Σαρανταπέντε χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Φέτος διαπιστώνει κανείς με ευκολία ότι λείπει ο "πανηγυρισμός". Αντικαθίσταται από την κριτική ερευνητική ματιά στο γεγονός. Αλλά και μια συνειδητή υπόκωφη αναζήτηση των αξιών που μας έδωσε και γέννησε τη μεταπολιτευτική δημιουργία σκέψης, αιτημάτων και τρόπου ζωής.
Πρόκειται για μια άλλη συμπεριφορά για την Επέτειο. Και είναι έντονος ο κίνδυνος της έλλειψης ανοχής στο διαφορετικό από τον επερχόμενο «δημοκρατικό» αυταρχισμό. Λίγες κουβέντες, πολλές σκέψεις, έντονος προβληματισμός για το νόημά του, αναζήτηση αιτιών για την μετέπειτα εξέλιξη των κοινωνικών επιταγών. Σύνταξη του ριζοσπαστικού λόγου με το καινούριο (π.χ. Οικολογία, Τεχνολογία). Αυτό με καθιστά αισιόδοξο. Γιατί συνειδητά αναζητιέται το νέο που ποτέ δεν παρθενογεννιέται.
Ευκαιρία για την αποδόμησή του από του εχθρούς του και τους εξ ανάγκης «φίλους» του, που δεν τολμήθηκε παλιότερα.Εδώ να ξεκαθαρίσουμε: Η εξέλιξη μιας συλλογικής ανάτασης περιέχει και τους εκμεταλλευτές της. Πάντα. Και όχι μόνο για τη γενιά του Πολυτεχνείου. Γιατί στο Πολυτεχνείο συμμετείχε πολύ περισσότερος κόσμος από αυτούς που καπηλεύτηκαν τη συμμετοχή τους για ίδιον όφελος.
«Η ζωή είναι απόπειρες διαβίωσης, περιέχουν "δέον" ώστε το "είναι" της απόπειρας να έχει στόχο που συνήθως δεν πιάνεται. Απλά πλησιάζεις άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο.
Είναι δεδομένο ότι όλα έχουν πορεία γέννησης ανάπτυξης και εκφυλισμού. Αρκεί να συνάγουμε τα θετικά, να αποφεύγουμε τα αρνητικά κάθε φορά που το καινούργιο γεννιέται από τον θάνατο που προηγουμένου». Γιώργος Οικονόμου: «Πολυτεχνείο 1973-Η απαρχή του αυτόνομου κινήματος».
Σήμερα οι εναλλακτικοί συνεταιρισμοί, οι τοπικές πρωτοβουλίες πιλοτικών επιλογών πρωτογενούς παραγωγής, η κοινωνική οικονομία, η άρνηση στον εκφασισμό, ο επαναπροσδιορισμός της Ελευθερίας ως δημιουργικής δυναμικής εξελίξεων στην κοινωνία και η αμφισβήτηση της «ελευθερίας» του εκφυλισμένου υπερκαταναλωτισμού είναι στοιχεία ριζοσπαστικής άρνησης του αντιπροσωπευτικού συστήματος, που καπηλεύτηκε τις αρχές του Πολυτεχνείου για να επανεγκαθιδρύσει το προχουντικό πολιτικό σκηνικό προσαρμοσμένο στα προτάγματα της συγκυρίας. Κι αυτά δεν είναι άσχετα με επιλογές και τρόπους πολιτικής δράσης στο Πολυτεχνείο.
Πολυτεχνείο:Διαπιστώσεις
Πρώτη διαπίστωση: Κατ’ αρχήν οφείλουμε να εμβαθύνουμε και να δούμε τα θετικά και τα αρνητικά. Γιατί δεν υπάρχει κίνηση στην Ιστορία χωρίς θετικά και αρνητικά στοιχεία.
Δεύτερη διαπίστωση: Αδιαμφισβήτητα διαπιστώνει κανείς ότι τα βασικά αιτήματα της Εξέγερσης επανέρχονται ως κυρίαρχες απαιτήσεις της κοινωνίας σήμερα, με άλλο περιεχόμενο, αντίστοιχο στη σημερινή πολιτική συγκυρία.
Είτε πρόκειται για τη φτώχεια, είτε πρόκειται για τον αναδυόμενο αυταρχισμό που προφασίζεται την υπεράσπιση της δημοκρατίας και τη δυναμική επανεμφάνιση του φασισμού, είτε πρόκειται για την παιδεία όσον αφορά το εγκύκλιο πρόγραμμα, αλλά και όσον αφορά τη διαμόρφωση της κρίσης για τη γνώση, τη παιδαγωγική ερμηνεία των σημερινών δεδομένων, μέσω της τεχνολογίας, μονοπώλιο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας των πολυεθνικών.
Τρίτη διαπίστωση: Αυτό που το Πολυτεχνείο έθεσε ήτανε ο τρόπος της οργανωμένης συμμετοχής του πολίτη στην πολιτική με έντονη την αμεσότητα στη λήψη των αποφάσεων και την απαγκίστρωση του από την ανάθεση. Και σήμερα το πρωταρχικό στην κοινωνική οργάνωση είναι η άρνηση της ανάθεσης, η άρνηση της κομματικής "απόλυτης αλήθειας" ως κοινωνική υποχρέωση εφαρμογής της. Αντίθετα οι επιλογές λύσης, δράσης και διεκδίκησης εκτός κομμάτων αλλά και της παράλληλης μορφής οικονομίας που ονομάζουμε με τον γενικό τίτλο "κοινωνική οικονομία" θέτουν στην πολιτική πρακτική πια και όχι θεωρητικά την αμφισβήτηση στην ανάθεση.
Αυτοοργάνωση λοιπόν, αυτοδιαχείριση, "εμείς" αποφασίζουμε και δεν αναθέτουμε,θυμίζουν έντονα τα στοιχεία της οργάνωσης στο Πολυτεχνείο, που τότε απελευθέρωσε από την κομματική πειθαρχία όχι μόνο πολιτικές ιδεολογίες αντίθετες μεταξύ τους, δεδομένα, αλλά ακόμα και την εργατική συνέλευση στο Πολυτεχνείο και την απαγκίστρωση των αγροτικών κινητοποιήσεων από τα Μέγαρα από τον συντηρητικό συνδικαλισμό.
Τέταρτη διαπίστωση: Και η Οικολογία; Στο Πολυτεχνείο το γεγονότα δεν άφηναν περιθώρια ευρύτερης διεργασίας σε προτάξεις μέλλοντος. Όμως η μη βία, η πολιτική ανυπακοή, βασικές αρχές οικολογικής κοινωνικής δράσης κυριάρχησαν. Ψάχνοντας τώρα τελευταία τις αποφάσεις, τα συνθήματα και τις επιλογές διέκρινα τα πρώτα ψήγματα της Οικολογίας στην κατεύθυνση της οικολογικής ισορροπίας ως στοιχείο επιβίωσης, όπως π.χ. στα κείμενα των αγροτών των Μεγάρων αλλά και σε μια κοινωνική διάσταση στην σχέση "Άνθρωπος -Φύση" μακρυά από την λογική της συντήρησης της Φύσης για οικονομική διαχείρισή της αλλά και τον Εδαϊτικό "καλοπαιδισμό", επηρεασμένα από τις διεθνείς οπτικές της εποχής (χιπισμός κλπ.).
«Το ειδικό στο Πολυτεχνείο φαίνεται να γενικεύεται αλλά η συγκρότηση του θέλει υπομονή και επιμονή. Για να ναι συνειδητό και όχι αποκλειστικά συναισθηματικό που αφήνει περιθώρια παραποίησης και ιδιότυπης ανάθεσης. Και να ξέρετε κάτι, Η στιγμή στην Ιστορία γράφει τα μεγάλα γεγονότα». Γιώργος Οικονόμου: "Πολυτεχνείο 1973 - Η απαρχή του αυτόνομου κινήματος».
*Νομικός Περιβάλλοντος, τ. Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας