ελλάδα ξαναγεννήθηκαν το 1896. Κι ενώ οι σημερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες δεν έχουν καμιά σχέση με εκείνους που γεννήθηκαν και ξαναγεννήθηκαν στην Ελλάδα, κάθε τέσσερα χρόνια η ελληνική αποστολή νομιμοποιεί το πανηγύρι, παρελαύνοντας πρώτη με τη σημαία της.

Φυσικά, δεν φταίνε τα παιδιά, οι αθλητές που έχουν δουλέψει σκληρά για να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους, έχουν στερηθεί ένα σωρό πράγματα για να καταφέρουν να συμμετάσχουν σε μια διοργάνωση ανάξια να φέρει το όνομά της.

Σ’ αυτούς αξίζουν συγχαρητήρια και η ευχή να επιτύχουν τους στόχους τους.

Ομως, η παρωδία αυτή των Ολυμπιακών Αγώνων χρειάζεται πολλή βούληση και πολλή δουλειά για να αλλάξει χαρακτήρα, ώστε να μοιάζει με την αρχαία γιορτή ή τη σύγχρονη αναβίωσή της, όπως την οραματίστηκαν ο Ντε Κουμπερτέν και ο Βικέλας.

Οι αυθεντικοί Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν γιορτή ειρήνης.

Ο σημερινός απόγονός τους προσπαθεί θλιβερά να κρύψει την αποτυχία της παγκόσμιας κοινότητας να συμβιώσει ειρηνικά πίσω από μια απαστράπτουσα βιτρίνα.

Εχουμε έτσι την απίστευτη χλιδή των τελετών έναρξης και λήξης, αλλά και τα τεράστια ποσά που ξοδεύονται σε έργα τα οποία θα ικανοποιούν τις απαιτήσεις της επιτροπής, ενώ θα μπορούσαν να ξοδευτούν για να βελτιώσουν τη ζωή των ανθρώπων στις χώρες που αναλαμβάνουν τους Αγώνες.

Γι’ αυτό, άλλωστε, η εξωτερική εμφάνιση είναι μια εύθραυστη επιφάνεια.

Πίσω από τα πολλά της ραγίσματα αναδεικνύονται η φτώχεια, η εκμετάλλευση, ο πόλεμος – κυρίαρχα χαρακτηριστικά μιας ανθρωπότητας που δεν σκοπεύει να δεχτεί τα ιδανικά των Αγώνων, προτιμάει τα δικά της.

Λέγεται πως στο Ρίο των φετινών Ολυμπιακών Αγώνων, σωματέμποροι έχουν μεταφέρει σωρηδόν κορίτσια και γυναίκες από κάθε μεριά της χώρας για να «εργαστούν» ως «συνοδοί» για τους χιλιάδες επισκέπτες που θα κατακλύσουν την πόλη για τους Ολυμπιακούς.

Κι ενώ υποτίθεται ότι η αστυνομία προσπαθεί να εντοπίσει και να εξαρθρώσει τα κυκλώματα των σωματεμπόρων, οι γυναίκες που πρόκειται να εκδοθούν στο Ρίο έχουν ήδη καταλύσει σε πολυτελή, λιγότερο πολυτελή, ακόμα και φτωχικά ξενοδοχεία (ανάλογα με το κοινό στο οποίο απευθύνονται).

Οι γυναίκες αυτές πρόκειται να «διατεθούν» στους επισκέπτες: φιλάθλους, ανταποκριτές εφημερίδων, ακόμα και στους ίδιους τους αθλητές που οι διοργανωτές έχουν ήδη προμηθεύσει με προφυλακτικά.

Φαίνεται πως η αστυνομική βία αυξήθηκε τον τελευταίο χρόνο στη Βραζιλία, εν όψει των Ολυμπιακών.

Οι αρχές, προσπαθώντας να ελέγξουν τα χρονίως κακώς κείμενα στη χώρα, την πορνεία και τα ναρκωτικά, χρησιμοποιούν ένοπλη βία στις φτωχογειτονιές – τον τελευταίο τροχό στην άμαξα αυτών των κακώς κειμένων.

Η Διεθνής Αμνηστία καταγγέλλει ότι οι δολοφονίες από αστυνομικούς στη Βραζιλία υπερδιπλασιάστηκαν μέσα σε έναν χρόνο.

Σίγουρα, όμως, οι αρχές της χώρας θεωρούν ότι η έννομη τάξη επιβάλλεται μόνο με την καταστολή.

Γύρω στους 90.000 είναι οι αστυνομικοί που θα κατακλύσουν το Ρίο για να εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη διεξαγωγή των Αγώνων.

Πάνοπλοι αστυνομικοί συνόδευσαν τον δήμαρχο της πόλης που μετέφερε τη φλόγα και μιλούσε για τα πανανθρώπινα ιδανικά της ειρήνης, της αδελφοσύνης, της ευημερίας των λαών.

Συλλήψεις, δακρυγόνα και κρότου-λάμψης διέλυσαν διαδηλωτές που στη διαδρομή της φλόγας βρήκαν την ευκαιρία προκειμένου να ακουστούν σε όλο τον κόσμο τα αιτήματά τους για παιδεία, υγεία, κοινωνική πρόνοια.

Αυτή είναι η σημερινή εικόνα της πόλης πάνω από την οποία θα πετάξει τον φετινό Αύγουστο το αρχαίο, αθάνατο πνεύμα.

Ενα πνεύμα κυνηγημένο από άλλους τόπους, όπου μαίνεται ο πόλεμος, η εμπορία όπλων, ναρκωτικών και ανθρώπων, η φτώχεια, η καταπίεση, ο εκμηδενισμός της αξίας της ανθρώπινης ζωής.

Ενα πνεύμα που θα προσπαθήσουν να το πείσουν ότι κάθε λαός σπεύδει προσκυνητής του, ενώ μαζί με τον ύμνο ακούγεται ο ήχος από βόμβες και από θρήνους.