O θρυλικός σχεδιαστής Αλεξάντερ ΜακΚουίν συχνά εξέφραζε την επιθυμία να προσεγγίσει ένα ευρύτερο κοινό, πέρα από αυτό που συχνάζει στους μεγάλους οίκους και στις εβδομάδες μόδας.
Το έκανε πραγματικότητα τον Οκτώβριο του 2009, όταν η συλλογή του Plato’s Atlantis παρουσιάστηκε με livestream στο ίντερνετ.
Τέσσερις μήνες αργότερα έβαλε τέρμα στη ζωή του και στα όνειρά του.
Ωστόσο, η μεγάλη αναδρομική έκθεση του «Savage Beauty» («Aγρια ομορφιά») που εγκαινιάστηκε το Σάββατο στο μουσείο Victoria & Albert στο Λονδίνο, ήδη μπλοκμπάστερ, αποδεικνύει πόσο «καυτή» παραμένει η υπογραφή του.
Πάνω από 70.000 εισιτήρια είχαν πουληθεί πριν από τα εγκαίνια (όπου παραβρέθηκαν τα πιο γνωστά μοντέλα του, η Κέιτ Μος, η Ναόμι Κάμπελ, η Εύα Χερτζίκοβα, αλλά και διάσημες πελάτισσες όπως η Βικτόρια Μπέκαμ και η Σάλμα Χάγεκ), ενώ αναμένεται να συναγωνιστεί το περσινό αφιέρωμα στον Ντέιβιντ Μπόουι, που συγκέντρωσε πάνω από 300.000 επισκέπτες.
Η εντυπωσιακή έκθεση είχε πρωτοπαρουσιαστεί στο Metropolitan της Νέας Υόρκης κόβοντας μισό εκατ. εισιτήρια (βρίσκεται μέσα στα τοπ τεν του μουσείου) και περιλαμβάνει 240 κοστούμια, σχέδια και αξεσουάρ του πρωτοποριακού σχεδιαστή, που καλύπτουν 18 χρόνια δημιουργίας: από την πρώτη συλλογή του 1992 μέχρι την τελευταία, ανολοκλήρωτη του 2010 με τίτλο «A/W».
Στημένη με έντονα θεατρικό τρόπο, η έκθεση δημιουργεί μια δραματική ατμόσφαιρα που αναδεικνύει το ιδιαίτερο ύφος του: βικτωριανό γκόθικ, μελαγχολικό και σκοτεινό, με σύγχρονες δυναμικές πινελιές και εξωτικά στοιχεία.
Μια «άγρια ομορφιά» που υποβάλλει. «Δεν νομίζω ότι είναι επιθετικά τα ρούχα μου. Τα βλέπω ρομαντικά, ενώ έχουν σχέση με τη σκοτεινή πλευρά της προσωπικότητας», έλεγε ο ίδιος.
Στην είσοδο ένα ολόγραμμα με το πρόσωπο του ΜακΚουίν μέσα σε μαύρο κουτί αλλάζει όψεις και μεταμορφώνεται σε ανθρώπινο κρανίο.
Σε μια αίθουσα με προτζέκτορες και καθρέφτες προβάλλει σχεδόν σε φυσικό μέγεθος η εικόνα της Κέιτ Μος, όμοια με φάντασμα, ντυμένη σε λευκή οργάντζα, από το φινάλε της επίδειξης «The Widows of Culloden» του 2006.
Σε ένα άλλο χώρο, το «Cabinet of Curiosities», βρίσκονται τα πλέον παράδοξα εκθέματα: ένα καπέλο σαν ουρά παγωνιού, μια φούστα που μοιάζει με ανεμιστήρα, μια μεσαιωνική πανοπλία γεμάτη κρύσταλλα.
Η έκθεση είναι εμπλουτισμένη με μια ενότητα που δίνει έμφαση στα πρώτα του βήματα στο Λονδίνο, πριν γίνει πλούσιος και διάσημος.
Γιος ταξιτζή, με σκοτσέζικες ρίζες, άφησε το σχολείο στα 15 του για να γίνει ράφτης στη Savile Row, ενώ στη συνέχεια σπούδασε στο Central Saint Martins.
Περνούσε τις νύχτες του στο Σόχο και τις μέρες του στο V & A, αλλά και στα άλλα μεγάλα μουσεία, θαύμαζε την εικαστική σκηνή της Brit art, δούλευε με μια μικρή ομάδα και παρουσίαζε τις δημιουργίες του σε βιομηχανικά κτίρια.
«Είμαι εδώ για να σπάσω τους κανόνες, αλλά και να διατηρήσω την παράδοση», έλεγε. «Βρίσκω την ομορφιά στο γκροτέσκο, όπως οι περισσότεροι καλλιτέχνες και θέλω να κάνω τον κόσμο να την προσέξει».
Οπως επισημαίνει η Σόνετ Στάνφιλντ, επιμελήτρια της έκθεσης που θα διαρκέσει μέχρι αρχές Αυγούστου, «ο ΜακΚουίν ξεχώρισε χάρη σε μια πολυσύνθετη αφηγηματική ικανότητα που είχαν οι επιδείξεις του. Δεν είχε μόνο στόχο να εκπλήξει και να σοκάρει, αλλά να κάνει τα ενδύματα να σημαίνουν κάτι παραπάνω και να μην περιορίζονται στην πασαρέλα».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας