«Ενα βράδυ στις δύο τα ξημερώματα έλαβα ένα μέιλ από πολιτικό σύμβουλο ευρωβουλευτή – γνωστός για το πάθος του στις λάγνες φωτογραφίες. Το μέιλ στάλθηκε από την ηλεκτρονική διεύθυνση του γραφείου του και περιλάμβανε σειρά φωτογραφιών μου που τράβηξε χωρίς τη γνώση και τη συναίνεσή μου. Το θέμα του μέιλ; “Εχω κι άλλες φωτογραφίες σου”».
Αυτή είναι μία από τις ιστορίες οι οποίες αρχίζουν και δημοσιοποιούνται στην ψηφιακή πλατφόρμα που την εγκαινίασαν την περασμένη Τρίτη εργαζόμενες (και λίγοι εργαζόμενοι) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ώστε να γίνει βήμα καταγγελίας περιστατικών σεξισμού, σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης στον ευρωπαϊκό αυτόν θεσμό. Αλλά και να καταστήσουν ακόμη πιο ορατή την επιτακτική ανάγκη να επιβληθεί ένα αποτελεσματικό σύστημα καταπολέμησης αυτού του φαινομένου στο σώμα των αιρετών εκπροσώπων των Ευρωπαίων.
Πρόκειται για ακόμη ένα βήμα που κάνει το κίνημα «MeTooEP» («Κι εγώ επίσης, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο»), στο οποίο συμμετέχουν περισσότερα από 1.000 μέλη του πολιτικού και διοικητικού προσωπικού του Ευρωκοινοβουλίου, όχι όμως και ευρωβουλευτές.
To κίνημα MeToo έφτασε στο Ευρωκοινοβούλιο πέρσι τον Οκτώβριο όταν εργαζόμενες και βουλευτίνες έσπασαν τη σιωπή τους και δημοσιοποίησαν πολλά περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης στους διαδρόμους και στα γραφεία των Βρυξελλών και του Στρασβούργου. Ηταν τότε που υιοθετήθηκε το ψήφισμα 2017/2897(RSP), αλλά όπως επισημαίνει η Ζαν Ποντέ, από τις εμπνεύστριες τού MeTooEP, τίποτα στην ουσία δεν έχει αλλάξει μέσα σ’ αυτόν τον ένα χρόνο.
Οι εργαζόμενες/οι που υπέγραψαν τη σχετική διακήρυξη διαμαρτύρονται για την αναποτελεσματικότητα των δύο επιτροπών που συστάθηκαν για την καταπολέμηση της παρενόχλησης στο Ευρωκοινοβούλιο και απαιτούν ένα αυστηρό σύστημα ελέγχου της εφαρμογής του σχετικού ψηφίσματος. Και ιδίως των προβλέψεων για δημιουργία «ανεξάρτητης επιτροπής εμπειρογνωμόνων για την αμερόληπτη διερεύνηση αυτών των περιστατικών, καθώς οι ευρωβουλευτές δεν μπορεί να είναι συγχρόνως καταγγελλόμενοι και δικαστές», την προσφορά νομικής συνδρομής στα θύματα, την επιβολή αυστηρών κυρώσεων στους δράστες και την καθιέρωση υποχρεωτικών σεμιναρίων σε όλους τους ευρωβουλευτές –άντρες και γυναίκες– ώστε να μάθουν (αν και θα όφειλαν να γνωρίζουν) τι είναι σεξουαλική παρενόχληση και τι είναι σεβασμός, αξιοπρέπεια και επαγγελματική συμπεριφορά.
«Σχεδόν καμία από αυτές τις πρωτοβουλίες δεν έχουν εφαρμοστεί... έτσι που αναρωτιόμαστε ποιος τις μπλοκάρει», δηλώνει η Ζαν Ποντέ. «Τα θύματα νιώθουν απροστάτευτα, υπάρχει δυσπιστία απέναντι στο σύστημα και στις επιτροπές: δεν λειτουργούν».
Είναι ενδεικτικό πως εργαζόμενη που βίωσε απόπειρα βιασμού της από συνάδελφο με τον οποίο μοιράστηκε χώρο διαμονής μέσω Airbnb στη διάρκεια ταξιδιού για δουλειά, έκανε την καταγγελία στη σχετική επιτροπή τον Οκτώβριο του 2017 και έως τώρα δεν έχει υπάρξει κάποια επίσημη απάντηση.
Εξίσου ενδεικτικό είναι πως στην επιτροπή για την εξέταση καταγγελιών λόγω παρενόχλησης διαπιστευμένων κοινοβουλευτικών βοηθών (APA) έχουν κατατεθεί 11 καταγγελίες για ψυχολογική παρενόχληση και μόνο μία έχει επιφέρει κυρώσεις σε ευρωβουλευτή - κυρώσεις οι οποίες, επειδή ακριβώς αφορούν την ημερήσια αποζημίωση και όχι τον μισθό του, δεν έχουν αποτρεπτικό χαρακτήρα.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας