Πού βρισκόμαστε σήμερα, ακριβώς εννέα χρόνια από την προκήρυξη του δημοψηφίσματος του 2015 για την αποδοχή ή όχι της πρότασης των «θεσμών», δηλαδή των «μπροστινών» που είχαν ορίσει τα ξένα κέντρα αποφάσεων στη διαπραγμάτευση με την ελληνική κυβέρνηση; Σαν σήμερα ήταν που η πρόταση για διεξαγωγή δημοψηφίσματος είχε ψηφιστεί στη Βουλή: 178 υπέρ, 120 κατά, 2 απουσίες.
Στο δημοψήφισμα του 2015 προσήλθαν 6.161.140 ψηφοφόροι. Η σύγκριση με την προσέλευση στις πρόσφατες ευρωεκλογές, όπου συμμετείχαν μόλις 4.062.092 ψηφοφόροι, είναι αποκαλυπτική για το πόσο λογαριάζουν τη βούληση των λαών τα ξένα κέντρα αποφάσεων και οι «θεσμοί» τους. Η τόσο υψηλή συμμετοχή (62,5%) στο δημοψήφισμα, το βροντερό όχι στα μνημόνια, δεν παρείχαν καμία νομιμοποίηση, αγνοήθηκαν παντελώς, για τους «θεσμούς» ήταν σαν να μην έγιναν. Αντίθετα, σύμφωνα με τους ίδιους, οι ευρωεκλογές με συμμετοχή μόλις 41,39% παρέχουν πλήρη νομιμοποίηση ώστε να εκλέγονται ευρωβουλευτές, να αποτελούν γνώμονα για την πορεία της χώρας και να καθορίζουν τα πρόσωπα που θα καταλάβουν τα ανώτερα οφίκια της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Καθ’ όλη την επτάμηνη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης Τσίπρα με τους «θεσμούς», η κυβέρνηση αυτή παρουσιαζόταν από τα συντηρητικά πολιτικά κέντρα και τα αντίστοιχου φυράματος ΜΜΕ ως ακροαριστερή, περίπου σαν κάποιοι «νεομπολσεβίκοι» να βρέθηκαν άξαφνα και απρόσμενα προ των «θερινών ανακτόρων» και είναι έτοιμοι να τα καταλάβουν.
Ασφαλώς, ήταν προδιαγεγραμμένο ότι η πορεία της διαπραγμάτευσης θα οδηγούνταν κατά τρόπο νομοτελειακό σε αποτυχία. Δεν υπήρχε περίπτωση τα κέντρα αποφάσεων να επέτρεπαν σε μια ολίγον αριστερή (για κάποιους) ή πολύ αριστερή (κατ’ αυτούς) κυβέρνηση να επιτύχει. Μια επιτυχής για την ελληνική κυβέρνηση έκβαση της διαπραγμάτευσης θα αμφισβητούσε τον πυρήνα της δικής τους ύπαρξης. Επιπρόσθετα, μπορεί να άνοιγε τον δρόμο και σε άλλους λαούς, εξίσου αδικημένους και ταλαιπωρημένους στα χρόνια της κρίσης, για περαιτέρω αμφισβήτηση των «θεσμών» και του ρόλου τους. Προφανώς, η κυβέρνηση Τσίπρα έπρεπε να ηττηθεί και μάλιστα κατά τρόπο ταπεινωτικό.
Γι’ αυτό, παρά τη βροντερή έκφραση της λαϊκής βούλησης, οι «θεσμοί» σκλήρυναν τη στάση τους, θέτοντας το κυνικό δίλημμα: ή παράδοση άνευ όρων με αποδοχή των εξευτελιστικών και αποικιοκρατικού τύπου ρυθμίσεων που προβλέπονταν εξ αρχής ή ολοκληρωτική ρήξη και αποπομπή από την ευρωπαϊκή οικογένεια. Σε αυτό που ο ελληνικός λαός είπε όχι, οι «θεσμοί» έπρεπε να επιβάλουν το αντίθετό του. Το ενδεχόμενο άνοιγμα μιας χαραμάδας για την αμφισβήτηση του συστήματος ήταν εξόχως ανησυχητικό και απειλητικό, ώστε να επιτραπεί οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη. Μπροστά στο διακύβευμα της αυτοπροστασίας αυτού του συστήματος και της αναπαραγωγής του, η δημοκρατία και οι άμεσες διαδικασίες της είναι ρομαντισμοί, «ψιλά γράμματα».
*(Ph.D)2, καθηγητής Ιατρικής Φυσικής - Υπολογιστικής Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας