Με δάκρυα στα μάτια διπλοκλειδώνω για στερνή φορά το πέτρινο προγονικό σπίτι που με φιλοξένησε κι εφέτος στο βουνό. Παραχώνω το βαρύ μεταλλικό κλειδί στην κρυψώνα του κι αφήνω το βλέμμα μου να ταξιδέψει αχόρταγα στα χωράφια και στα περβόλια, στα δέντρα και στις γύρω κορφές, να γεμίσει όσο μπορεί με εικόνες και με χρώματα την ύστατη ώρα.
Αναχαράζω τις μνήμες και τα συναισθήματα που με πλημμυρίσανε όλον ετούτο τον καιρό και ξαναθυμούμαι τους ανθρώπους που περάσανε απ’ το βουνό, τις παρέες, τα γέλια και τις κουβέντες μας. Καμαρώνω δυο παιδάκια, στριμωγμένα τώρα στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου, που παίζανε ολημερίς με τα χώματα, που μάθανε μόνα τους να σπάζουνε τ’ αμύγδαλα με την πέτρα και να γεύονται τον καρπό τους, που μεγαλώσανε και δυναμώσανε πιο πολύ αυτές τις πέντε εβδομάδες στο βουνό παρά όσο ολοχρονίς στην πολιτεία.
Κάθε χρονιά και περισσότερο κλώθω στο μυαλό μου τη μόνιμη εγκατάσταση σ’ ετούτο το χωριό κι ας ξέρω πόσα εμπόδια πρέπει να παρακάμψω. Αλλωστε, το ζωντάνεμα της υπαίθρου κι η επιστροφή στα χωριά, που από καιρό εγκαταλείψαμε και σε πολλές περιπτώσεις απέμειναν μονάχα τα κουφάρια τους να στέκουνε, ίσως δώσει πειστικές απαντήσεις στα απαιτητικά ερωτήματα της εποχής.
Κάποιοι το αποτολμήσανε, χωρίς καμιά βοήθεια πέρα απ’ τη δική τους μπόρεση: ο Γιώργος απαρνήθηκε τα θέλγητρα της Αυστραλίας κι ήρθε εδώ απάνω στα χαράκια να αναλάβει με τον αδερφό του τον φούρνο του πατέρα του – και φτιάχνει ψωμί κανονικό, όχι σαν τα δηλητηριασμένα άχερα που μας ταΐζει η εποχή. Απ’ τη Μελβούρνη γύρισε κι η Αντζελα που άνοιξε μια μικρή επιχείρηση κι έφτιαξε την οικογένειά της, απ’ την Αθήνα ήρθε η Θεανώ κι έδωσε ζωντάνια και ψυχή στο παλιό καφενείο.
Από όποια σκοπιά και να το δεις, μόνο οφέλη θα προκύψουνε. Ευλογημένος είναι ο τόπος, οι καρποί και τα γεννήματά του αξεπέραστης αξίας και ποιότητας. Δεκάδες τα είδη, ενδημικά και μη, που θα μπορούσανε να γίνουνε ανάρπαστα στις ξένες αγορές, αρκεί κάποιος να ενδιαφερθεί να τα καλλιεργήσει και να τα εμπορευτεί σωστά. Απαράμιλλο το φυσικό κάλλος· γεμάτο το μέρος από μονοπάτια, ρεματιές, φαράγγια και άγρια ζωή, μπορεί να τραβήξει εναλλακτικό τουρισμό και να αναπτυχθεί ομαλά, διατηρώντας τη φυσιογνωμία του. Ακόμα κι ένα ήπιο real estate με σεβασμό στην τοπική αρχιτεκτονική και τη μορφολογία του εδάφους θα μπορούσε να αποδειχτεί πολύ προσοδοφόρο.
Γεμάτη πλούτο, ασύλληπτο κι ανεπανάληπτο, είναι η ενδοχώρα αυτού του τόπου. Της στρέψαμε την πλάτη και την αφήνουμε να ρημάζει ή να γίνεται βορά στα όρνεα. Την κατασπαράσσουνε βιομηχανικές μονοκαλλιέργειες, τερατώδη φωτοβολταϊκά πάρκα και φαραωνικές ανεμογεννήτριες που θα ταΐσουνε τις αγορές στην ξένη με ρεύμα φτηνό και τις τσέπες των λίγων με χρήμα άφθονο.
Κι εμείς αναζητούμε από τηλεοπτικής μηχανής σωτήρες και μαγικές συνταγές για να βγούμε απ’ τη στενωπό. Καθηλωμένοι στις οθόνες μας μπροστά για να μας πουλήσει την κάλπικη πραμάτεια του ο κάθε λογής πολιτικάντης ενόψει εκλογών. Στοιβαγμένοι στη μεγάλη πολιτεία, στις ουρές της ανεργίας και της ανέχειας, χρειαζόμαστε ένα απλό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης για να απεγκλωβιστούμε και να στραφούμε στον πλούτο της υπαίθρου. Το πολιτικό σύστημα είναι ανίκανο να το συλλάβει – λέξη δεν θα ψελλίσουνε για όλα αυτά οι κομματάρχες. Δεν πειράζει· θα ταλαιπωρηθούμε, μα θα βρούμε μονάχοι μας τον δρόμο.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας