Μου είπαν πως είδαν σε μια φωτογραφία πυροσβέστες που επέστρεφαν από τη Ρόδο και ήταν με τη στολή τους ξαπλωμένοι στο κατάστρωμα ενός καραβιού, κάποιοι σε καρέκλες.
Οι συγκεκριμένοι πυροσβέστες πήγαν άρον άρον στη Ρόδο, για να σβήσουν τη φωτιά, σε ένα από τα ωραιότερα νησιά στον κόσμο και ένα από τα αγαπημένα μου και αφού είδαν κι έπαθαν να τη σβήσουν, τους πήραν άρον άρον ξανά να τους πάνε σε άλλη φωτιά. Αυτή είναι η δουλειά τους. Το λέει και το όνομά τους. Και ειδικά τα καλοκαίρια, αυτοί οι άνθρωποι στην κυριολεξία μαρτυράνε, που λένε. Το αν αμείβονται ανάλογα γι' αυτή την ιδιαίτερη και επικίνδυνη συγχρόνως υπηρεσία που προσφέρουν, δεν το σχολιάζω. Αυτό που θα σχολιάσω όμως είναι πως αυτοί οι άνθρωποι, τουλάχιστον θα έπρεπε να γυρίσουν στην Αθήνα -για να πάνε στην επόμενη φοβερή φωτιά- σε καμπίνες, να μπορούν να κάνουν ένα μπάνιο, να ξεκουραστούν γιατί και το ταξίδι με πλοίο από τη Ρόδο δεν είναι της τάξης των δύο ωρών.
Έμαθα πως η Πυροσβεστική είπε γι’ αυτό το αίσχος στα καταστρώματα ,πως θα ήθελε να τους κλείσει καμπίνες, αλλά δυστυχώς, λόγω της τουριστικής περιόδου, οι καμπίνες εδώ και πολύ πολύ καιρό ήταν κλεισμένες. Λογικό. Δεν είναι να παίζει κανείς με τους τουρίστες, αλλά και όλοι αυτοί οι πυροσβέστες για τους τουρίστες πήγαν εκεί, εκτός από τους κατοίκους της Ρόδου, για να συνεχίσει η Ρόδος να είναι ένας διεθνής προορισμός.
Μήπως θα ήταν πιο σωστό, λέω τώρα εγώ, η Πυροσβεστική να νοίκιαζε ένα πλοίο από αυτά, να κάνει μια διαδρομή μόνο για αυτούς; Έχω μια ακόμα καλύτερη ιδέα όμως. Μήπως θα έπρεπε οι πλοιοκτήτες αυτών των πλοίων να έχουν βάλει μία επιπλέον γραμμή για να γυρίσουν άνετα οι πυροσβέστες και ό,τι περισσεύει να το δώσουν σε απλούς επιβάτες να μπουν μέσα και, εδώ που τα λέμε, θα μπορούσαν να συμβάλουν σ’ αυτό και ο δήμος και οι προύχοντες της Ρόδου. Στο κάτω κάτω της γραφής, οι πυροσβέστες εκεί ΚΑΙ για τα συμφέροντά τους έπαιξαν κορόνα-γράμματα τη σωματική τους ακεραιότητα και τη ζωή τους.
Κατά τ’ άλλα, φουντώνει το κίνημα της πετσέτας απ’ ό,τι μαθαίνω. Χαίρεσαι πάντα, όταν ο απλός κόσμος παίρνει τα πράγματα στα χέρια του και επιβάλλει τη θέλησή του όταν έχει δίκιο. Και εδώ που τα λέμε, «η απεργία» απέναντι στα ακριβά πράγματα κάθε είδους πάντα «λογικεύει» αυτούς που αυξάνουν τις τιμές.
Στην Κατοχή όταν ο κόσμος πέθαινε από την πείνα στους δρόμους και οι μαυραγορίτες είχαν κρύψει τα τρόφιμα, μόλις στην Αίγυπτο οι δυνάμεις του Χίτλερ άρχισαν να χάνουν το παιχνίδι, εμπρός στον φόβο να τελειώσει ο πόλεμος, να χάσει ο Χίτλερ και να ελευθερωθεί η Ελλάδα, οι μαυραγορίτες έβγαλαν ξαφνικά στην επιφάνεια όλα τα καλά του θεού και διάφοροι νεαροί στον δρόμο φώναζαν κοροϊδευτικά «Βάστα Ρόμελ» για να προλάβουν να ξεπουλήσουν οι μαυραγορίτες.
Απλώς πιστεύω πως σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, που έχει μόνο ακτές, θα έπρεπε να προηγηθούν κάποια άλλα κινήματα όπως:
● Κίνημα των ακριβών ξενοδοχείων
● Κίνημα των πανάκριβων εισιτηρίων στα πλοία
● Κίνημα των ακριβών εστιατορίων κ.λπ.
● Κίνημα της μελιτζάνας
● Κίνημα των ροδάκινων
● Κίνημα του λαδιού
● Κίνημα του ψωμιού...
Είναι τόσο πολλά και τόσο απαραίτητα αυτά που ακριβαίνουν συνέχεια και ανεξέλεγκτα και που όλοι συνεχίζουν να τα αγοράζουν -ενώ ένα καλό μποϊκοτάζ σε ό,τι ακριβαίνει έτσι, θα έκανε όλους αυτούς να σκεφτούν τις αυξήσεις ή ίσως να κάνουν και μειώσεις για να μην τους μείνουν στα ράφια- που νομίζω πως το κίνημα της πετσέτας δεν προηγείται, όσο δίκιο και να έχουν.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας