Ακόμη ένα λάθος του ΥΠΠΟΑ;

Το «Ολη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» είναι ένας θεσμός που δημιούργησε το υπουργείο Πολιτισμού το 2020, με σκοπό «να προσφέρει στο κοινό πολιτιστικές παραγωγές υψηλού επιπέδου, μέσα στις πρωτοφανείς συνθήκες που δημιούργησε η πανδημία και να δώσει τη δυνατότητα σε έναν σημαντικό αριθμό καλλιτεχνών, τεχνικού και βοηθητικού προσωπικού, να εργαστούν», όπως χαρακτηριστικά είχε δηλώσει τότε η υπουργός Λίνα Μενδώνη.

Εχοντας υπόψη την τεράστια αντίφαση, καθώς τα όσα συμβαίνουν πλέον στον χώρο του Πολιτισμού στην Ελλάδα θα μπορούσαν να είναι λόγος να αλλάξει ο τίτλος του θεσμού σε... «Ολη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός εναντίον του ΥΠΠΟΑ», το υπουργείο συνεχίζει κανονικά να «τρέχει» το συγκεκριμένο πρόγραμμα, και πάλι όμως με όρους που είναι μάλλον εναντίον των καλλιτεχνών και όχι προς αρωγή αυτών. Φέτος, η έναρξη κατάθεσης προτάσεων ήταν η 30ή Ιανουαρίου με λήξη μόλις την 20ή Φεβρουαρίου.

Επρεπε δηλαδή μέσα σε μόλις 20 (!) μέρες οι καλλιτέχνες να προλάβουν να συλλάβουν μια ιδέα, να δημιουργήσουν μια συγκεκριμένη πρόταση και να την καταθέσουν. Κάτι σχεδόν αδύνατον καθώς η φετινή θεματική δεν αφήνει περιθώρια για την κατάθεση ολοκληρωμένων προτάσεων σε τόσο λίγο χρόνο: το φετινό πρόγραμμα του θεσμού «εστιάζει στο μείζον πρόβλημα για το παρόν και μέλλον του πλανήτη, την κλιματική κρίση και τις συντριπτικές συνέπειές της, όχι μόνο στη ζωή όλων μας, αλλά και στο πολιτιστικό απόθεμα, υλικό και άυλο». Η προθεσμία (γιατί άραγε;) πήρε εν τέλει παράταση έως τις 3/3, δηλαδή μόλις δέκα μέρες περισσότερο.

Πραγματικά αναρωτιόμαστε: Πώς είναι δυνατόν μια καλλιτεχνική ομάδα ή φορέας ή μονάδα να καταθέσει ουσιαστική και ολοκληρωμένη πρόταση σχετικά με αυτή την ευρύτατη θεματική σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα; Πώς είναι δυνατόν να βρεθεί η ιδέα, να δομηθεί το έργο, να δημιουργηθεί το κείμενο ενός έργου για μια τέτοια θεματική; Πέρυσι, το θέμα ήταν τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, κάτι πολύ πιο σαφές και συγκεκριμένο - μια θεματική πάνω στην οποία και έργα έχουν γραφεί κατά καιρούς και μαρτυρίες έχουν καταγραφεί κ.λπ. Αλλά ένα θέμα σε σχέση με το μέλλον του πλανήτη και την κλιματική αλλαγή και τις συνέπειες αυτής στο «πολιτιστικό απόθεμα, υλικό και άυλο» είναι απίστευτα ευρύ, δύσκολο και, παρότι εξαιρετικά ενδιαφέρον, ιδιαίτερα χρονοβόρο αν κάποιος θέλει να δημιουργήσει μία πραγματικά ολοκληρωμένη θεατρική παράσταση ή δρώμενο ή και συναυλία ακόμα, μέσα με μόλις έναν μήνα!

Μια ιδέα -ειδικά αυτής της θεματικής- για να γίνει τέχνη απαιτεί χρόνο. Χρόνος που δεν υπήρξε καν, καθώς όταν άνοιξε η πλατφόρμα υποβολής αιτήσεων έγινε λάθος και δεν αναρτήθηκε σωστά στην ιστοσελίδα του υπουργείου, δεν κοινοποιήθηκε καν στο fb του ΥΠΠΟΑ ούτε του συγκεκριμένου θεσμού. Επιπρόσθετα, το γεγονός ότι τα χρήματα που δίνονται ως επιχορήγηση είναι ελάχιστα, αυτό περιορίζει ακόμη περισσότερο τις καλλιτεχνικές προτάσεις. Γιατί όλα αυτά; Γιατί τόση προχειρότητα; Μήπως εν τέλει το «Ολη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» γίνεται για να μοιραστούν απλώς κάποια χρήματα; Και σε ποιους;