Ξεκίνησαν όταν ήταν ακόμη μαθητές ως «Τομ και Τζέρι», συνέχισαν με τα επώνυμά τους, ενήλικες πια και πασίγνωστοι, ως «Σάιμον και Γκάρφανκελ» και έπειτα από συνεχόμενα μουσικά χωρίσματα και ξανανταμώματα, φτάσαμε και σε ακραίους χαρακτηρισμούς του ενός προς τον άλλο.
«Δεν θέλω να πω άσχημα πράγματα για εκείνον, αλλά μου φαίνεται διεστραμμένο να εγκαταλείπεις τη δόξα και να αποχωρείς», δήλωσε ο Αρτ Γκάρφανκελ σε πρόσφατη συνέντευξή του στη «Sunday Telegraph», χαρακτηρίζοντάς τον Πολ, «jerk» (μαλ...α) εξαιτίας της επιλογής του να «εγκαταλείψει την προνομιακή του θέση στην κορυφή του κόσμου».
«Πώς κάνεις κάτι τέτοιο, βρε ηλίθιε; Πώς αφέθηκες έτσι, ρε μαλ...;» συνέχισε. Ευτυχώς που δεν ήθελε να πει άσχημα πραγματα... πού να ήθελε κιόλας!
Η εκρηκτική σχέση μεταξύ των δύο δημιουργών, βέβαια, δεν είναι ούτε κάτι καινούργιο.
Παρά την παγκόσμια επιτυχία και τα υπέροχα τραγούδια («The Sound of Silence», «Bridge Over Troubled Water» και το κλασικό «Mrs Robinson»), το αδιέξοδο στη σχέση τους φάνταζε αναπόφευκτο.
Οι ομηρικοί καβγάδες μεταξύ των δύο μουσικών ξεκίνησαν ήδη από τη δεκαετία του 1970, αμέσως μετά την κυκλοφορία του πιο επιτυχημένου τους άλμπουμ.
Συνεχίστηκε με την κόντρα για το φιλμ «Catch 22», στο οποίο ήταν να συμμετέχουν και οι δύο, αλλά τελικά ο ρόλος του Σάιμον κόπηκε.
Ωστόσο, κατά καιρούς έδιναν από κοινού συναυλίες (1981, 1993) με την τελευταία το 2010 να ακυρώνεται από πρόβλημα στις φωνητικές χορδές του Αρτ.
Οι τίτλοι τέλους από τη μεριά του Σάιμον δόθηκαν το 2012, όταν είπε πως δεν θα ηχογραφήσει ξανά με τον Γκάρφανκελ γιατί δεν θέλει να επιστρέψει καν στο παρελθόν. Βέβαια, είχε προηγηθεί δήλωση του Αρτ ότι για να ηχογραφήσουν πρέπει εκτός από τους δυο τους να μπει στο στούντιο και ένας ψυχίατρος.
«Είναι πολύ περίεργο το ότι ο Πολ θέλει να αποποιηθεί την ιστορία του», είπε στην ίδια συνέντευξη ο Αρτ. «Θα μιλήσω ανοιχτά για το πώς νιώθω, καθώς το να αρνείσαι τη δόξα σου μου φαίνεται διεστραμμένο. Είναι τρελό». Ειδικά όταν ο δημοσιογράφος υπενόησε πως ο Σάιμον μπορεί να πάσχει από «Ναπολεόντειο σύνδρομο», ο Γκάρφανκελ συμφώνησε, συμπληρώνοντας πως ήδη από το σχολείο είχε κόμπλεξ εξαιτίας του ύψους του.
«Ηταν κοντός και τον λυπόμουν που ένιωθε ασχημα γι’ αυτό. Ετσι τον έκανα παρέα, για να αισθάνεται καλύτερα. Ομως, τελικά, αυτή η κίνηση συμπάθειας δημιούργησε ένα τέρας!», λέει για τον πρώην φίλο και συνεργάτη του.
Ωστόσο, ο Αρτ δεν είναι εντελώς αρνητικός σε μια ακόμη μελλοντική επανασύνδεση: «Γιατί όχι; Εφόσον ειμαστε ακόμη ζωντανοί, δεν βρίσκω λόγο να μην ξανατραγουδήσουμε παρέα;».
Οξύμωρο, έπειτα από τόσο βρισίδι, αλλά... άβυσσος η ψυχή των καλλιτεχνών.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας