Παλιά πρακτική της κάθε κυβέρνησης, στην αδυναμία/απροθυμία της να δημιουργήσει ένα ξεκάθαρο φορολογικό τοπίο και έναν ασφαλή τρόπο για να εισπράττει τους φόρους, ήταν να βάζει απέναντί της ως θύμα και εχθρό της τον πολίτη. Παλιότερα με τις «περαιώσεις», που έλεγαν, με τον τρόπο τους, «ξέρω ότι κλέβεις και το ξέρεις κι εσύ, έλα να τα βρούμε».
Επειτα, με την προκαταβολή φόρου – «ξέρω ότι θα εισπράξεις του χρόνου, είτε το δηλώσεις είτε όχι, εγώ σου κρατάω ένα ποσοστό κατά το δοκούν, και μετά θα τα βρούμε». Τέλος, με την κατάργηση του αφορολόγητου και με το τεκμαρτό για τα «μπλοκάκια» που λέει «άμα δουλεύεις με μπλοκάκι, δεν μπορεί, σίγουρα θα κλέβεις, άρα δώσε κάτι για να συγχωρέσω τις αμαρτίες σου».
Οι περισσότεροι άνθρωποι που δουλεύουν με μπλοκάκι, βέβαια, δεν μπορούν να εισπράξουν ούτε ένα ευρώ χωρίς απόδειξη. Και μάλιστα συχνά κόβουν την απόδειξη σήμερα και εισπράττουν τα ευρώ τους κάμποσους μήνες αργότερα, έχοντας στο μεταξύ καταβάλει τον ΦΠΑ που τους αναλογεί. Υπάρχουν και λίγοι που συνηθίζουν να δουλεύουν χωρίς απόδειξη, αλλά ο τρόπος για να τους εντοπίσεις δεν είναι να αντιμετωπίζεις ως ύποπτους για φοροδιαφυγή όλους τους υπόλοιπους και να προσπαθείς να τους τη φέρεις.
Γενικά αυτό, το να προσπαθείς να «τη φέρεις» στους πολίτες, είναι μια πολύ κακή πολιτική που μας ταλάνισε για πάρα πολλά χρόνια και που (ως αθεράπευτοι ρομαντικοί;) ελπίζαμε ότι τώρα θα αλλάξει. Πιστεύαμε ότι σ’ αυτό το καινούργιο κράτος που οικοδομείται, ο πολίτης είναι εξ ορισμού ο απόλυτος άρχοντας για τον οποίο δουλεύει ολόκληρη η κρατική μηχανή κι όχι ο αντίπαλος που πρέπει να ισοπεδωθεί.
Μέχρι σήμερα, κάθε φορά που κάποιος σκόνταφτε σε γρανάζια του εχθρικού προς τον πολίτη συστήματος διοίκησης, πάντα θα βρισκόταν κάποιος πρόθυμος λειτουργός που θα έκανε με το αζημίωτο τα στραβά μάτια.
Τα γρανάζια λαδώνονταν, επινοήθηκε το «γρηγορόσημο», οριστικοποιήθηκαν οι ταρίφες. Υποτίθεται πως όλα αυτά θα διορθώνονταν, όχι γιατί απ’ τη μια μέρα στην άλλη οι αμαρτωλοί θα γίνονταν άγιοι, αλλά επειδή τα περιθώρια για αμαρτία θα εξαλείφονταν. Σ’ ένα περιβάλλον αμοιβαίας εμπιστοσύνης, το κράτος, λέει, θα δούλευε για τον πολίτη και δεν θα ήθελε να τον τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί.
Τέρμα η πολυνομία, οι ερμηνευτικές διατάξεις, οι εγκύκλιοι. Με σαφήνεια και λιτότητα θα διατυπώνονταν, λέει, οι νόμοι που θα όριζαν υποχρεώσεις και δικαιώματα χωρίς αστερίσκους και χωρίς παρεκκλίσεις. Σ’ ένα τέτοιο κράτος ο πολίτης θα ανθούσε, κάνοντας τη δουλειά του χωρίς να φοβάται παγίδες κι εκβιασμούς, απολαμβάνοντας την εμπιστοσύνη της πολιτείας.
Ευσεβείς πόθοι. Μόλις προχτές επίσημα χείλη απάντησαν στις αντιδράσεις για την αύξηση του ΦΠΑ στον τουρισμό με το παμπάλαιο επιχείρημα: αυτοί κλέβουν. Την περσινή χρονιά, είπε ο «επίσημος», είχαμε τεράστια αύξηση στον αριθμό των τουριστών, αλλά μείωση στον ΦΠΑ που εισπράχθηκε.
Στην καινούργια σχέση πολιτείας - πολίτη που είχαμε ονειρευτεί, ο «επίσημος» θα αναζητούσε τους παράγοντες που διαμόρφωσαν αυτή την πραγματικότητα: τυχαίο παράδειγμα οι καραβιές κόσμου, που έχουν πληρώσει «πακέτο» την κρουαζιέρα, και από την τοπική κοινωνία αγοράζουν μόνο μπουκαλάκια με νερό, μην τους φάει το λιοπύρι τις τέσσερις ώρες που θα σεργιανάνε άσκοπα στο νησί.
Είναι γνωστή η πίεση που ασκούν οι δανειστές, γνωστή και η εντολή του λαού «ευρώ και ξερό ψωμί». Ο ΦΠΑ είναι αντικείμενο διαπραγματεύσεων, μπορεί και να υποχρεωθούμε να τον αυξήσουμε. Η σχέση κράτους-πολίτη όμως είναι αδιαπραγμάτευτη. Αναδιαμορφώνοντάς την, θα λύσουμε τα αδιέξοδα που διαιωνίζουμε αναπαράγοντάς την.
Σημείωση: Η ύπαρξη τάξεων που έχουν πληγεί περισσότερο δεν σημαίνει ότι πρέπει να πληγούν και αυτοί που εργάζονται στον τουρισμό, αλλά ότι πρέπει να αποκατασταθούν οι άλλες τάξεις.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας