Μια πολύ ωραία συναυλία με θρήνους βγαλμένους από την πένα Ιταλών συνθετών του πρώιμου μπαρόκ πρόσφερε τις προάλλες η Ρομίνα Μπάσο, συνοδευόμενη από το ελληνικό σύνολο παλιάς μουσικής Latinitas nostra με επικεφαλής τον τσεμπαλίστα Μάρκελλο Χρυσικόπουλο (30/10/2014). Η αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» ήταν κατάμεστη από φίλους του μπαρόκ.
Την εκλεκτή Ιταλίδα μεσόφωνο έχουμε ξανακούσει αρκετές φορές στην Ελλάδα, πάντα σε συνθέσεις του 17ου και 18ου αιώνα (Στέγη, Ιδρυμα Θεοχαράκη κ.α.). Αυτή τη φορά απέδωσε Lamenti (θρήνους) των Τζάκομο Καρίσιμι, Λουίτζι Ρόσι, Μπάρμπαρα Στρότσι και Φραντσέσκο Προβεντσάλε. Την συνόδεψαν με ευρηματική ευαισθησία, τόλμη αλλά και γνώση των «ανοιγμάτων» του ρεπερτορίου, ο Μάρκελλος Χρυσικόπουλος στο τσέμπαλο και το εκκλησιαστικό όργανο, ο Ανδρέας Λινός στη βιόλα ντα γκάμπα και ο Θεόδωρος Κίτσος στη θεόρβη. Τους θρήνους πλαισίωσαν προβολές με μεταφρασμένα κείμενα και εικαστικό υλικό, καθώς επίσης καίριες προφορικές εισηγήσεις από τον ασυμβίβαστα εύγλωττο Μάρκελλο Χρυσικόπουλο.
Η Μπάσο ειδικεύεται στο ρεπερτόριο του ιταλικού μπαρόκ και είναι αντιπροσωπευτικός φορέας της ενημερωμένης ιστορικής ερμηνευτικής. Η μεστή, ελεγχόμενα σκληρή, μυώδης φωνή της και η φλογερή ιδιοσυγκρασία της ταίριαξαν γάντι στις ιδιαίτερες ερμηνευτικές προδιαγραφές των εκτενών, επιτηδευμένα εκφραστικών, μελοποιημένων απαγγελιών που είναι οι συγκεκριμένοι θρήνοι. Απολαύσαμε φωνή δίχως βιμπράτο, έντεχνα και ακραία στυλιζαρισμένη θεατρικότητα, αρμονική, αψεγάδιαστη συμπορεία με τις εισαγωγικές ατμόσφαιρες και το παίξιμο της ενόργανης συνοδείας, σκηνική παρουσία παλλόμενη από συναίσθημα!
Η θαυμάσια συναυλία/ρεσιτάλ ολοκληρώθηκε με τον θρήνο-παρωδία του Φραντσέσκο Προβεντσάλε, τα εμβόλιμα πειρακτικά λαϊκά άσματα του οποίου απέδωσε η Μπάσο σε αντίστοιχης διάθεσης και ήθους ελληνικούς στίχους!
Μια μαγευτική βραδιά αρχαιολογίας του (ευρωπαϊκού) συναισθήματος: ό,τι ακριβώς συνιστά την ουσία του μπαρόκ!
Επιμένοντας σλάβικα από την ΚΟΑ
Την τρίτη συναυλία αφιερωμένη αποκλειστικά στο σλαβικό –εν προκειμένω ρωσικό/σοβιετικό- ρεπερτόριο πρόσφερε η ΚΟΑ στις 31/10/2014, στο Μέγαρο Μουσικής. Αυτή τη φορά αμφότεροι οι μετακεκλημένοι βασικοί συντελεστές, δηλαδή ο αρχιμουσικός Μίροσλαβ Γιάτσεκ Μπλάστσικ και η σολίστα Γιάνα Μπόουσκοβα, ήσαν Τσέχοι. Το πρόγραμμα περιλάμβανε έργα των Ρίμσκι-Κόρσακοφ και Ράινχολντ Γκλιέρ και άφησε από εξαιρετικές έως καλές εντυπώσεις.
Ασυζητητί, αστέρι της βραδιάς αποδείχτηκε η εξαιρετική αρπίστρια, που ερμήνευσε το δημοφιλές, ετεροχρονισμένα ρομαντικό «Κοντσέρτο για άρπα» (1938) του Σοβιετικού συνθέτη Ράινχολντ Γκλιερ.
Η Μπόουσκοβα είναι μία από εκείνες τις σπάνιες ερμηνεύτριες που διαθέτουν τον ιδανικό συνδυασμό ύψιστης μουσικότητας και τεχνικής υπερεπάρκειας. Οι ύψιστης μουσικότητας, τελειοθηρικά πλασμένες ερμηνείες της αποστομώνουν όσους αντιμετωπίζουν την άρπα υποτιμητικά, ως «θηλυκό», δευτερευούσης σημασίας όργανο ενώ, κυριολεκτικά, δεν αφήνουν νότα να πέσει χάμω! Από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα της παρτιτούρας, το αλλού αθλητικά νευρώδες, αλλού ηδονικά ρευστό, συναρπαστικά αριστοτεχνικό παίξιμό της ζωντάνεψε με απόλυτη πειστικότητα και φρεσκάδα την πηγαίου μελωδικού πλούτου μουσική του Γκλιέρ. Αιθέριες, ονειρικές ατμόσφαιρες αλά Τσαϊκόφσκι, κορεσμένο συναίσθημα, μπαλετικής ελαφράδας ρυθμικό παιχνίδισμα, αιχμηρό πλάσιμο της φραστικής στοιχειοθέτησαν μιαν ανάγνωση σαγηνευτικά αισθησιακή και διανοητικά συναρπαστική.
Ανταποκρινόμενη στο δικαιολογημένα ενθουσιώδες, επίμονο χειροκρότημα του ακροατηρίου η Μπόουσκοβα πρόσφερε εκτός προγράμματος τον «Μολδαύα» του Σμέτανα στην γνωστή, αριστοτεχνική μεταγραφή για άρπα από τον συμπατριώτη της Χάνους Τρνέτσεκ. Το πρόγραμμα της βραδιάς ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε με έργα Ρίμσκι-Κόρσακοφ: την Εισαγωγή στην όπερα «Μαγιάτικη νύχτα» και τη δημοφιλή «Σεχραζάντ». Αμφότερα δόθηκαν από την ΚΟΑ και τον Τσέχο αρχιμουσικό με σαφήνεια και δυναμικά, αλλά με αδρές γραμμές, δίχως να εξαντλήσουν –ειδικά στη «Σεχραζάντ»– το συναισθηματικό δυναμικό, ούτε να αναδείξουν πλήρως τον πλούτο της εξωτικής μουσικής του Κόρσακοφ.
ΥΓ.: Τώρα που επανέρχεται η λογική των εθνικοσχολικών αφιερωμάτων, μήπως είναι καιρός να ενταχθεί η κακορίζικη, ανιστόρητα παραμελούμενη ελληνική εθνική σχολή στο κανονικό, τακτικό ρεπερτόριο της ορχήστρας;
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας