Εμείς οι γραφιάδες των εφημερίδων δεχόμαστε πού και πού παραγγελίες. Κάποτε από την εφημερίδα, έστω κι αν δεν είμαστε εργαζόμενοι, αλλά συνεργάτες. Αλλοτε από φίλους και γνωστούς. «Γράψε κάτι για την Υγεία, συ που γράφεις σ' αθηναϊκή εφημερίδα», μου λέει κάποιος.
Σκέφτομαι την πάρα πολύ καλή λειτουργία που είχε, πριν από μερικές δεκαετίες, το αγροτικό ιατρείο του πατρογονικού μου χωριού, του Σκοπέλου. Στο ιατρείο υπηρετούσε ολοχρονίς γιατρός, νοσοκόμα και μαία. Το ίδιο περίπου συνέβαινε και σε άλλα δύο χωριά της περιοχής Γέρας, στον Παπάδο και Παλαιόκηπο. Τα άλλα τρία χωριά είχαν εκ περιτροπής ιατρική κάλυψη. Κι αυτό σε μια ακτίνα πέντε χιλιομέτρων.
Σήμερα τον Σκόπελο επισκέπτεται ο γιατρός μία φορά την εβδομάδα. Στο φαρμακείο του χωριού εμφανίζεται γραπτή ενημέρωση για το ποια μέρα θα επισκεφτεί αγροτικός γιατρός το χωριό! Τι να πρωτοπρολάβει ο γιατρός; Να γράψει τα φάρμακα των παππούδων και γιαγιάδων, να πάρει πιέσεις, να εξετάσει, να περάσει τις συνταγές των φαρμάκων που έχουν δοθεί; Ας σκεφτούμε ότι, τις άλλες μέρες, τον έχουν στείλει σε άλλο χωριό, ενδιάμεσα σε κάποιο Κέντρο Υγείας και για συμπλήρωμα στο νοσοκομείο Μυτιλήνης. Απ' το «καλά που βρίσκεται κι αυτός», μέχρι την απαιτούμενη κι επιθυμητή ιατρονοσηλευτική περίθαλψη υπάρχει μεγάλο κενό, το οποίο παραμένει.
Αντε, σκέφτεσαι, αυτό συμβαίνει στα χωριά. Στις πόλεις, με τους πολλούς κατοίκους, τα πράγματα θα 'ναι καλύτερα. Αμ' δε! Το Κέντρο Υγείας της πόλης, κάποτε λειτουργούσε εφτά μέρες την εβδομάδα, για είκοσι τέσσερις ώρες τη μέρα. Θεωρούνταν πρότυπο λειτουργίας. Μπορούσες να απευθυνθείς σ' αυτό για πάρα πολλά καθημερινά θέματα και προβλήματα υγείας. Το προσωπικό του αντιμετώπιζε επιτυχώς πολλά περιπτώσεις πρωτοβάθμιας παροχής υγείας. Αρκετοί κάτοικοι, όχι μόνο της περιοχής αλλά και από άλλες συνοικίες της πόλης, προτιμούσαν να πάνε σ' αυτό, παρά στο νοσοκομείο, αν το θέμα τους ήταν απλό. Ετσι, στους ασθενείς παρέχονταν φροντίδες υγείας άμεσα, αντιμετωπιζόταν ιατρικά και νοσηλευτικά η περίπτωσή τους. Ταυτόχρονα -εξίσου σημαντικό-, αποφευγόταν η κίνηση στα επείγοντα και στα εξωτερικά ιατρεία του νοσοκομείου. Επαιζε τον ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκε κάποτε.
Ε! μετά ήρθε η ορθολογική λειτουργία των μονάδων υγείας ή κάτι τέτοιο, εμείς διαβάσαμε εξοικονόμηση ανθρώπινου δυναμικού και χρημάτων. Η λειτουργία του σταμάτησε τα Σαββατοκύριακα και περιορίστηκε μέχρι τις οκτώ το βράδυ. Ετσι, όσοι έχουν ανάγκη ιατρικής φροντίδας οδηγούνται στο μοναδικό νοσοκομείο του νησιού. Αλλά και αρκετές ειδικότητες δεν υπάρχουν πλέον. Π.χ. εξετάζεται κάποιος από τον γιατρό, του γίνονται μικροβιολογικές εξετάσεις (για την ώρα), αλλά δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί ακτινολογικός έλεγχος, καθότι δεν υπάρχει το αναγκαίο προσωπικό. Ετσι, ο ασθενής παραπέμπεται, πάλι, στο νοσοκομείο! Ανάσταση χρειαζόμαστε και στην Υγεία.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας