Διαλύοντας πλοία, ζωές και περιβάλλον

To 2016 καταγράφηκε αύξηση των βρόμικων και επικίνδυνων πρακτικών διάλυσης των πλοίων, ενώ σημειώθηκε και αρνητικό ρεκόρ των Ευρωπαίων πλοιοκτητών που διέλυσαν τα πλοία τους σε παραλίες της Νότιας Ασίας.

Η Ελλάδα εξακολουθεί να κατέχει τα πρωτεία για τον μεγαλύτερο απόλυτο αριθμό πλοίων που πωλήθηκαν στα διαλυτήρια της περιοχής.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε η Μη Κυβερνητική Οργάνωση Shipbreaking Platform, 668 πλοία πωλήθηκαν πέρυσι σε διαλυτήρια στις ακτές της Νότιας Ασίας - αριθμός που ισοδυναμεί με το 87% των πλοίων που διαλύθηκαν παγκοσμίως.

Το 84% των ευρωπαϊκών παροπλισμένων πλοίων κατέληξε στην Ινδία, το Πακιστάν και το Μπανγκλαντές όπου οι εγκαταστάσεις διάλυσης πλοίων δεν σέβονται τα διεθνή πρότυπα προστασίας του περιβάλλοντος, δεν διασφαλίζουν θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα και αψηφούν το διεθνές νομικό πλαίσιο που διέπει το εμπόριο αποβλήτων.

Η αύξηση των πλοίων προς διάλυση στις παραλίες της νοτιοανατολικής Ασίας θέτει τους εργάτες, το περιβάλλον και τις τοπικές κοινότητες σε διαρκή κίνδυνο.

Το 2016 συνέβη η χειρότερη καταστροφή στην ιστορία αυτής της βρόμικης βιομηχανίας. Την 1η Νοεμβρίου, τουλάχιστον 28 εργαζόμενοι σκοτώθηκαν ακαριαία, ενώ περισσότεροι από 50 τραυματίστηκαν από έκρηξη και μεγάλη πυρκαγιά σε δεξαμενόπλοιο στην παραλία Gadani στο Πακιστάν.

Σύμφωνα με τη Shipbreaking Platform, ο αριθμός των επιβεβαιωμένων νεκρών εργαζομένων στις εγκαταστάσεις διάλυσης στο Μπανγκλαντές έφτασε τους 22, ενώ άλλοι 29 τραυματίστηκαν βαριά. Για τα ατυχήματα στην Ινδία δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία.

Η ΜΚΟ ενημερώθηκε για τουλάχιστον δύο θανάτους στην παραλία του Alang, αλλά ο πραγματικός αριθμός των νεκρών και τραυματιών παραμένει άγνωστος.

Η Ελλάδα είναι υπεύθυνη για τον μεγαλύτερο αριθμό πλοίων που πωλήθηκαν σε διαλυτήρια της Νότιας Ασίας το 2016, με συνολικά 104 πλοία.

Από το 2009, που η Shipbreaking Platform ξεκίνησε να συγκεντρώνει στοιχεία, οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες βρίσκονται επανειλημμένως στην κορυφή του καταλόγου, με τους πλοιοκτήτες που επιλέγουν βρόμικες και επικίνδυνες πρακτικές.

Κυβερνητική στήριξη

Εχοντας τη στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης, οι πλοιοκτήτες εξακολουθούν να αρνούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τη ζημιά που προκαλούν με τις επιλογές τους στους εργάτες και το περιβάλλον.

Σημειώνεται ότι τον Ιανουάριο 5 εργάτες έχασαν τη ζωή τους από έκρηξη στο GAZ FOUNTAIN, πλοίο της εταιρείας Naftomar με έδρα την Αθήνα, το οποίο είχε μεταφερθεί για διάλυση στις ακτές του Πακιστάν τον Δεκέμβριο του 2016.

Οσο κι αν αποτελεί έκπληξη για μια χώρα που περηφανεύεται για την πράσινη ανάπτυξη και την οικονομία της, η Γερμανία είναι υπεύθυνη για τις χειρότερες πρακτικές διάλυσης πλοίων σε παγκόσμια κλίμακα, αν συγκρίνει κανείς το μέγεθος του εμπορικού στόλου της με τον αριθμό των πλοίων που διαλύονται με ανεύθυνες πρακτικές.

Το 98% των γερμανικών παροπλισμένων πλοίων πωλήθηκαν για διάλυση το 2016 στις ακτές της Ν. Ασίας.

Το 40% εξ αυτών διαλύθηκε στο Μπανγκλαντές όπου είναι γνωστό ότι επικρατούν οι χειρότερες συνθήκες.

Οι πρακτικές διάλυσης των γερμανικών πλοίων συνοδεύονται από υψηλό αριθμό θανάτων.

Τρεις εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους και άλλοι τρεις τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια της διάλυσης του RENATE στην εγκατάσταση Seiko του Chittagong στο Μπανγκλαντές.

Τον περασμένο Νοέμβριο σκοτώθηκε ακόμη ένας εργάτης από το Μπανγκλαντές κατά τη διάρκεια της διάλυσης του μόλις 10 ετών, αλλά ζημιογόνου κοντέινερ VIKOTRIA WULFF.

Το «βραβείο» χειρότερης εταιρείας για τις πρακτικές διάλυσης απονέμεται φέτος στη ZODIAC με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο και ιδιοκτήτη τον Eyal Ofer, γιο του εφοπλιστή Sammy Ofer.

Το 2016, η ZODIAC πούλησε 12 πλοία για διάλυση κυρίως στο Μπανγκλαντές, ενώ το όνομα της εταιρείας έχει συνδεθεί με σοβαρά δυστυχήματα.

Ενας εργάτης έχασε τη ζωή του φέτος τον Ιανουάριο κατά τη διάρκεια της διάλυσης του πλοίου του Ofer, SNOWDON, το οποίο προσάραξε στο Πακιστάν τον Οκτώβριο.

Φιλάνθρωποι!

Ο αδελφός του εφοπλιστή Eyal Ofer ονομάζεται Idan και είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας QUANTUM PACIFIC GROUP και κάτοχος του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών της ISRAEL CORPORATION.

Πέρυσι έλαβε το «βραβείο» του χειρότερου πλοιοκτήτη από πλευράς πρακτικών διάλυσης.

Το 2015 έστειλε τα περισσότερα από τα παροπλισμένα πλοία του για διάλυση στο Μπανγκλαντές, πρακτική καθόλου αναμενόμενη για μία οικογένεια που, κατά τα λοιπά, προσπαθεί να γίνει γνωστή για το φιλανθρωπικό της έργο.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι πλοιοκτήτες συνεχίζουν να αποφεύγουν τις ευθύνες τους προστατευόμενοι πίσω από τους λεγόμενους αγοραστές με μετρητά (cash buyers).

Αυτοί αγοράζουν πλοία που είναι έτοιμα για διάλυση/ανακύκλωση με μετρητά και στη συνέχεια τα πωλούν στις εγκαταστάσεις σε ακτές.

Οι έμποροι αυτοί μετανηολογούν τα πλοία που είναι έτοιμα για παροπλισμό σε ευκαιριακές σημαίες χωρών όπως το Παλάου, το Τουβαλού και τις Κομόρες και τα μεταπωλούν στις χειρότερες εγκαταστάσεις ανακύκλωσης σε όσο το δυνατόν υψηλότερη τιμή.

«Παρατηρώντας τις σημαίες που επιλέγονται για τα πλοία που βρίσκονται στο τέλος της λειτουργίας τους είναι σαφές ότι η νομοθεσία στις χώρες αυτές δεν πρόκειται να συμβάλει στην αλλαγή των πρακτικών αυτών. Το παγκόσμιο πρόβλημα της διάλυσης των πλοίων μπορεί να λυθεί μόνο με τη λήψη μέτρων ανεξάρτητων από τη σημαία του πλοίου», αναφέρει η Ingvild Jenssen, διευθύντρια σε θέματα πολιτικής και ιδρύτρια της ΜΚΟ Shipbreaking Platform.