Δίχως αμφιβολία ο πρωτόγονος πρόγονός μας διέφερε ελαχίστως απ’ τα υπόλοιπα ζωντόβολα. Πιάστηκε κορόιδο απ’ τη στιγμή που έστρεψε το βλέμμα προς το στερέωμα. Σαγηνεύτηκε απ’ τις μεταμορφώσεις του ουράνιου θόλου -τη λιακάδα, το σεληνόφως, την αστροφεγγιά-, τόσο ώστε να παραβιάσει τη φύση του και να βαλθεί έκτοτε να στηριχτεί στα δυο του ποδάρια. Ανω θρώσκω ίσον άνθρωπος, κατά το έτυμον. Η εξέλιξη αυτή άλλαξε άρδην τη μοίρα του. Υποτάσσοντας αργότερα την πέτρα, τη φωτιά, τα μέταλλα και άλλα υλικά, εκρίζωσε το ριζικό της οικουμένης προξενώντας της πλείστες καταστροφές.
Η λαμπρή σταδιοδρομία του ξεκίνησε με το επάγγελμα του κυνηγού. Καθώς όμως το πιάτο του θηρευτή είναι συνήθως αδειανό, ασχολήθηκε με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Κι άμα λίγδωσε κομμάτι τ’ άντερό του, ιδεάστηκε πως η θάλασσα μπορεί να ενώνει αντί να χωρίζει τις στεριές. Εγινε ναυπηγός, ναυτικός και αιώνιος ταξιδευτής. Οταν ο βοσκός πρωταντίκρισε τ’ αφρισμένα πελάγη, προσπάθησε να εξευμενίσει τη μανία τους, ονοματίζοντάς τα με οικεία σημαινόμενα απ’ τα κοπάδια του. Βόσπορος, πόρος βοός, του βοδιού το πέρασμα πά’ να πει, και Κεράτιος, το ποίκιλμα του μετώπου του.
Με τις γίδες, τις αίγες, και δη τις λευκές, φαίνεται να ‘χε κόλλημα. Εξ ου το Αιγαίο, το Αίγιο, η Αίγινα, η Αιγιάλη, η Αιγείρα, οι Αιγός Ποταμοί, τουτέστιν τα Δαρδανέλια, όπου τέτοιες μέρες το 404 π.Χ. έλαβε χώρα ιστορική ναυμαχία. Εκεί ο ορεσίβιος Λακεδαιμόνιος Λύσανδρος κατατρόπωσε τον ευκλεή αθηναϊκό στόλο, διεμβολίζοντας ταυτοχρόνως την κυριαρχία των πόλεων-κρατών και της εκκλησίας του δήμου. Ακολούθησαν οι ηγεμονίες των Θηβαίων και των Μακεδόνων, τα παρακμιακά ελληνιστικά βασίλεια και η άνευ όρων παράδοση στους Ρωμαίους.
Ο Αλκιβιάδης, χαρισματική όσο και αμφιλεγόμενη μορφή, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην επίμαχη αναμέτρηση. Ατομο σπάνιας ομορφιάς και ευφυΐας, μεγάλωσε στο περιβάλλον του Ολύμπιου Περικλή, αφότου έχασε μικρός τους γονείς του, και μαθήτευσε πλάι στον Σωκράτη. Κατασπατάλησε την τεράστια πατρική του περιουσία ναυλώνοντας άρματα, κατά Κατάκολο μεριά, στεφανώνοντας έτσι την Αθήνα με μπόλικες ολυμπιακές δάφνες. Αλλά και για τον έκλυτο βίο του δαπανούσε πολλούς οβολούς.
Σκαρφίστηκε, μόλις ανέλαβε τα ηνία του κλεινού άστεως, εκστρατεία στη Σικελία κι ενώ νικούσε, οι συμπολίτες του τον καταδίκασαν για ιεροσυλία, χαντακώνοντας τον ίδιο και την πόλη τους. Χολωμένος κατέφυγε στη Σπάρτη κι έπειτα στην αυλή του Τισσαφέρνη, προσφέροντας υπηρεσίες εναντίον της πατρίδας του. Συμβούλευσε, μολαταύτα, τους στρατηγούς της την ύστατη ώρα να αγκυροβολήσουν στη Σηστό. Δεν τον άκουσαν, με αποτέλεσμα από τον θρίαμβο να οδηγηθούν στην πανωλεθρία. Η φιγούρα του τελευταίου των Αλκμεωνιδών αναδεικνύει τις παθογένειες της δημοκρατίας, συστήματος ευάλωτου, σε μικρές ή μεγαλύτερες κλίμακες, στην αλαζονεία και την ασυδοσία των λατρεμένων τέκνων του. Σχετίζονται όλα τούτα με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και τα συναφή. Ισως πάλι να φταίει ο ανθεμόεις Απρίλης.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας