Η Διάσκεψη για το Χρέος, μόνη διέξοδος από τη λιτότητα

Προδημοσίευση από το βιβλίο του Θεόδωρου Ανδρεάδη-Συγγελάκη «Αλέξης Τσίπρας, η Αριστερά μου»

Το βιβλίο συνέντευξη «Alexis Tsipras, la mia Sinistra» (Αλέξης Τσίπρας, η Αριστερά μου) κυκλοφορεί από αύριο στην Ιταλία από τις εκδόσεις Bordeaux.

Πρόκειται για μια αναλυτική συνομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τον δημοσιογράφο Θεόδωρο Ανδρεάδη - Συγγελλάκη, με αναφορές στην οικονομική κρίση στην Ελλάδα, στις ισορροπίες και τις πιθανές συμμαχίες στην Ευρώπη, στην ιταλική πολιτική κατάσταση και στο πώς εννοεί να δράσει η κυβέρνηση της Αριστεράς.

Προδημοσίευση του βιβλίου έχουν εξασφαλίσει το οικονομικό πρακτορείο Bloomberg, το ιταλικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Ansa και η ιταλική δημόσια τηλεόραση Rai.

Στο «Alexis Tsipras, la mia Sinistra» μιλούν για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ο Ρομάνο Πρόντι, ο Μάσιμο ντ’ Αλέμα, ο αριστερός πολιτικός Νίκι Βέντολα και δημοσιογράφοι όπως ο διευθυντής της «Λα Ρεπούμπλικα» Ετσιο Μάουρο και η διευθύντρια της ιταλικής έκδοσης της «Huffington Post» Λουτσία Ανουντσιάτα.

Η «Εφημερίδα των Συντακτών» δημοσιεύει σήμερα κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα, που αφορούν τα σχέδια όσον αφορά τη διαπραγμάτευση για το χρέος, τις σχέσεις με την Ανγκελα Μέρκελ, την κοινωνική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, τον παραλληλισμό με τον Ανδρέα Παπανδρέου και τις σχέσεις Αριστεράς και Εκκλησίας.

▪ Η υπεράσπιση των ασθενέστερων

Το να συνεχίσουμε έχοντας ως ξεκάθαρο στόχο τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς είναι όντως το κύριο κομβικό σημείο της στρατηγικής μας, διότι μας δίνει τη δυνατότητα να διαπραγματευτούμε από θέση ισχύος. Παρά ταύτα, όμως, πρέπει να πούμε ότι οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι πρέπει να προσφεύγει κανείς στη λιτότητα.

Η ουσία της πολιτικής μας βρίσκεται στη δίκαιη κατανομή των βαρών, σε πραγματική ανακατανομή, στη στήριξη των ασθενέστερων. Πρόκειται για θέμα προτεραιοτήτων και πολιτικών επιλογών.

Κοινωνική πολιτική

Η Αριστερά δεν ήρθε στο προσκήνιο για να υπηρετήσει τα συμφέροντα των ισχυρών, αλλά για να μπορέσει να εφαρμόσει μια δίκαιη κοινωνική πολιτική. Συμφωνώ ότι η μεγάλη πρόκληση είναι να αποδείξουμε ότι όλα όσα λέμε, είμαστε έτοιμοι να τα μετατρέψουμε σε πράξεις. Και στην πρόκληση αυτή είμαστε πράγματι έτοιμοι να ανταποκριθούμε.

▪ Η διαπραγμάτευση για το χρέος

Εχουμε ξεκαθαρίσει ότι δεν εννοούμε να εκβιάσουμε κανέναν και δεν εννοούμε να παρουσιαστούμε στις διαπραγματεύσεις «ζωσμένοι με εκρηκτικά». Τα χαρτιά μας είναι όλα ανοιχτά, πάνω στο τραπέζι, με σαφή τη βούλησή μας. Θεωρούμε ότι η Διάσκεψη για το Χρέος αποτελεί σήμερα για την Ευρώπη τη μόνη δυνατή διέξοδο από την καταστρεπτική, τρομακτική πολιτική λιτότητας. Θα προσπαθήσουμε να την αφήσουμε πίσω μας, δημιουργώντας τις, κατά το δυνατόν, ευρύτερες συμμαχίες. Είμαστε πεπεισμένοι ότι μια τέτοια πρωτοβουλία θα εξασφαλίσει σημαντικές συνεργασίες, τόσο σε επίπεδο κυβερνήσεων, όσο και σε εκείνο της ευρωπαϊκής κοινωνίας. (...)

Απάντηση στην τρόικα

Θεωρώ ότι πρέπει να δοθεί μια ευρεία, λαϊκή απάντηση στη συμπεριφορά της τρόικας. Η απάντηση αυτή δεν μπορεί να δοθεί μόνο με μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, χρειάζεται μια ευρεία νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμάχων του. Θα προκληθεί ένας πολιτικός σεισμός σε όλη την Ευρώπη, ο οποίος θα οδηγήσει κι άλλες κυβερνήσεις του ευρωπαϊκού Νότου να συντονιστούν με τις προσπάθειές μας, που στοχεύουν σε μια λογική αντιμετώπιση του προβλήματος. Σε μια λύση η οποία να είναι κατ’ αρχήν πιο δίκαιη για τις χώρες της νότιας Ευρώπης.

Πιστεύω, λοιπόν, ότι αν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ηγηθεί της αντιπαράθεσης και των διεκδικήσεων, πιθανότατα θα καταφέρει να σύρει μαζί της και την κυβέρνηση Ρέντσι και τη μελλοντική ισπανική κυβέρνηση.

▪ Οι σχέσεις με τη Μέρκελ

Θεωρώ ότι δεν έχει νόημα να βλέπουμε και να ερμηνεύουμε τις πολιτικές διαφορές που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο εσωτερικό του ευρωπαϊκού παζλ, ως μια αντιπαράθεση ανάμεσα στη Μέρκελ και τους υπόλοιπους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων. Δεν θέλω να οργανώσω μια επιχείρηση αποκλειστικής αντιπαράθεσης με τη Μέρκελ. Προετοιμάζομαι, αντιθέτως, για την αναγκαία πολιτική διαπραγμάτευση στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο πρέπει να θεωρούμε τη Μέρκελ την ανεπίσημη επικεφαλής της Ενωσης. Δεν έχει εκλεγεί Πάπας και δεν έχει εξασφαλίσει το αλάθητο σε κανέναν απολύτως τομέα. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από όλους τους υπόλοιπους. Οι διαφορές μας είναι γνωστές και είναι πολιτικού χαρακτήρα.

▪ Οι παραλληλισμοί με τον Ανδρέα Παπανδρέου

Πολλοί σχολιαστές έχουν παραλληλίσει την προσωπικότητά σας με εκείνη του Ανδρέα Παπανδρέου. Εσείς τι έχετε να πείτε πάνω σ’ αυτό;

Το έχω ακούσει κι εγώ, αλλά θεωρώ ότι είναι υπερβολή. Και εξηγώ για ποιο λόγο: Πρώτα απ’ όλα διότι δεν προέρχομαι από οικογένεια πολιτικών και διότι όλη η πορεία μου έχει πραγματοποιηθεί στα πλαίσια της Αριστεράς, της παραδοσιακής Αριστεράς. (…)

Εχοντας υπογραμμίσει όλα αυτά, δεν μπορώ να αγνοήσω, όμως, ότι η μοίρα και τα διάφορα γεγονότα λειτούργησαν έτσι ώστε ο Ανδρέας Παπανδρέου να εκλάβει και να εκπροσωπήσει το αίτημα της ελληνικής κοινωνίας υπέρ μιας μεγάλης αλλαγής (από το κράτος-καθεστώς της Δεξιάς προς προοδευτικές κυβερνήσεις) και σήμερα η μοίρα θέλησε να εκπροσωπήσω και εγώ ένα άλλο μεγάλο αίτημα του ελληνικού λαού: εκείνο της αλλαγής, της μετάβασης από την πραγματικότητα των μνημονίων λιτότητας σε μια κυβέρνηση που θα επαναφέρει τη δημοκρατική ομαλότητα και την ελευθερία και μια ευρύτερη οικονομική ανάκαμψη για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας, η οποία ζει με δραματικό τρόπο τις συνέπειες μιας πολιτικής η οποία μας οδηγεί στην καταστροφή.