Ηταν 24 Οκτωβρίου του 1975 όταν χιλιάδες γυναίκες στην Ισλανδία (το 95%) κατέβηκαν σε απεργία σταματώντας οποιαδήποτε δραστηριότητα έκαναν, ανταποκρινόμενες στο κάλεσμα του φεμινιστικού κινήματος Red Stockings (κόκκινες κάλτσες). Σταμάτησαν να δουλεύουν, να μαγειρεύουν, να αλλάζουν πάνες στα παιδιά τους.
Κήρυξαν την Ελεύθερη Ημέρα των Γυναικών και κατέβηκαν στους δρόμους για να απαιτήσουν ισότητα δικαιωμάτων.
Ηταν σε μεγάλο βαθμό έπειτα από αυτή την κινητοποίηση ανυπακοής στις προσδοκίες γύρω από τις υποχρεώσεις των γυναικών αλλά και στις κοινωνικές διεργασίες που ακολούθησαν, που η Ισλανδία κατάφερε το 1980 να εκλέξει την πρώτη πρόεδρο χώρας της Ευρώπης.
Και μάλιστα ήταν μία από τις γυναίκες που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της απεργίας: τη Βίγτις Φινπογατόουχτιρ, που εξελέγη επί πολλές θητείες και κυβέρνησε έως το 1996.
41 χρόνια μετά, τον φετινό Οκτώβριο, γυναίκες από διαφορετικές χώρες του πλανήτη εμπνεύστηκαν από εκείνο το παράδειγμα των γυναικών που αρνούνται «να μας θέλουν για αναπαραγωγή αλλά να μας στερούν ισότιμη θέση και αμοιβή στην παραγωγή καταδικάζοντάς μας σε κάθε είδους θεσμική, κοινωνική, αντρική βία».
Κατέβηκαν στους δρόμους διεκδικώντας βασικά τους δικαιώματα, με πρώτο εκείνο να αποφασίζουν για τον εαυτό τους και αυτή η απόφαση να είναι σεβαστή από όλους.
Η απεργία των γυναικών στην Πολωνία στις 3 Οκτωβρίου στρεφόταν ενάντια σε μια πρόταση νόμου για περιορισμό των αμβλώσεων που σχεδίασε η Καθολική Εκκλησία και στήριξε η υπερσυντηρητική κυβέρνηση της χώρας.
Στην ουσία οι γυναίκες ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας το θεμελιώδες δικαίωμά τους να ορίζουν το σώμα τους αποφασίζοντας αν θέλουν, μπορούν και αντέχουν να φέρουν ένα παιδί στον κόσμο.
Στην Αργεντινή στις 19 Οκτωβρίου οι γυναίκες απεργούσαν διεκδικώντας το δικαίωμά τους στη ζωή και τον σεβασμό στο σώμα τους και σε εκείνο το στοιχειώδες «όχι σημαίνει όχι».
Απαίτησαν όχι μόνο το τέλος της βίας των αντρών εναντίον τους, αλλά και της βίας των θεσμών που τις περιθωριοποιεί στην ανεργία, τους μισθούς πείνας, τη φτώχεια.
Και στις δύο περιπτώσεις οι γυναίκες διεκδικούν το σώμα τους όχι ως όχημα αναπαραγωγής ή απλήρωτης και κακοπληρωμένης παραγωγής αλλά ως αυθύπαρκτη οντότητα που δεν ανήκει σε κανέναν άλλο εκτός από τις ίδιες.
«Αυτό που συμβολικά λένε είναι πως αν δεν μας θεωρούν ισότιμους πολίτες και υποκείμενα, αλλά απλά σώματα-αντικείμενα, τότε ας παράγουν (και αναπαράγουν) χωρίς εμάς» γράφει η Βραζιλιάνα συγγραφέας και δημοσιογράφος Ελιάνε Μπρουμ στην «Ελ Παΐς».
Καθημερινή καταπίεση
Ο έλεγχος του σώματος των γυναικών είναι καθημερινή πολιτική. Η σχέση ανάμεσα στα σώματα των γυναικών, την εξουσία και την πολιτική ενυπάρχει και διαπλέκεται με κάθε πτυχή της καθημερινότητάς τους.
Πολωνές και Αργεντίνες βιώνουν και πληρώνουν με το σώμα τους το συντηρητικό «όραμα» των κυβερνήσεών τους. Και σε μια εποχή συντηρητικής στροφής σε πολλά σημεία του πλανήτη, το μήνυμά τους «σταματήστε τους φανατικούς» είναι πιο επίκαιρο παρά ποτέ.
Στην Πολωνία μετά τη μεγαλειώδη κινητοποίηση της 3ης Οκτωβρίου και την απόσυρση του νομοσχεδίου που απαγόρευε τις αμβλώσεις, ο ηγέτης του κυβερνώντος κόμματος Γιαροσλάβ Καζίνσκι σχεδιάζει να επαναφέρει την απαγόρευση ακόμη και στις περιπτώσεις των μη βιώσιμων εμβρύων.
Την δε επομένη της πρωτοφανούς μαζικότητας απεργίας στην Αργεντινή, ένας άντρας σκότωσε την πρώην σύντροφό του, την αδελφή της και τη γιαγιά τους. Οι γυναίκες ντυμένες στο μαύρο της οργής απαντούν με νέες κινητοποιήσεις.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας