Το Ρεύμα του Κόλπου

Νόμιζα ότι συμβαίνει μόνο στην εφηβεία, αλλά φαίνεται πως επανέρχεται στη δεύτερη, τρίτη, τέταρτη ή πέμπτη εφηβεία, χάνεις και τον λογαριασμό με τα περάσματα από τη μια ηλικία στην άλλη, επανέρχεται τέλος πάντων αυτή η ανεξήγητη νωχέλεια με τις πρώτες ανοιξιάτικες μέρες. Στο σχολείο ήταν άρνηση συμμόρφωσης σε μια εποχή που κάτι τέτοιο ήταν απλώς αδιανόητο. Εχουν αλλάξει τα πράγματα και ίσως οι σχολικές ηλικίες να μην το καταλαβαίνουν καν, μπορεί να χάνεται η φάση όπως χάνεται, λένε, το Γκαλφ Στριμ, θερμό ρεύμα που με κάποιο παράξενο τρόπο δημιουργεί τα παγόβουνα και τα ενισχύει.

Γι’ αυτό και διάβασα σε μια βδομάδα ότι αποκόπηκε ένα παγόβουνο με την έκταση του Παρισιού, κι ύστερα διάβασα για ένα παγόβουνο σε έκταση Λονδίνου και τελικά δεν έχω καταλάβει τι παγόβουνο αποκόπηκε ακριβώς. Λονδίνο, Παρίσι ή και τα δυο; Και γιατί τα παγόβουνα που αποκόπτονται δεν έχουν μέγεθος Αθήνας; Μήπως πρέπει να διαμαρτυρηθούμε στον ΟΗΕ ή κάπου; Γιατί αυτή η περιφρόνηση στην έκταση της Αθήνας; Υπάρχει νέα διεθνής συνωμοσία εναντίον μας; Ολα γίνονται για να μας κρατάνε εμάς μέσα, ενώ αυτοί σουλατσάρουν σε παγόβουνα στα Παρίσια και τα Λονδίνα. Στα παγωμένα Παρίσια και στα παγωμένα Λονδίνα.

Εδώ ζούμε τη γνωστή αντιστροφή, παγωμένα σπίτια και ζεστά ανοιξιάτικα πάρκα. Επετεύχθη αναγνώριση χρυσοπράσινων εκτάσεων ριγμένων στο πέλαγος των ομοιόμορφων νεοελληνικών πολυκατοικιών, μεγέθους παγόβουνου που ένας θεός ξέρει πώς αποκολλήθηκαν. Εφηβοι πλησίασαν πρώτοι κρατώντας επιφυλακτικά το σκέιτ υπό μάλης, κρανοφόροι, σιδερόφρακτοι, κι αφού ιχνηλάτησαν όρμησαν αλαλάζοντες τόσο δυνατά που τους πήρε είδηση η γειτονιά και ξεχύθηκε κι εκείνη.

Αν δεν είναι αυτή κλιματική αλλαγή, τι είναι; Σαράντα χρόνια φούρναρης σερβίρω νυχθημερόν κουλουράκια παρακλήσεων περί πάρκων, τα βρίσκαν πάντα δυτικότροπα και απάδοντα στις αρχαίες ιερές συνήθειες, ξενέρωτα και άκαιρα, μονότονα και τώρα, ιδού, λίγο πριν από την τελική εφηβεία, βγήκαν όλοι έξω. Πήραν και τα μωρά, και τους μεγάλους, και την καρό κουβέρτα, και την μπάλα, και τα ποδηλατάκια, πλήρης έκθεση δηλαδή περιουσιών και αδυναμιών. Πού βαδίζομεν, κύριοι;

Οι Ελληνες ανακάλυψαν τα πάρκα, λένε οι αισιόδοξοι, τους πήρε μισό αιώνα, αλλά τώρα, πάει πια, θα είναι η μόδα του αιώνα, μου λένε οι αισιόδοξοι φίλοι. Εγώ, τι να σας πω, δεν το πιστεύω. Ας το χαρούμε τώρα, για μετά, δεν θα βρεθεί ένα παγόβουνο, ένας Κόκκινος Πλανήτης;