Μια γυναίκα προχωρημένης ηλικίας με παιδιά και εγγόνια πήγε σ' ένα σουπερμάρκετ να ψωνίσει. Η ιστορία μας ξεκινάει μ' αυτόν τον τρόπο...
Πριν από 200 χρόνια ο Βίκτωρ Ουγκό στους «Αθλίους» μιλούσε για την ιστορία του Γιάννη Αγιάννη, που έκλεψε ένα ψωμί γιατί πεινούσε. Και ο Ιαβέρης, ένας αυστηρός αστυνομικός, τον κυνηγούσε με λύσσα για χρόνια ολόκληρα. Ο Γιάννης Αγιάννης βέβαια και ο φοβερός και τρομερός Ιαβέρης που τον κυνηγούσε είναι προϊόντα μιας εποχής που το κακό, π.χ. την κλοπή, όταν το άκουγες πως το έχει κάνει κάποιος μπορούσες και να σκεφτείς πως το έκανε από πείνα, ενώ σήμερα το μυαλό πάει κυρίως στο κακό.
Η κυρία λοιπόν που λέγαμε πήγε σε ένα σουπερμάρκετ στο Ιλιον, στην περιοχή που κατοικεί δηλαδή, ένα σουπερμάρκετ πολυδιαφημισμένο κυρίως για τις φτηνές τιμές του να ψωνίσει. Ομως όταν πήγε να φύγει χωρίς να έχει πληρώσει, βρέθηκαν πάνω της κρέας και τυρί αξίας 40 ευρώ.
Την έπιασαν λοιπόν την κυρία, η οποία άρχισε να κλαίει, να παρακαλεί τους υπευθύνους του μαγαζιού που την έπιασαν να μη φωνάξουν την Aστυνομία και το μάθουν τα παιδιά της και γίνει ρεζίλι. Εκείνοι βέβαια κάλεσαν την Αστυνομία. Πήγε λοιπόν η Aστυνομία και τη συνέλαβε, όπου και στο τμήμα η γυναίκα φαινόταν ότι είχε τεράστιο πρόβλημα σχετικά με την περίπτωση να της κάνει μήνυση το σουπερμάρκετ και να πάει στα δικαστήρια κυρίως για τα παιδιά της, να μη γίνει ρεζίλι στα μάτια τους. Aλλωστε τους εξήγησε, απ' ό,τι κατάλαβα, πως ό,τι έκανε το έκανε για να κάνει ένα τραπέζι στα παιδιά και στα εγγόνια της, μια και δεν της περισσεύουν τα χρήματα ούτε για το δικό της φαγητό, πόσο μάλλον για να κάνει τραπέζι σε άλλους...
Κι εδώ ακριβώς αρχίζει η παράνοια αυτής της ιστορίας...
Οι πελάτες που ήταν εκείνη την ώρα μέσα στο μαγαζί πρότειναν να πληρώσουν εκείνοι τον λογαριασμό και να μην έρθει Aστυνομία, αλλά οι υπεύθυνοι του μαγαζιού αρνήθηκαν.
Στο τμήμα που μεταφέρθηκε η γυναίκα οι αστυνομικοί πρότειναν να μην κάνει μήνυση το κατάστημα γιατί συγκινήθηκαν με την ιστορία της. Απ' ό,τι κατάλαβα και ο δήμαρχος συγκινήθηκε και πολλοί πρότειναν να πληρώσουν εκείνοι τα χρήματα, αλλά με κάποιο τρόπο τελικά, σαν το αμερικανικό ιππικό στα γουέστερν, έμαθε το θέμα το υπουργείο Ανάπτυξης, πήρε τηλέφωνο κάποιος και η πάνω πάνω διοίκηση των σουπερμάρκετ αυτών τελικά έκανε πίσω και άρχισε τις ευγένειες και τις γαλιφιές κατόπιν εορτής.
Σε μια άλλη χώρα το συγκεκριμένο μαγαζί -η φίρμα του οποίου δόθηκε από την τηλεόραση- θα έπρεπε να είναι άδειο από αύριο...
Ασφαλώς και η κλοπή είναι επιλήψιμο πράγμα, ασφαλώς και η συγκεκριμένη γυναίκα μπορεί και να μην είναι ένας θηλυκός Γιάννης Αγιάννης αλλά μια γυναίκα που το έχει κάνει και θα το ξανακάνει. Μπορεί να είναι εθισμένη, μπορεί και απλώς κλέφτρα...
Ομως μπορεί και να είναι απλώς μια γυναίκα που η ανάγκη την οδήγησε.
Δεν θα κάνουμε ψυχανάλυση, ούτε εγκληματολογία. Η γυναίκα αυτή μπορεί ενδεχομένως να είναι ή όχι Γιάννης Αγιάννης, το σουπερμάρκετ όμως σίγουρα είναι ένας Ιαβέρης. Ενας Ιαβέρης όμως χωρίς καν την τσίπα που είχε ο παλιός. Είναι άραγε κάποιος «υπερβολικά ευσυνείδητος» υπάλληλος που ευθύνεται για όλο αυτό ή η πολιτική της εταιρείας που τους έχει οδηγήσει στον φόβο και τους κάνει να φέρονται έτσι; Οπως και να 'χει, καλό θα ήταν να υπάρχει μια συνέχεια.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας