Ποια χώρα της Ευρώπης θα είναι ο προνομιακός συνομιλητής του Τραμπ;
Αν θεωρήσουμε ότι προτεραιότητα του Τραμπ θα είναι ο τερματισμός του πολέμου στην Ουκρανία, θα συμπεράνουμε ότι ευνοείται η Γερμανία, η οποία επείγεται να αποκατασταθεί η κανονικότητα στις σχέσεις της με τη Μόσχα.
Η πραγματικότητα όμως είναι πιο σύνθετη, καθώς ο Τραμπ θεωρεί προνόμιο των ΗΠΑ να καθορίζουν τόσο τις διμερείς τους σχέσεις με τη Ρωσία όσο και το πλαίσιο των διμερών σχέσεων με το Κρεμλίνο των υπόλοιπων Ευρωπαίων συμμάχων τους. Η σπουδή του Τραμπ για τερματισμό του πολέμου στη Ουκρανία δεν σημαίνει ότι θα εγκαταλειφθεί η καχυποψία της Ουάσινγκτον απέναντι στη δυναμική περαιτέρω εμβάθυνσης των σχέσεων Ρωσίας- Γερμανίας.
Οταν το καλοκαίρι του 1941 ο Ρούζβελτ και ο Τσόρτσιλ υπέγραψαν τον Χάρτη του Ατλαντικού εμπεδώθηκε η πεποίθηση ότι η Βρετανία θα είναι ο προνομιακός συνομιλητής των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Η ψευδαίσθηση αυτή άρχισε να κλονίζεται αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, όταν έγινε σαφές ότι οι ΗΠΑ είχαν ξεγράψει τη Βρετανία και επένδυαν στην ανασυγκρότηση της Δυτικής Γερμανίας.
Η επιλογή αυτή οδήγησε στο Γερμανικό Θαύμα, δηλαδή στη στήριξη της ανασυγκρότησης από τις ΗΠΑ και αμέσως μετά στον επανεξοπλισμό της Δυτικής Γερμανίας που αναδείχτηκε στον πιο πειθήνιο σύμμαχο της Ουάσινγκτον μέχρι την ανάδειξη του Μπραντ ως καγκελάριου το 1969.
Από τότε μέχρι και την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η Γερμανία πρώτα με την Οστπολιτίκ και μετά την ενοποίηση του 1990 κρατά αποστάσεις από τις ΗΠΑ.
Τόσο ο Μπους ο πρεσβύτερος όσο και ο Κλίντον πρότειναν στο Βερολίνο ειδική σχέση, με άλλα λόγια τη θέση του υπ’ αριθ. 2 στην Pax Americana, μια πρόταση η οποία έμεινε αναπάντητη.
Ο Τραμπ δεν λέει κάτι καινούργιο, καθώς η εμπιστοσύνη στις σχέσεις με τη Γερμανία διερράγη ανεπιστρεπτί την άνοιξη του 2003, όταν οι Σρέντερ-Σιράκ εναντιώθηκαν στην επικείμενη εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ.
Η κρίση εμπιστοσύνης επιβεβαιώθηκε για ακόμα μια φορά στη διαχείριση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, με την κυβέρνηση Ομπάμα να συγκρούεται ανοιχτά με την πολιτική Σόιμπλε.
Ποιος δεν θυμάται τις κοινές συνεντεύξεις του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας με τους ομολόγους του των ΗΠΑ, Γκάιτνερ και Λιου, οι οποίοι πίεζαν το Βερολίνο να τερματίσει τη δημοσιονομική λιτότητα;
Το πρόβλημα του Βερολίνου δεν είναι η απειλή εξ Ανατολών, αλλά η διαμόρφωση του πλαισίου των σχέσεων με τις ΗΠΑ ώστε να αποτραπεί όχι μόνον η ρήξη, αλλά και η υποταγή.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας