Η πόλη ήταν τόσο βουερή που δεν άντεχες να την περπατήσεις. Ανοιξη, περίεργη άνοιξη, με βροχές και κάποιο κρύο, αλλά και με λουλούδια και χρώματα και μυρωδιές, αν προλάβαινες να τα δεις, αν σου έμενε χρόνος να τα μυρίσεις. Περπατούσε στην πόλη από τη μια δουλειά στην άλλη. Είχε σχολάσει, είχε ψωνίσει για το σπίτι, αγόρασε φράουλες από έναν πλανόδιο πωλητή, μπήκε στο βιβλιοπωλείο και έμενε πια το φαρμακείο.
Βγήκε από τον σταθμό του ηλεκτρικού ζαλισμένη από τον κόσμο και την κούραση, είχε ζεσταθεί, τα πόδια της πονούσαν. Περπάτησε έως το φανάρι. Κουράγιο, σκέφτηκε, λίγα μέτρα ακόμη, φτάνεις. Θα περνούσε απέναντι, θα περπατούσε δυο λεπτά, θα έμπαινε στο φαρμακείο, θα έπαιρνε αυτά που χρειαζόταν και μετά, μετά επιτέλους θα γύριζε σπίτι. Για να ξεκουραστεί και να προετοιμαστεί για την επόμενη μέρα.
Το πράσινο φανάρι το έχασε και, όπως ήταν φορτωμένη, απέφυγε να κάνει το απονενοημένο να περάσει τρέχοντας. Θα περίμενε λίγο ακόμη. Κόσμος δίπλα, κόσμος μπροστά, κόσμος απέναντι. Κοίταξε το χρονόμετρο του φαναριού που άρχισε να μετράει αντίστροφα έως το επόμενο πράσινο: 60 δευτερόλεπτα. Μετρώντας ασυνείδητα κι η ίδια από μέσα της, άρχισε να μετράει στιγμές: Με μια βαλίτσα στο χέρι στον δρόμο για το λιμάνι.
Γελάει στο πλοίο, περισσότερο στο μυαλό και στο σώμα της: τα είχε καταφέρει, είχε φύγει. Το νησί. Το δωμάτιο με το αφράτο στρώμα. Ενας κρύος καφές και πράσινα και γαλάζια νερά. Ενα μπαλκόνι με θέα και μυρωδιά από πεύκα και σχίνους. Κουβέντες ξένοιαστες, χωρίς σημασία - ή με πολύ μεγάλη σημασία…
Μια μεγάλη βόλτα, τοπίο ελληνικό, νησί και ενδοχώρα μαζί. Χρώματα, σκιές, ήλιος και αέρας. Και μια πρόγευση ιδανικού καλοκαιριού, που ίσως έρθει, ίσως δεν έρθει. Και μια ανακάλυψη: κίτρινα λουλούδια με ψηλούς κίτρινους στήμονες και λίγο γκρι ή μαύρο στη βάση των πετάλων.
Τι θαύμα, λοιπόν, αυτό το γλαύκιο το κίτρινο, επιστημονικά Glaucium flavum, αλλιώς κίτρινη παπαρούνα. Φυτό ανθεκτικό, διετές. Μεγαλώνει παράλληλα με τις θαλασσινές ακτές στη Μεσόγειο, στη Μαύρη Θάλασσα, στις ακτές του Ατλαντικού. Ανθίζει από τον Μάρτιο έως τον Ιούνιο. Αραγε, πόσο διαφέρει από εκείνη την πιο γνωστή, την κόκκινη παπαρούνα;
Κι ύστερα, ξαφνικά πάλι μέσα στο πλοίο, ξανά και πίσω στη μεγάλη πόλη, στον θόρυβο, στην καθημερινή ζωή που εκπλήξεις πολλές και καλές δεν κρύβει - ή είναι πολύ σπάνιες. Το κατάλαβε όταν είδε τους γύρω της να περνούν το φανάρι και έτρεξε κι εκείνη να προλάβει. Μην το χάσει πάλι. Ηταν πολύ κουρασμένη για να περιμένει κι άλλο.
Στον δρόμο για το σπίτι αναρωτιόταν πώς μετριέται ο χρόνος. Γιατί κάποιες φορές περνάει αργά και βασανιστικά και τίποτα δεν μπορείς να κάνεις για να φύγει. Και άλλες τόσο γρήγορα, που τίποτα δεν μπορείς να κάνεις για να τον καθυστερήσεις, κι ας το θέλεις τόσο.
Αλλά υπάρχουν και εκείνες οι φορές, οι μαγικές, εκείνες που σε μόλις 60 δευτερόλεπτα, όσο κρατάει το χρονόμετρο σε ένα φανάρι για να περάσεις απέναντι, ξαναζείς ένα ολόκληρο διήμερο. Μυρίζεις τα αρώματά του, επαναλαμβάνεις τα λόγια του, βαδίζεις στα μέρη του, κάθεσαι στα μπαλκόνια του, με θέα πράσινα και γαλάζια νερά στεφανωμένα από πεύκα.
Και τότε, τίθεται το άλλο ερώτημα: Τι είναι ο χρόνος, ποια η πραγματική αξία, το απόλυτο μέγεθός του; Είναι οι μέρες, οι μήνες, οι εβδομάδες, οι ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα; Ή είναι όσα ζήσαμε μέσα σε αυτά; Τα όμορφα, τα ουσιώδη, τα αληθινά;
Εξω στον δρόμο ο κόσμος έτρεχε να προλάβει. Κορναρίσματα, φωνές, βιασύνη και θελήματα. Την παρέσυραν κι εκείνη. Ούτε νησιά ούτε πεύκα ούτε λουλούδια που αγαπούν το θαλασσινό νερό. Μόνο το βράδυ, όταν έπεσε κατάκοπη να ξεκουραστεί, θυμήθηκε ξανά πως όλα ήταν αληθινά. Και η πόλη, και τα αυτοκίνητα, και ο θόρυβος, και οι φωνές. Αλλά κυρίως τα κίτρινα λουλούδια με τους κίτρινους ψηλούς στήμονες.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας