Μαζεύτηκαν για τον Ιούνιο όλα τα ωραία. Η Πάτι Σμιθ στο Ηρώδειο και οι φιλοσοφικές ομιλίες στην Ακαδημία Πλάτωνος. Τόσα χρόνια κανένας δεν το είχε σκεφτεί αυτό, αλλά να που επιτέλους γίνεται. Επιπλέον, σε κάθε κηπάκι, αυλίτσα, πλατεία και κήπο, συναντήσεις, παραστάσεις, μικρά φεστιβάλ, μεγάλα φεστιβάλ, συναυλίες, κονσέρτα.
Ηταν πάντα έτσι αυτός ο μήνας; Ή τώρα μας έπιασε τέτοια ανάγκη για έκθεση και αποκάλυψη επειδή καταλάβαμε την αξία της επαφής με την απομόνωση της πανδημίας; Δεν τολμώ να σκεφτώ ότι μπορεί να κρύβεται και κάτι σαν νοσταλγία της ανέμελης ζωής, εννοώ της πίστης ότι στην ήπειρο δεν θα γίνει άλλος πόλεμος εκτός από κάτι μικρούς που συνέβαιναν στις άκρες της, οπότε οφείλαμε ως άνθρωποι να απολαμβάνουμε γόνιμα την ειρήνη. Μπορεί όλα μαζί.
Ηθελα κι εγώ να πάω στο Ηρώδειο στην Πάτι Σμιθ κι επιπλέον στην Ακαδημία Πλάτωνος για τις ομιλίες. Εδώ πηγαίνω και χωρίς ομιλίες στην Ακαδημία Πλάτωνος. Αλλά είχα πάρει πόδι την προηγούμενη βδομάδα, διότι αδύνατον να κοιμηθείς στα μέρη μου τα αθηναϊκά με ανοιχτά παράθυρα. Με είχε διώξει, από τη μέρα που άρχισαν οι ζέστες, ο θόρυβος από τα ερκοντίσιον στον ακάλυπτο. Γιατί δεν άναβα κι εγώ το δικό μου και να κλείσω το παράθυρο, θα μου πείτε. Εδώ είναι το πρόβλημα, φαίνεται πως ανήκω σε ένα ενδιάμεσο είδος ανθρώπων που δεν αντέχει να κοιμάται με ερκοντίσιον όταν έχει κάτω από σαράντα. Εχω διαφορά φάσης θερμοκρασίας από τους συνανθρώπους μου. Θα έπρεπε ίσως να ζούμε σε ένα χωριστό νησί, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα και μας πάρουν είδηση.
Εχασα παραστάσεις, συναυλίες και ομιλίες, έχασα πράγματα εξαιρετικά γιατί με τρόμαξε η μη εξαιρετική, η καθημερινή ένταση των μεγαφώνων σε δρομάκια και πλατείες με μπαρ και καφενεία. Ποιος, εγώ που ονειρευόμουν μια ζωή να μπορώ να χαζολογάω σε τέτοια μέρη, τώρα φεύγω όσο μακρύτερα, ανίκανη να αφομοιώσω τη νέα τεχνολογία υγιούς ανταπόκρισης στην ένταση του ήχου. Τι κάνουν οι άνθρωποι με αυτή τη φασαρία; Πώς επιβιώνει το είδος; Πώς τα καταφέρνουν; Δεν θα το μάθω. Πήρα σύνταξη και πήρα και των ομματιών μου, και κυρίως των αυτιών μου, κι όπου φύγει φύγει. Κρίμα, με το που αρχίζει η θερινή πολυτέλεια της ζωής έξω, στο λίγο έξω που διαθέτουμε στην πόλη αυτή, να το βάζουμε στα πόδια κυνηγημένοι από θορύβους.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας