«Απίστευτο» είναι μια συνήθης αντίδραση ενός «κανονικού» ανθρώπου, όταν τα Μέσα τον πληροφορήσουν για κάποιο κατόρθωμα ή κάποιο αδίκημα που να ξεπερνά σκανδαλωδώς την εικόνα του για τον κόσμο. Πιο συχνά -εννοείται- την ευκαιρία για μια τέτοια αντίδραση του την προσφέρει κάποιο αδίκημα, μιας και τα απίστευτα κατορθώματα σπανίζουν.
Υπάρχουν δυο κατηγορίες ανθρώπων που δεν βρίσκουν τίποτε απίστευτο, ιδίως αν είναι αρνητικό. Είναι, πρώτον, οι έγκυροι αναλυτές που ξέρουν ότι «το σύστημα» είναι, ως γνωστόν, τόσο σάπιο και ύπουλο που δεν δικαιούμαστε να παραξενευόμαστε ή να κάνουμε κάτι. Και από την άλλη όσοι έχουν παρακολουθήσει τόσα τηλεδικαστήρια και τόσες τηλεανακρίσεις που να θεωρούν ύποπτο τον μαγαζάτορα της γωνίας, τον γείτονα του ισογείου και την κυρία που πήρε τη σειρά μας στο σούπερ μάρκετ. Τι τα θες, όλα τα ανάποδα εδώ συμβαίνουν, στην Ελλάδα και μόνον στην Ελλάδα.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι. Που απορούν διότι βλέπουν ότι τέτοια και άλλα συμβαίνουν και εις τας Ευρώπας και ότι ένοχος δεν είναι ο ιδιοκτήτης του μινι-μάρκετ που δυσκολεύεται να ανανεώσει τις προμήθειές του σε μακαρόνια, αλλά κάποιος σπουδαίος συμπατριώτης ή –πιο αναπάντεχο ακόμη– κάποιος «τρανός», υπήκοος μιας από τις βόρειες χώρες (όπως τη Γερμανία με το σκάνδαλο ρύπων της Φολκσβάγκεν) όπου, μας λένε «τέτοια πράγματα δεν συμβαίνουν», γιατί αυτές συμβολίζουν την επικράτεια των έντιμων «εταίρων» που κατ’ επανάληψη μας έσωσαν με τα Μνημόνια.
Ο λόγος για τον οποίο τόσο εκπλησσόμαστε εμείς οι πολλοί οφείλεται σε ένα πλέγμα οικονομικών και ψυχολογικών παραγόντων. Οταν τυχαίνει να μην έχεις καθόλου μηνιάτικο ή σύνταξη, ή να έχεις τέτοιο που να εξαντλείται λίγες μόνο μέρες αφότου το εισπράξεις, πώς να μην έχεις ένα δικαιολογημένο δέος για όσους, παντός χρώματος και αρώματος, έχουν ένα μηνιάτικο δεκαπλάσιο, εικοσαπλάσιο, πολλαπλάσιο του δικού σου και τρία, τέσσερα, πολλά σπίτια που δεν παγώνουν, δεν μπάζουν και δεν απειλούνται να τους τα πάρουν τα φαντς. Γιατί, σκέφτεσαι, τέτοιοι άνθρωποι να παρανομούν; Δεν το χρειάζονται, αλλά, τέλος πάντων, και αν παρανομήσουν είναι ένδειξη κακής ανατροφής να τους ζητήσουμε να λογοδοτήσουν, διότι θα φανούμε όχι μόνον κομπλεξικοί και φτηνιάρηδες, αλλά και ανάγωγοι.
Η δικαιοσύνη, στο Βέλγιο, στην Ελλάδα, στην Ιταλία θα κάνει αυτά που θα κάνει για τις διάφορες υποθέσεις της «Κιβωτού», του «Κατάρ-γκέιτ» και όποιες άλλες προκύψουν. Κάποιοι θα πληρώσουν, άλλοι θα γλιτώσουν. Και πολλοί, με τη δικαιολογημένη αγωνία του επιούσιου, θα ξεχάσουν και θα συνεχίσουν τον κατήφορο μέχρι να συναντήσουν το επόμενο «απίστευτο». Που ωστόσο ροκανίζει τα θεμέλια ενός κλειστού κόσμου που μάλλον πιστεύει πως, έστω και με την τιμωρία λίγων αποδιοπομπαίων τράγων, θα καταφέρει να γλιτώσει από σεισμούς και τυφώνες τα επάνω πατώματα του οικοδομήματός του.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας