Πριν από μία εβδομάδα, η Ελεωνόρα Ορφανίδου μού έδωσε τη χαρά να συζητήσω μαζί της στον «Αθήνα 9,84» το βιβλίο μου με τις «Tαινίες που άλλαξαν τη ζωή μου για πάντα». Αν ήταν να προσθέσω το όνομα ενός μονάχα σκηνοθέτη, αυτό θα ήταν του Ρότζερ Κόρμαν. Λίγες μέρες μετά, ο Κόρμαν έφυγε από τη ζωή...
Πέρα από το έργο του, είχα την ευλογία να τον γνωρίσω και ως άνθρωπο, όταν βρέθηκε στην Αθήνα καλεσμένος στο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία». Επιτέλους, χάρη στον φίλο και διευθυντή του Φεστιβάλ Νίνο Μικελίδη, θα συναντούσα τον μέντορα των νεανικών μου χρόνων, τον λάτρη του Πόε, του φανταστικού. Και θα ζητούσα την πολύτιμη γνώμη του για το σχέδιο μιας ταινίας που ετοίμαζα.
Ο Κόρμαν εμφανίστηκε φρέσκος και ευδιάθετος, παρά το πολύωρο ταξίδι του. Του έδειξα όσα είχα γράψει γι’ αυτόν στο βιβλίο μου, το περιοδικό και τα άρθρα μου. Για να μην τον κουράσω, του έδωσα τον φάκελο της πρότασης για να τον δει όταν θα επέστρεφε στην πατρίδα του. «Πες μου τώρα!», μου είπε και με άφησε ξερό. «Θα μελετήσω τον φάκελο στο δωμάτιό μου και θα μιλήσουμε ξανά την ώρα του φαγητού».
Ναι, στο δείπνο είχε μελετήσει τον φάκελο! Με ρώτησε πώς δούλευα με τους ηθοποιούς και μου αποκάλυψε ότι πήγε σε δραματική σχολή για να εμπλουτίσει τις εμπειρίες του. «Θέλω να δω μια ταινία σου», μου είπε στο τέλος και δώσαμε ραντεβού δύο μέρες αργότερα. Μαζί με τη συγγραφέα και σεναριογράφο Βίκυ Χασάνδρα βρεθήκαμε στο σπίτι-γραφείο μου. Ο Κόρμαν στο σπίτι μου στα Εξάρχεια! Μάλιστα!
Του έδειξα τους «Εραστές στη μηχανή του χρόνου», που είχαν προβληθεί στο Αβοριάζ και το Μόντρεαλ. Είδε την ταινία και έπεσε σιωπή. «Σε πόσες εβδομάδες τη γύρισες;», ρώτησε. «Πέντε εβδομάδες», απάντησα. «Τόσες θα σου δώσω!», μου είπε, αναλαμβάνοντας το σχέδιό μας. Εγραψα με χέρια που έτρεμαν στο κομπιούτερ ένα συμφωνητικό με όλες τις λεπτομέρειες. (Το φυλάω πάντα με ευλάβεια). Εβαλε την υπογραφή του ως παραγωγός, εγώ ως σκηνοθέτης και η Βίκυ ως σεναριογράφος, και τη νύχτα εκείνη δεν κοιμήθηκα μέχρι το πρωί.
Λίγους μήνες αργότερα εγκρίθηκε από το Κέντρο Κινηματογράφου η ταινία μου «Τρίτη νύχτα». Κι ύστερα ήρθε και η διεύθυνση της Σχολής Κινηματογράφου στο Κολέγιο. Η ταινία δεν έγινε. Ομως το μάθημά μου από αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο το πήρα: πώς να κάνω τις ταινίες που θέλω, με τις συνθήκες που θέλω και με όσα χρήματα έχω, χωρίς ποτέ να έχουν αυτά την τελευταία λέξη. Low budget, high spirit. Με λίγα λεφτά και πολλή ψυχή.
Μάθημα κινηματογράφου; Οχι μόνο. Μάθημα ζωής. Για κάθε καλλιτέχνη, κάθε άνθρωπο που ξέρει και θέλει να ορίζει τις επιθυμίες του.
*Σκηνοθέτης, διευθυντής Film Studies BA, MA New York College, Athens, University of Greenwich, UK
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας