Κατ' αρχήν να ξεκαθαρίσω πως ο τίτλος δεν έχει καμιά «πονηρή» φιλοδοξία, να ασχοληθεί δηλαδή με βλακείες και μπαναλαρίες του στιλ πόσω χρονώ είναι η Μαρινέλλα, πόσα χρόνια τραγουδάει, πότε χώρισαν με τον Καζαντζίδη, πότε ξεκίνησε να τραγουδάει μόνη της, πότε πήγε στις μπουάτ, πότε γνώρισε τον Κώστα Χατζή, πότε;... πότε;... πότε;...
Είναι ανοησία να βλέπεις ένα θαύμα της φύσης, μια γυναίκα σαν αυτή που είδα την περασμένη βδομάδα στο Christmas Theater, επί τρεις ώρες πάνω στη σκηνή, να νιώθεις τι θα πει αυθεντική ψυχαγωγία και έναν άνθρωπο σαν δαίμονα να διατρέχει τη σκηνή πάνω κάτω τραγουδώντας, χορεύοντας, κάνοντας χιούμορ, στην ουσία μόνη της με βοήθεια την ορχήστρα, τον κλασικό απ' όλες τις απόψεις Πολυκανδριώτη, τους μαθητές του -πάνω από 20- που παίζουν μπουζούκι, τέσσερα ταλαντούχα κορίτσια, αλλά στην ουσία αυτή ήταν η επικεφαλής, αυτή ήταν η αρχή, η μέση και το φινάλε.
Συν ένα ταλαντούχο παιδάκι 12 χρονώ που έπαιζε μπουζούκι και τη συνόδεψε μόνο του στο «Δεν θα ξαναγαπήσω» των Λοΐζου - Παπαδόπουλου, μαγική στιγμή. Επειτα από τόσα χρόνια που τη βλέπω, μπορώ εκείνη τη στιγμή να μην τη θαυμάσω, αλλά να την απολαύσω χωρίς να χρειάζεται να σκεφτώ τίποτα. Τη θαυμάζω μετά, όταν σκέφτομαι ακριβώς αυτές τις μάχες με τον χρόνο και όχι βέβαια το φτηνό «πώς κρατιέται;»
Πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις θυμάμαι την Ελένη Βλάχου και τι έχει γράψει: «Οι άνθρωποι έχουν τρεις ηλικίες: η μία είναι αυτή που λέει η ταυτότητα, η δεύτερη το πόσο φαίνονται ότι είναι, που αυτό έχει να κάνει με πολλά, και η τρίτη και η πιο σημαντική είναι η ηλικία με την οποία γεννιέσαι και πεθαίνεις». Είναι αυτή η ίδια ηλικία που σε ακολουθεί παντού. Και η Μαρινέλλα φαίνεται καθαρά ότι έχει γεννηθεί για να ζει εκεί, γύρω στα 35 με 40. Αρκετά νέα για να έχει το κέφι και την ένταση να κατακλύζει τη σκηνή και αρκετά ώριμη να ξέρει τι γίνεται γύρω της.
Αν είναι να θαυμάσεις πραγματικά τη Μαρινέλλα και τις μάχες της με τον χρόνο είναι αυτό ακριβώς. Το ότι δηλαδή άντεξε σε κάθε τρικλοποδιά που πήγε να της βάλει η ζωή και ο χρόνος -σε ποιον απ' όλους μας δεν βάζει συνέχεια άραγε; Από τον χωρισμό με τον Καζαντζίδη, στο φινάλε της μεγάλης πίστας με τη μεταπολίτευση, στις μπουάτ, μετά πάλι στις πίστες από τις μπουάτ κ.λπ. κ.λπ.
Η Μαρινέλλα έχει ταλέντο και αυτό που κάνει πάνω στη σκηνή είναι δικό της δημιούργημα, μόνη της το έφτιαξε και εμείς το απολαμβάνουμε κι όσο κι αν προσπαθούν όλοι δεν μπορούν ούτε καν να το αντιγράψουν. Ή το έχεις ή δεν το έχεις.
Και είναι αυτό ακριβώς που είπα πιο πριν. Εχει την εξυπνάδα, κάθε φορά που ο χρόνος και ο καιρός προσπαθούσαν να της βάλουν τρικλοποδιές, αυτή να τις βλέπει, να τις υπερπηδά και να προπορεύεται. Ισως γιατί από μικρή είχε δει το τέρας να της δείχνει τα δόντια του και ήξερε καλά πού δεν ήθελε να βρεθεί.
Είναι υπέροχη η Μαρινέλλα στο Christmas Τheater και απολαυστική. Και μπράβο που την επόμενη Τρίτη το απόγευμα θα τιμηθεί στο Μέγαρο Μουσικής για την προσφορά της στο ελληνικό τραγούδι και όχι μόνο.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας