Από χθες το Μουσείο Μπενάκη της οδού Κουμπάρη ανοίγει τις πύλες του για να παρουσιάσει, πρώτη φορά στο κοινό, μία από τις πιο σημαντικές δωρεές που παρέλαβε τις τελευταίες δεκαετίες, τη συλλογή Αναστασίου και Μαρίας Βαλαδώρου.
Αρχαία αντικείμενα και έργα εκκλησιαστικής τέχνης, με πιο σημαντικό έναν σπάνιο χρυσοκέντητο επιτάφιο που χρονολογείται στις αρχές του 14ου αιώνα απαρτίζουν τη συλλογή.
Πρόκειται για ένα γοητευτικό σύνολο που εκφράζει το γούστο και τις προτιμήσεις μιας καλλιεργημένης αστικής οικογένειας της Αθήνας του περασμένου αιώνα.
Παράλληλα, το μουσείο προετοιμάζει την ανάπλαση του σπιτιού της οικογένειας στην οδό Οτρυνέων 13, όπου θα στεγαστεί το αρχείο και μέρος της συλλογής Βαλαδώρου.
Για την αρχιτεκτονική μελέτη συνεργάζονται η Μαρία Κοκκίνου και ο Ανδρέας Κούρκουλας.
Στο επίκεντρο της έκθεσης με τίτλο «Ενας συλλέκτης στην Αθήνα του 20ού αιώνα: Η δωρεά Βαλαδώρου στο Μουσείο Μπενάκη» βρίσκονται τα αδέρφια Βαλαδώρου και κυρίως ο κατ’ εξοχήν συλλέκτης, Τάσος (1911-1995).
Η παρουσίαση εστιάζει στον κοινωνικό περίγυρο, την παιδεία και τις πνευματικές του αναζητήσεις, τις αισθητικές του προτιμήσεις, που καθόρισαν εν τέλει και τη φυσιογνωμία της συλλογής.
Ολα αυτά αντανακλώνται στο θαυμάσιο νεοκλασικό σπίτι στην οδό Πολυγνώτου 10 στην Πλάκα, εκεί όπου τα δύο αδέρφια έζησαν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους και ανέπτυξαν την επαγγελματική τους δραστηριότητα στον χώρο των πολυτελών μεταξωτών υφασμάτων και ιερατικών ειδών.
Από τα αρχαία αντικείμενα της συλλογής εκτίθενται κυρίως μικρά αγγεία και πήλινα αγαλματίδια από τη μυκηναϊκή έως την ύστερη ελληνιστική-πρώιμη ρωμαϊκή περίοδο, καθώς και ένα ελκυστικό μαρμάρινο αγαλμάτιο Αφροδίτης των ελληνιστικών χρόνων.
Τα έργα εκκλησιαστικής τέχνης αποτελούν το αριθμητικά και ποιοτικά ισχυρότερο τμήμα της συλλογής.
Για την έκθεση επιλέχθηκαν κρητικές και επτανησιακές δημιουργίες, καθώς και ποικίλα δείγματα της θρησκευτικής ζωγραφικής, της κεντητικής και της αργυροχοΐας της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Στο σύνολό τους συγκροτούν ένα πανόραμα των καλλιτεχνικών τάσεων και των λατρευτικών πρακτικών που κυριάρχησαν στις περιοχές με ορθόδοξους χριστιανικούς πληθυσμούς, μετά την Αλωση της Κωνσταντινούπολης.
Ο χρυσοκέντητος επιτάφιος των αρχών του 14ου αιώνα συγκαταλέγεται στα αριστουργήματα της παλαιολόγειας κεντητικής και θα είναι αντικείμενο μελέτης και διεθνών επιστημονικών αναγνώσεων για τις επόμενες δεκαετίες.
Παράλληλα με τη μακρόχρονη συντήρησή του, το Μουσείο Μπενάκη μερίμνησε για την εκπόνηση πλήρους τεχνικής και τεχνοτροπικής μελέτης από διεθνή ομάδα ερευνητών, η οποία θα δημοσιευτεί σε αυτοτελή δίγλωσση έκδοση.
Μετά την ολοκλήρωση της περιοδικής έκθεσης, ο επιτάφιος θα εκτεθεί μόνιμα στην αίθουσα 11 του ισογείου στο κεντρικό κτίριο του μουσείου, ανάμεσα στα άλλα έργα της υστεροβυζαντινής εποχής.
Info:
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 24 Ιανουαρίου 2016. Επιμέλεια: Αναστασία Δρανδάκη.
Ομάδα εργασίας: Μάντυ Κολιού, Πανωραία Μπενάτου, Μάρα Βερύκοκου, Βασίλης Πασχάλης.
Επιμέλεια αρχαίων: Ειρήνη Παπαγεωργίου. Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός – Γραφιστικές εφαρμογές: Σταμάτης Ζάννος.
Συντήρηση και παρουσίαση έργων: Τμήμα Συντήρησης Μουσείου Μπενάκη.
Συντήρηση επιταφίου: Καλλιόπη Καβάσιλα, Anastasia Ozoline. Γραφιστική αποκατάσταση επιταφίου: Ντόρα Πικιώνη.
Βίντεο επιταφίου: Αγγελος Δραγούτης.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας