Είναι ακόμα πολύ νωρίς για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε με ασφάλεια το πού θα μας οδηγήσουν οι τελευταίες εξελίξεις, τόσο στο εγχώριο όσο και στο παγκόσμιο στερέωμα. Ούτε το πρώτο ούτε το δεύτερο θα πρέπει να θεωρούνται τόσο καλά στερεωμένα πλέον. Επικρατεί μια έντονη ρευστότητα, οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές, ο ιστορικός χωρόχρονος έχει πυκνώσει κατά τρόπο που αυτό συμβαίνει όταν κυοφορούνται μεγάλης κλίμακας αλλαγές. Είναι σαφές ότι τα πάντα βρίσκονται σε κατάσταση επανεξέτασης και επανακαθορισμού.
Στη χώρα μας μοιάζει σαν η κοινωνία να συνέρχεται από βαθύ λήθαργο, σαν να ξύπνησε από μακάριο εφησυχασμό, σαν να αντιλαμβάνεται τις συνέπειες της χρόνιας αποχής, σαν να επανεξετάζει τα αποτελέσματα της επί μακρόν ιδιώτευσης, σαν να διερωτάται για τις στρεβλώσεις της μακρόθεν αποστασιοποίησης. Κάποιοι εντοπίζουν αναλογίες της 28ης Φεβρουαρίου με την 28η Οκτωβρίου με βάση τον πάνδημο χαρακτήρα της λαϊκής κινητοποίησης. Αλλοι αντιπαραβάλλουν το 2025 με το 1965, όχι τόσο γιατί και στις δύο αυτές χρονολογίες αρνητικός πρωταγωνιστής ήταν, τότε και τώρα, ένας Μητσοτάκης, όσο για να εκφράσουν την κρυφή όσο και δύσκολα εκφραζόμενη ελπίδα ότι η χαμένη άνοιξη του 1965 ίσως μπορέσει να ανθήσει το 2025. Με μια απλή, ήρεμη, ώριμη κίνηση η κοινωνία φανέρωσε την ύπαρξη και τη δυναμική της κόντρα στα δήθεν «θέσφατα» του νεοφιλελευθερισμού, που τη θέλει άβουλη, νωχελική, εν τέλει πρακτικά ανύπαρκτη.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, εκεί πια κι αν ζούμε την αποκαθήλωση του στερεώματος, σωστότερα την ανατροπή πολλών μέχρι πρότινος θεωρούμενων ως αδιαμφισβήτητα αυτονόητων. Αμφισβητούνται εκ βάθρων ιστορικές συμμαχίες, χτισμένες με τις ζωές απλών ανθρώπων κατά τη διάρκεια των πολλών δύσκολων ιστορικών περιόδων που έχουν προηγηθεί. Πανανθρώπινες αξίες, τις οποίες έχουν αναδείξει η Ιστορία, η Φιλοσοφία, σύμπασα η εξέλιξη του ανθρώπινου πνεύματος καθαυτή, παρουσιάζονται ως ξεθωριασμένες, ξεφτισμένες και ξεπερασμένες, ως εκτός εποχής και κλίματος. Το νέο αφεντικό δεν πολιτεύεται, διοικεί πολυεθνική επιχείρηση με τον στυγνό, κυνικό και, πάνω απ’ όλα, ωφελιμιστικό τρόπο που γίνεται αυτό. Δεν πρέπει να έχουμε «παράπονο»: φρόντισε να το καταστήσει απολύτως σαφές και ξεκάθαρο με όλους τους δυνατούς τρόπους.
Από κοντά και οι Ευρωπαίοι πρώην «ηγέτες» σύρονται, άγονται και φέρονται στον ρυθμό που επιβάλλει το νέο αφεντικό. Συμπεριφέρονται πλέον ως εκπεσόντες ηγεμόνες υποβιβασμένοι σε τοπάρχες, αυτο-περιοριζόμενοι σε αυτόν τον νέο ρόλο, κάπως παραζαλισμένοι είναι η αλήθεια από την πραγματικότητα που τους ξεπερνά. Οι ιλιγγιώδεις εξελίξεις τούς προσπερνούν με ταχύτητα ασύλληπτη, η γύμνια τους αποκαλύπτεται σε τέτοιο βαθμό που τους κάνει να μοιάζουν με ξυπόλυτους, γυμνούς ιθαγενείς, αποσβολωμένους στη θέα των πάνοπλων, σιδερόφρακτων, έφιππων κονκισταδόρων που επελαύνουν.
*(Ph.D.)2, καθηγητής Ιατρικής Φυσικής - Υπολογιστικής Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας