Είναι μέτζο σοπράνο, έχει σπουδάσει δίπλα σε κορυφαίες του χώρου, από τη Βιέννη έως την Αθήνα, έχει βραβευτεί και συνεργαστεί με εξαιρετικούς μαέστρους και ως σολίστ σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Ωστόσο για την Αννα Παγκάλου επιλέγουμε να δώσουμε έμφαση σε ό,τι κάνει σήμερα, από την ανατολή του ήλιου (έχει ξεκινήσει ήδη δηλαδή) έως και τη δύση του, στην Αρχαία Μεσσήνη.
Κάνει μια ιδιαίτερη παράσταση, το «Αναπνέον Σώμα», βασισμένη σε αυτό που μελετά σε πειραματικό και πρακτικό επίπεδο: τα όρια των κλασικών φωνητικών πρακτικών με τις νέες μορφές που δημιουργούνται από πειραματικές πρακτικές ήχου και τη δημιουργία ηχητικών εγκαταστάσεων, ό,τι αποκαλείται «ηχοπερίπατος» και «ακουστική οικολογία».
«Η ακουστική οικολογία αποτελεί πεδίο συνάντησης επιστημών και τεχνών, με στόχο την έρευνα των αλληλεπιδράσεων και σημασιών των ήχων του περιβάλλοντος. Εφαρμόζει δημιουργικές καλλιτεχνικές και εκπαιδευτικές προσεγγίσεις για την ανάπτυξη της ακουστικής αντίληψης, την αισθητική καλλιέργεια και τη διασφάλιση της ηχοποικιλότητας», μας εξηγεί η Αννα Παγκάλου. Οσο για τον ηχοπερίπατο, πρόκειται για «μια πρακτική δραστηριότητα κατά την οποία μία ομάδα ανθρώπων περιδιαβαίνει έναν τόπο με σκοπό την εξερεύνηση των ήχων που ακούγονται, των δυναμικών σχέσεων που μας φανερώνονται από αυτούς, των τρόπων ακρόασης και των τρόπων ηχητικής διάδρασης των περιπατητών με το ηχοτοπίο, μέσα από τις εκάστοτε οδηγίες του οδηγού ή και αυθόρμητα».
Στην παράσταση (περφόρμανς) «Αναπνέον Σώμα / The Breathing Body», η κ. Παγκάλου εξερευνά τα παραπάνω μέσα στον αρχαιολογικό χώρο και στο φυσικό περιβάλλον της Αρχαίας Μεσσήνης. «Είναι μια παράσταση χωρίς μετωπική θέαση, που προσκαλεί τους θεατές να συνδεθούν με τους ήχους, ανοίγοντας την ακουστική τους αντίληψης προκειμένου να διερευνήσουν το άνοιγμα της ευρύτερης αντίληψής τους», μας εξηγεί η ίδια. «Οι θεατές καθορίζουν μόνοι τους την εμπειρία τους και τον ρυθμό της μέσα από τη συνάντησή τους με ό,τι τους προκαλεί την περιέργεια.
Από την ανατολή του ήλιου (Αρκαδική Πύλη) έως τη δύση του (Ιερός Ναός Ισιδος και Σαράπιδος), το “Αναπνέον Σώμα” εξετάζει την κατάτμηση της έννοιας του χρόνου σύμφωνα με την αιγυπτιακή θεώρησή της και συλλέγει συμβολικά τα 14 μέλη του σώματος του Οσίριδος εμφυσώντας τους τη ζωή: ένα ανώνυμο και άχρονο σώμα περιδιαβαίνει τον χώρο αναπνέοντας, μέσα σε ένα χάρτινο γλυπτικό ένδυμα και εντός ενός χάλκινου πλαισίου. Ο χαλκός αντανακλά το περιβάλλον, το φως του και την κίνηση. Ενα μονοχρωματικό ψηφιδωτό δημιουργείται καθ’ όλη τη διάρκεια της performance δίπλα στα νεο-ανασκαμμένα ψηφιδωτά του Ιερού της Ισιδος και του Σαράπιδος, ενώ μικρές ομάδες ανθρώπων θα μπορούν να περιδιαβαίνουν τον αρχαιολογικό χώρο μέσα από οργανωμένους ηχοπεριπάτους, σύμφωνα με τις αρχές της ακουστικής οικολογίας».
«Ο ηχοπερίπατος είναι η βασική συνθήκη της performance», προσθέτει η κ. Παγκάλου. «Το άνοιγμα στον ήχο δεν αναζητά μόνο την ομορφιά στο φυσικό περιβάλλον, αλλά και στο περιβάλλον που ζούμε καθημερινά. Πώς μπορούμε να ανοίξουμε την αντίληψή μας ώστε να ακούσουμε τη λεπτομέρεια στο φυσικό αλλά και στο αστικό μας περιβάλλον. Πώς μπορούν συνειδητά οι ήχοι που μας συντροφεύουν, να μας προσφέρουν ομορφιά. Το σημαντικό είναι να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμή τους, καθώς έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η σύνδεσή μας με τον τόπο και το τοπίο μέσα από την ακουστική αντίληψη. Σε μια καταστροφική συνθήκη, όπως οι πλημμύρες για παράδειγμα, βλέπουμε ότι η απώλεια ενός πράγματος αφήνει τον χώρο για το επόμενο».
Συμμετέχοντας όποια ώρα, για όση ώρα, ως θεατές σήμερα στο «Αναπνέον Σώμα», ουσιαστικά προσδοκάτε μία σύνδεση του θεατή με όλα τα παραπάνω. Πώς γίνεται, όμως, να περάσει από την Τέχνη μέσα μας κάτι που σχεδόν έχουμε απολέσει, όπως είναι η ίδια η αναπνοή; Τι προσδοκίες έχει η ίδια η καλλιτέχνις; «Να συνδεθούμε όλοι μαζί και να αναπνεύσουμε», μας απαντά. Τόσο φαινομενικά απλή απάντηση και τόσο ειλικρινώς βαθιά.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Σήμερα, από την ανατολή του ήλιου (07.40) έως τη δύση του (18.39) στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Μεσσήνης, με ελεύθερη είσοδο. Μαζί με την Αννα Παγκάλου στην παράσταση συμμετέχουν η εικαστικός Χριστίνα Νάκου, η γλύπτρια Γεωργία Γκρεμούτη και η συνθέτρια Κατερίνα Τζεδάκη.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας