Στις αρχές Οκτωβρίου διενεργούνται εκλογές στη Βαυαρία με βαρύνουσα σημασία τόσο για τη Γερμανία όσο και για την Ε.Ε.
Πρώτα απ’ όλα θα αποτιμηθεί η απόφαση των Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) να συγκυβερνήσουν με το ακροδεξιό κόμμα Ελεύθεροι Ψηφοφόροι.
Αν δηλαδή και σε ποιο βαθμό η CSU διατηρεί τη διαχρονική της ικανότητα με την υπερσυντηρητική της ατζέντα να μην επιτρέπει την πλαγιοκόπησή της από τα δεξιά.
Όμως η CSU δεν αντιμετωπίζει μόνο την πρόκληση του μικρού κυβερνητικού ακροδεξιού της εταίρου.
Η μεγάλη πρόκληση είναι το ποσοστό που θα λάβει η Εναλλακτική για τη Γερμανία, αλλά και οι μετεκλογικές εξελίξεις.
Το ερώτημα έχει στρατηγική βαρύτητα και δεν είναι άλλο από το σε ποιο βαθμό η βαυαρική Δεξιά μπορεί, με πλεονέκτημα την υπερσυντηρητική της ατζέντα, να ανακόψει την ήδη καταγεγραμμένη στις δημοσκοπήσεις εκτίναξη της Εναλλακτικής στη δεύτερη θέση σε παγγερμανική κλίμακα μετά τη Χριστιανοδημοκρατία που είναι πρώτη και πριν από τους Σοσιαλδημοκράτες που βρίσκονται στην τρίτη θέση.
Τι θα κάνει η CDU-CSU στα ομόσπονδα κρατίδια όπου η συγκρότηση κυβερνητικής πλειοψηφίας είναι αδύνατη χωρίς τη συνεργασία με την Εναλλακτική;
Και όχι μόνο, καθώς αν η Χριστιανοδημοκρατία απορρίψει την πιθανότητα συγκυβέρνησης με την Εναλλακτική, τότε δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τη συνεργασία με τους Σοσιαλδημοκράτες.
Η Εναλλακτική για τη Γερμανία αντιμετωπίζει μια πρόκληση μεγαλύτερη από ό,τι αντιμετώπισε η Μελόνι στην Ιταλία και η Λεπέν στη Γαλλία.
Το σκοτεινό ιστορικό παρελθόν της Γερμανίας, με κορυφαία στιγμή το Ολοκαύτωμα, δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε με την Ιταλία του Μουσολίνι ούτε με τη Γαλλία του Πετέν.
Αν ο Φίνι δήλωνε το 1994 ότι είναι μετα-φασίστας, δεν υπάρχει περίπτωση κάποιος πολιτικός στη Γερμανία να δηλώσει ότι είναι μετα-ναζί.
Η ιδιομορφία της Εναλλακτικής είναι ότι ακολούθησε αντίστροφή πορεία από τη Λεπέν στη Γαλλία και τη Μελόνι στην Ιταλία.
Έστω και με ένα λίφτινγκ στην πρόσοψη, η Ακροδεξιά στη Γαλλία και την Ιταλία επιχειρεί τα τελευταία χρόνια να πείσει ότι είναι μέρος της σύγχρονης πολιτικής ορθότητας και κανονικότητας.
Αντίθετα η Εναλλακτική, που ιδρύθηκε πριν από δέκα χρόνια κυρίως από ανησυχούντες πανεπιστημιακούς για ενδεχόμενη χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας στην ευρωζώνη, πήρε από το 2015 τη μορφή μιας ξενόφοβης και ρατσιστικής συσπείρωσης, καθώς αξιοποίησε την ανασφάλεια της κοινής γνώμης από την απόφαση της Μέρκελ να δεχτεί ένα εκατομμύριο πρόσφυγες.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας