Στην πραγματικότητα οι άνθρωποι με δυο σπυριά μυαλό μέσα στο κεφάλι ξέρουν πολύ καλά ότι αν υπάρχει ελπίδα για την ανθρωπότητα και για τον πλανήτη που του έλαχε η ανθρωπότητα, βρίσκεται στις γυναίκες που αργούν να κάνουν παιδιά ή που δεν κάνουν καθόλου. Στις γυναίκες των ανεπτυγμένων χωρών που έχουν αποκτήσει λίγο-πολύ έλεγχο στο σώμα τους, κατά το δυνατόν, γιατί δεν τον αποκτάς ποτέ τελείως. Που μπορούν να αγοράσουν ένα αντισυλληπτικό, να επιβάλουν ένα προφυλακτικό, να βάλουν ένα σπιράλ (υπάρχει ακόμα αυτό ή καταργήθηκε με τη δική μας κλιμακτήριο;), να καταφύγουν με βαριά καρδιά, πάντα βαριά, ειρήσθω εν παρόδω, σε έκτρωση.
Οι περισσότερες όμως γυναίκες του κόσμου, οι συντριπτικά περισσότερες, δεν μπορούν, ή οι αξίες παραγωγής παιδιών είναι ακόμα πολύ υψηλές στις κοινωνίες τους, όπως κι οι προσδοκίες τους για καλύτερα γηρατειά, για απόκτηση θέσης και εξουσίας μέσω των παιδιών. Οπότε οι περισσότερες γυναίκες της ανθρωπότητας κάνουν ακόμα πολλά παιδιά, σαν να υπήρχε η παιδική θνησιμότητα του 19ου αιώνα, που όμως δεν υπάρχει.
Το πρόβλημα των ανθρώπων είναι ότι είμαστε επτά δισεκατομμύρια, με συνεχώς αυξανόμενες απαιτήσεις σε ενέργεια, τροφή και αντικείμενα, εξαντλούμε τον πλανήτη και τους πόρους του, και θα έπρεπε οι σοφοί και οι μεγάλοι και οι ηγέτες να σκέπτονται πώς θα κατάφερναν να πείσουν τις γυναίκες του πλανήτη να κάνουν λιγότερα παιδιά και σε μεγαλύτερη ηλικία, αντί να κάνουν πολλά και να ξεκινούν να τα κάνουν νέες. Αλλά βέβαια είναι στην ανθρώπινη φύση ο παραλογισμός που επωάζει την καταστροφή του ανθρώπου, όπως μας διδάσκει η τραγωδία των αρχαίων ημών προγόνων των οποίων το DNA φοβόμαστε μη χαθεί (λες και το βρήκαμε).
Οπότε θα συνεχίσουν διάφοροι μεγαλοσχήμονες να μας λένε για υπογεννητικότητα, ενώ στην Αχαρνών μυρμηγκιάζουν τα φτωχά ξένα παιδιά που πολύ θα ήθελαν να αντικρίσουν λίγο ενδιαφέρον από το ελληνικό κράτος, θα μεγαλώνουν όπως όπως μέσα στην αδιαφορία και τη σκληρότητα, μέχρι να καταφέρουν να φύγουν για μέρη πιο φιλόξενα. Ομως οι μανάδες τους δεν μπορεί παρά να βλέπουν τις άλλες, τις γυναίκες της Ευρώπης, και να παίρνουν το μήνυμα ότι μπορούν να κάνουν λίγα παιδιά ή και καθόλου, κι αυτό συνδέεται με καλύτερη ζωή. Οπότε, ίσως, δεν έχουν όλα χαθεί.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας