Δεν έχει περάσει ακόμα ένας χρόνος από τα Τέμπη. Δεν πέρασε ακόμα ένα ολόκληρο ημερολογιακό έτος από την πολύνεκρη τραγωδία, που τόσο εύκολα θα μπορούσε να αποτραπεί, και που οδήγησε σε φριχτό θάνατο δεκάδες νέα παιδιά. Που έκανε οικογένειες να θρηνήσουν τα αδέρφια τους, τους γονείς τους, τους δικούς τους ανθρώπους, χωρίς να μπορεί καν να θάψει τις σορούς τους. Που βύθισε σε θλίψη όλόκληρη τη χώρα, που σόκαρε χιλιάδες από εμάς που παίρναμε το δρομολόγιο συνεχώς, που αποκάλυψε την τερατώδη αδιαφορία της κυβέρνησης για την ανθρώπινη ζωή, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις των εργαζομένων, κουνώντας μάλιστα και το δάχτυλο στις απεγνωσμένες τους φωνές. Δεν έκλεισε ούτε χρόνος.
«Κανείς Έλληνας δεν ενδιαφέρεται για την προανακριτική για τα Τέμπη», δήλωσε, λοιπόν, με αδιανόητη κυνικότητα ο Υπουργός Εργασίας Αδ. Γεωργιάδης, πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρεις φορές. Μόνο η Αριστερά ασχολείται, είπε, γιατί την αφορά μόνο ένας μικρόκοσμος και όχι τα πραγματικά προβλήματα.
Η προσβολή στις οικογένειες των θυμάτων είναι τόσο μεγάλη, που δεν χρήζει καν ανάλυσης. Ούτε που μπορούμε να σκεφτούμε πώς είναι να έχεις χάσει το παιδί σου, τη μητέρα και τον πατέρα σου και να ακούς κυνικά στέλεχος της κυβέρνησης να παραδέχεται ανοιχτά ότι κανείς δεν νοιάζεται να αποδοθεί δικαιοσύνη για τους νεκρούς σου, και ότι δεν είναι πρόβλημα, προτεραιότητα, ή έστω, θέμα συζήτησης. Δεν ήταν τίποτα η τραγωδία σου, για κανέναν, μαθαίνουν ξαφνικά.
Επομένως, ας προσποιηθούμε ότι προσπερνάμε τις οικογένειες και τα θύματα, και ας υπενθυμίσουμε την πολιτική σημασία του δυστυχήματος των Τεμπών, που τάχα δεν μας αφορά πια -όσους από τύχη δεν σκοτωθήκαμε.
Δεν είναι πραγματικά προβλήματα του λαού, ότι παίζαμε, εν αγνοία μας, τη ζωή μας κορώνα γράμματα οι τόσοι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες κάθε μέρα;
Ότι εξαρτιώμασταν από το αν θα θυμηθεί να πατήσει ένα κουμπί ο κυρ Θανάσης ή ο κυρ Κώστας;
Ότι η χώρα λειτουργούσε με συνθήκες τριτοκοσμικές και παράλληλα οι αρμόδιιοι κόμπαζαν για την ανάπτυξη των τρένων που έφερε η ιδιωτικοποίηση και κάναν εγκαίνια σε ψεύτικα κέντρα ελέγχου;
Ότι ο μηχανισμός που κηρύττει τις απεργίες των εργαζομένων παράνομες, προφανώς δεν κάνει τον ενδελεχή έλεγχο που απαιτείται για να διαπιστώσει αν υπάρχει πρόβλημα;
Ότι κάτι τόσο βασικό όπως η ασφάλεια των μεταφορών, για χρόνια ήταν στον αυτόματο;
Δεν μπορώ να φανταστώ σε ποιο σύμπαν όλα αυτά δεν είναι πραγματικά ζητήματα που αφορούν αμεσότατα κάθε πολίτη αυτής της χώρας. Μπορώ να φανταστώ όμως ποιούς δ ε ν αφορούν. Όσους δεν θα ανησυχήσουν ποτέ για την ασφάλεια ενός μέσου που δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουν. Όσους αντιμετωπίζουν τα πάντα, ακόμα και μια πολύνεκρη τραγωδία, ως ένα επικοινωνιακό θέμα υπέρ ή κατά τους. Όσους κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια.
*Πολιτική επιστήμονας
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας