Μια πρόσφυγας διεκδικεί την προεδρία της Σομαλίας

Οταν γεννήθηκε, η μητέρα της της έδωσε το παρωνύμιο «Deeqo» (η αυτάρκης) γιατί ήταν το πρώτο της παιδί που επέζησε έπειτα από 11 που πέθαναν από νόσους οι οποίες θα μπορούσαν να προληφθούν. Ο συμβολισμός δεν θα μπορούσε να ήταν πιο ακριβής.

Δεν είχε κλείσει τα 18 όταν, με το ξέσπασμα του εμφυλίου στη Σομαλία, οι γονείς της της εμπιστεύτηκαν τα μικρότερα αδέλφια της, για να τα οδηγήσει σε κάποιο ασφαλές μέρος κάπου στην Ευρώπη.

Εφτασε στη Φινλανδία όπου ζήτησε άσυλο. Εκεί βρήκε όχι μόνο ένα καταφύγιο, αλλά τη δυνατότητα να ονειρευτεί και την ευκαιρία να σπουδάσει και να χειραφετηθεί.

Είκοσι έξι χρόνια μετά η Φαντούμο Νταγίμπ, ειδήμων πλέον σε θέματα δημόσιας υγείας και βραβευμένη ακτιβίστρια, είναι υποψήφια για την προεδρία της πατρίδας της στις εκλογές του Οκτωβρίου.

Εκλογές ιδιότυπες, αν μη τι άλλο, καθώς οι υποψήφιοι δεν πρόκειται να εκλεγούν άμεσα από τους πολίτες αλλά από μια Εθνοσυνέλευση, η οποία με τη σειρά της εξελέγη από 14.000 εκπροσώπους τους οποίους επέλεξαν οι ηγέτες των φυλών.

Πρόκειται για μια μεταβατική διαδικασία, μια γέφυρα που θα μπορούσε να οδηγήσει αργότερα σε καθολικές εκλογές, όχι όμως νωρίτερα από το 2020.

Η εξαιρετικά εύθραυστη κατάσταση ασφαλείας λόγω των συνεχιζόμενων επιθέσεων της Al Shabab αλλά και οι σχεδόν ολοσχερώς κατεστραμμένες υποδομές δεν επιτρέπουν, εκτιμούν διεθνείς δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, να στηθούν σήμερα κάλπες στη χώρα.

Απειλές

Η Νταγίμπ είναι η μόνη γυναίκα υποψήφια για την προεδρία και έχει απόλυτη συνείδηση πως οι πιθανότητές της είναι μηδενικές, όπως λέει σε συνέντευξή της στην Guardian.

«Οποιος είναι ικανός και έχει προσόντα ποτέ δεν θα κερδίσει. Αν δεν είσαι διεφθαρμένος, δεν μπαίνεις στο σύστημα. Εγώ ποτέ δεν θα πληρώσω ούτε ένα σεντ σε κάποιον, οπότε δεν υπάρχει πιθανότητα να κερδίσω».

Πιστεύει όμως πως η καμπάνια της -που της έχει στοιχίσει πολλές απειλές κατά της ζωής της- έχει σημαντικό αντίκτυπο: έγιναν γνωστά το προφίλ και οι θέσεις της, έφερε στο προσκήνιο την κατάσταση των γυναικών στη χώρα της και έδειξε πως υπάρχει μια εναλλακτική πέρα από την υπάρχουσα πολιτική ελίτ.

Στη Φινλανδία σπούδασε Νοσηλευτική με ειδίκευση σε μονάδες εντατικής θεραπείας. Εχει μάστερ στη Δημόσια Διοίκηση από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και Διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι με θέμα «Γυναίκες, Ειρήνη και Ζητήματα Ασφάλειας στο Κέρας της Αφρικής».

Εχει αναδειχτεί σε μία από τις σημαντικότερες ακτιβίστριες ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Αφρικής, ενώ έχει συνεργαστεί με τα Ηνωμένα Εθνη και τη φινλανδική κυβέρνηση σε θέματα αναπαραγωγικής υγείας, δημοκρατίας και δικαιωμάτων και ενδυνάμωσης των γυναικών και των κοριτσιών.

Τα όνειρά της

«Στόχος μου είναι να συμβάλω στην ανοικοδόμηση της μετεμφυλιακής Σομαλίας και να φέρω την κοινωνική αλλαγή μαζί με τα κινήματα των γυναικών και των νέων. Είμαι παθιασμένη με τους νέους, τις γυναίκες και τα παιδιά τους και το πώς μπορεί να βελτιωθεί η ζωή τους. Μια χώρα, ένα έθνος, μια κοινότητα που επιδιώκει να υποτάξει τον μισό πληθυσμό της ποτέ δεν θα ευημερήσει. Ποτέ δεν έχει ευημερήσει» λέει πεισμένη πως μπορεί να κάνει τη διαφορά και πως το όραμά της για μια ειρηνική Σομαλία με ίσες ευκαιρίες για άντρες και γυναίκες δεν θα αργήσει να γίνει πραγματικότητα:

«Πολλοί Σομαλοί έχουν εκπλαγεί γιατί εμφανίστηκα από το πουθενά. Αλλά κατάφερα να αμφισβητήσω όλους όσοι βρίσκονται στην εξουσία και τώρα όλοι στη χώρα με γνωρίζουν. Το 2020 θα έχουμε δημοκρατικές εκλογές και μετά... θα κερδίσουμε».