Μια σεξπιρική στρίγκλα στη χρυσή εποχή του Μπρόντγουεϊ

Ξέραμε από τον Σέξπιρ ότι η Κατερίνα είναι η «στρίγκλα» της υπόθεσης, ο σύζυγός της, ο Πετρούκιος, ένας χοντροκομμένος νάρκισσος κι η ιστορία που τους δένει συναρπαστική, ερωτική και άκρως ανταγωνιστική.

Είναι μόνο έτσι; Ή μήπως ήρθε η στιγμή να δούμε και μερικές ακόμα πλευρές ενός διάσημου θεατρικού έργου, που όμως να αναβλύζει μουσική; Από τη χρυσή εποχή του Μπρόντγουεϊ, να συνδυάζει συμφωνική τζαζ και κλασικό ήχο, μοναδικές χορογραφίες, θέατρο μέσα στο θέατρο και σεξπιρικό λόγο;

To «Kiss me Kate», λοιπόν, του σπουδαίου Κόουλ Πόρτερ ανεβαίνει αύριο στο Ηρώδειο για μία μόνο βραδιά από την Καμεράτα σε σκηνοθεσία που συνυπογράφουν οι Πάρις Μέξης και Γιώργος Πέτρου. Το πρωταγωνιστικό ζευγάρι ερμηνεύουν η Ειρήνη Καραγιαννη και ο Χάρης Ανδριανός, τους υπόλοιπους ρόλους ένα καστ αναγνωρισμένων λυρικών τραγουδιστών και ηθοποιών (Κώστας Βουτσάς, Χάρης Ρώμας, Νάντια Κοντογεώργη, Ιάσονας Μανδυλάς, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Δημήτρης Ναλμπάντης κ.ά.), ενώ τα βήματα όλων κατευθύνει ο πολυβραβευμένος χορογράφος Τζον Τοντ.

Από τη μια έχουμε, μια κωμωδία που κάνει ζουμ στην αιώνια σύγκρουση του αρσενικού με το θηλυκό, σε ένα παιχνίδι επικράτησης που ο χαμένος μπορεί εν τέλει να είναι ο μεγάλος νικητής. Κι από την άλλη, ένα μιούζικαλ με υπέροχη, χορευτική μουσική που συνδυάζει το μπαλέτο με την τζαζ. Μάλιστα, ο Γιώργος Πέτρου επέλεξε να παρουσιάσει την αυθεντική ενορχήστρωση του 1948, που υπέγραψε ο θρυλικός ενορχηστρωτής του Μπρόντγουεϊ, Ρόμπερτ Ράσελ Μπένετ.

Η ιστορία έχει ως εξής: Δύο διάσημοι ηθοποιοί και πρώην σύζυγοι (η Λίλι και ο Φρεντ), συναντώνται ξανά στη σκηνή για να ερμηνεύσουν την Κατερίνα και τον Πετρούκιο σε μια νέα μουσική εκδοχή της «Στρίγκλας που έγινε αρνάκι» του Σέξπιρ.

Η ανυπότακτη σταρ και ο εγωκεντρικός, αλλά χαριτωμένος πρώην σύζυγος ακροβατούν στα όρια των αντοχών τους, φλερτάρουν, ερωτεύονται και παραδίδονται στην τρέλα του έρωτα, αφήνοντας πίσω τους κλισέ και κοινωνικές επιταγές. Γύρω τους, μια τραγουδίστρια του καμπαρέ, ένας τζογαδόρος χορευτής, δύο γκάνγκστερ παλιάς κοπής, ένας ναύαρχος και ένας χορός παρεξηγήσεων και κοινωνικών στερεοτύπων που αποδομούνται και ξανασυστήνονται στο κοινό.

«Στο επίκεντρο έχουμε δύο ανθρώπους οι οποίοι «μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν», ενώ συγχρόνως βρίσκονται σε πυρετώδεις προετοιμασίες για την παρουσίασης μιας θεατρικής παράστασης», μας λέει ο σκηνοθέτης Πάρις Μέξης. «Καταλαβαίνετε πως η βασική αυτή σχέση, που πραγματεύεται το έργο, είναι διαχρονική. Δυστυχώς ή ευτυχώς μας αφορά ακόμη. 

Πέραν αυτού, μέσα από μια σειρά στερεοτυπικούς χαρακτήρες που υπάρχουν στο θέαμα κρυφοκοιτάζουμε στον κόσμο των παρασκηνίων. Μιλάμε για έναν ύμνο στη συλλογική προσπάθεια και στην υποταγή του εγωισμού στην αληθινή αγάπη».

Το «Κiss me Kate» δεν κουβαλά τυχαία αυτές τις περγαμηνές: ήταν το έργο που τιμήθηκε με το πρώτο Βραβείο Tony για μιούζικαλ και μέχρι σήμερα αποτελεί το μοναδικό μιούζικαλ του Πόρτερ που έδωσε περισσότερες από 1.000 παραστάσεις στο Μπρόντγουεϊ (όπου πρωτοπαρουσιάστηκε τον Δεκέμβριο του 1948).

Αποτελεί, δε, κλασική αξία στο ρεπερτόριο μεγάλων σκηνών όπερας, όπως η Komische Oper του Βερολίνου, η Volksoper της Βιέννης και η Glimmerglass Οπερα της Νέας Υόρκης. «Εχουμε μια περίπτωση θεάτρου μέσα στο θέατρο. Συνεπώς παρουσιάζονται δύο χρονικές στιγμές: η χρονική στιγμή των παρασκηνίων, που είναι το σήμερα, και αυτή της παράστασης που τοποθετήσαμε σε ένα μαγευτικό χωριό της Ιταλίας του 1950 όπου ανεβαίνει το έργο “Η στρίγκλα που έγινε αρνάκι”», λέει ο Πάρις Μέξης εξηγώντας τη χρονική επιλογή της δράσης.

Οι πρωταγωνιστές που σφάζονται και ξαναγαπιούνται

Ειρήνη Καράγιαννη:

«Είμαι σκληρή γιατί φοβάμαι ότι θα πονέσω»

«Η Κέιτ (δηλαδή η Λίλι) είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση υπερευαίσθητης γυναίκας που δυσκολεύεται να δείξει την ανάγκη της για αγάπη, προσοχή και τρυφερότητα», σχολιάζει η Ειρήνη Καράγιαννη υπερασπιζόμενη την ηρωίδα που ερμηνεύει. «Ετσι υιοθετεί μια σκληρή και επιθετική συμπεριφορά γιατί φοβάται να εκτεθεί, να πληγωθεί, να πονέσει, να ξαναζήσει κάτι που μπορεί να τη διαλύσει. Ισως γι’ αυτό η αγαπημένη μου στιγμή είναι η τελευταία της Κατερίνας που τραγουδά “λυπάμαι για την απλοϊκότητα των γυναικών”. Είναι μια μοναδικής ψυχικής και πνευματικής ομορφιάς εξομολόγηση που κρύβει μέσα της το μεγαλειώδες μυστικό της αγάπης, που μπορεί να αισθανθεί και να προσφέρει μια γυναίκα».

Την αγαπάει την Κέιτ, αν καταλαβαίνουμε σωστά. «Κάθε ρόλος θέλει τον χρόνο του για να γίνει ξεκάθαρος μέσα μας. Υπάρχει μια διαδικασία που συνδυάζει την εγκεφαλική προσέγγιση και ανάλυση με το βιωματικό κομμάτι που κουβαλάει ο καθένας μας ώστε να καταλήξουμε στην εξίσωση με τη σωστή λύση. Πάντα αγαπάμε έναν ρόλο και του δανείζουμε προσωπικές αλήθειες προκειμένου να τον ερμηνεύσουμε».

Χάρης Ανδριανός: «Μεγαλομανής, υπερβολικός αλλά χαριτωμένος»

«Μετά από 2 μήνες που κάνουμε πρόβες θα έλεγα ότι η χαριτωμένη πλευρά του Φρεντ (Πετρούκιο) είναι αυτή που με κατέκτησε», λέει ο Χάρης Ανδριανός. «Ναι, είναι μεγαλομανής, υποχόνδριος και υπερβολικός. Αλλά ζει με πάθος και ένταση, με τρέλα και αγάπη για την τέχνη του, με άφθονο χιούμορ. Πάνω από όλα είναι τόσο ερωτευμένος με τη Λίλι που γίνεται τρομερά ελκυστικός, γοητευτικός και ανθρώπινος. Η Λίλι κι ο Φρεντ είναι δύο τίγρεις ίδιου διαμετρήματος που δεν μπορούν ο ένας χωρίς τον άλλον, όπως αποδεικνύεται».

Ο ίδιος είναι μαθημένος από την όπερα στους γεμάτους ένταση ρόλους. «Η όπερα είναι, αν θέλετε, η γιαγιά, αν όχι η μαμά του μιούζικαλ. Ο Πόρτερ έγραψε τον Φρεντ για βαρύτονο χαρίζοντάς του υπέροχες μελωδίες με απόλυτη γνώση της φωνής. Σωστές τονικότητες, έξοχες ενορχηστρώσεις και θείο ταλέντο στη μελωδία, αλλά και στον στίχο. Νιώθω λοιπόν ότι υπηρετώ ένα είδος που γνωρίζω καλά και μάλιστα έχοντας έξοχους συνεργάτες».

Ιnfo:

Σκηνικά - κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη. Ωρα έναρξης: 21.00. Τιμές: VIP: 35€, 28€, Ζώνη A: 30€, 24€, Ζώνη B: 25€, 20€, Ζώνη C: 15€, 12€, Επάνω διάζωμα: 10€, 8€, Φοιτητές, 65+: 10€, 5€, Ανεργοι, ΑμεΑ: 5€.