Για μέρες παρατηρούσα τους καταστηματάρχες να ετοιμάζουν τα μαγαζιά τους, όταν ανακοινώθηκε ότι θα άνοιγαν, μέχρι που άνοιξαν, να καθαρίζουν, να γυαλίζουν, να στολίζουν, σα να ήταν για τον καθένα η πρώτη μέρα που θα άνοιγε ένα μαγαζί ολοκαίνουργιο. Κάποιοι έβαφαν σε χρώματα ανακαίνισης και μια ζαρντινιέρα σε έναν πεζόδρομο, ξεσκόνιζαν κι ένα παγκάκι. Ηταν συγκινητική η προετοιμασία, ο τρόπος που ζωντάνευε μια πόλη. Βέβαια, όταν ήρθε η στιγμή, μπήκα στα μαγαζιά μαγκωμένη, με το μπουκαλάκι απολυμαντικό ανά χείρας, με περίσκεψη, τι αγγίζουμε και τι όχι.
Και στην εστίαση που δώσαμε ραντεβού για συνάντηση έξω επιτέλους ξανά καθιστοί στα τραπεζάκια, τώρα το σκέφτομαι. Θα φιληθούμε όταν βρεθούμε ή θα θυμηθούμε να συγκρατηθούμε;
Δουλειά ζωής οι οικειότητες του σώματος, να μάθεις τους κώδικες, ποιον αγκαλιάζεις, πόσο τολμάς, πόσο απολαμβάνεις, πόσο αισθάνεσαι ό,τι απολαμβάνει ο άλλος, και τι συνηθίζεται εδώ. Στο Παρίσι δίνουν φιλιά με το χαίρω πολύ, τρία μάλιστα. Ιδρωσα να το συνηθίσω. Υστερα ήταν μεγάλη κατάκτηση. Να το μεταφέρουμε αυτό σε μας; Ωραίο δεν είναι; Δύσκολο αλλά ωραίο. Κλειδωμένο τώρα το Παρίσι με χιλιάδες νεκρούς ξεμαθαίνει να φιλιέται. Στη Ρωσία, λένε, φιλιούνται κατευθείαν στο στόμα. Δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Εμείς εδώ είχαμε άλλες συνήθειες, πολύ πιο λιτές, τα δυο φιλιά χαιρετισμού και πάλι δύσκολα τα ξεμαθαίνουμε, τα φιλιά μας... ενίοτε ρουφηχτά, υγρά, και συχνότατα πιο θερμά από οτιδήποτε ακολουθούσε.
Δεν μέτρησα πόσα χρόνια μου πήρε να μάθω να φιλάω, παριζιάνικα και αθηναϊκά. Φιλί για το φιλί και χειραψία για τη χειραψία, επιτεύγματα και νίκες της ανθρωπότητας επί παλαιοτέρων ιών και μικροβίων, προφανώς. Τώρα ξανά σαν αδέξιοι έφηβοι θα ξαναβρεθούμε και θα κοιταζόμαστε με τις παλάμες συμμαζεμένες και τα σώματα σε επιφυλακή για αποστάσεις. Πώς θα γίνει αυτό; Με τι θα μοιάζουμε;
Ολη την περασμένη εβδομάδα ετοιμάζονταν και τα μαγαζιά εστίασης να ανοίξουν, με τον ίδιο ζήλο και ενθουσιασμό, σαν την πρώτη αυγή του κόσμου. Ή την πρώτη ταβέρνα του κόσμου. Αν τουλάχιστον βρισκόταν κάτι ιοκτόνο στο κρασί, τι ωραία θα είναι να μεθύσουμε. Και ξένοιαστα, λέει, να φάμε, να πιούμε και νηστικοί να κοιμηθούμε.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας