Είτε μας αρέσει είτε όχι, η τέχνη είναι πολύ περισσότερο δουλειά απ’ όσο φανταζόμαστε. Με όλα τα στραβά που μπορεί να σέρνει αυτή η λέξη πίσω της. Κι εκείνο το τραγούδι που έλεγες πως είναι σαν να γράφτηκε για σένα, φαντάσου να μάθαινες ότι γράφτηκε στο πόδι. Στην πραγματικότητα, η τέχνη έχει ανάγκη τον μύθο για να υπάρξει.
Εκείνος όμως, που έγραψε «άσε άλυτο το γρίφο», δεν είχε τίποτα να κρύψει. Δεν κινδύνευε από καμία απομυθοποίηση. Δεν χρειάζεται να τον διαχωρίσεις απ’ το έργο του. Οι ήρωες των τραγουδιών του είναι αφώτιστοι και νικημένοι. Οχι, συνεντεύξεις δεν έδινε. Ούτε μίλησε για το πρόβλημα της υγείας του. Είπε «ζωή σε σπούδασα και ξέχασα να ζήσω», «στα κρυφά και ταπεινά ψάξε τα παντοτινά», «πώς η ιστορία γίνεται σιωπή» και τόσα ακόμα που μας περιμένουν να τα ανακαλύψουμε.
Τον ανακάλυψε ο Μικρούτσικος το 1978. Εγραψε τραγούδια μόνο με φίλους. Περίπου 200. Οχι πολλά, αν σκεφτούμε ότι έζησε μια ζωή διαβάζοντας και γράφοντας. Γι’ αυτό και καμία λέξη δεν έχει παραπέσει στα τραγούδια του. Η «Ουμ Χαράμ» τού πήρε 15 χρόνια για να την τελειώσει. Παραπάνω απ’ τα μισά του τραγούδια τα έγραψε με τον Θάνο Μικρούτσικο, τον Σωκράτη Μάλαμα, τον Μάριο Τόκα, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τον Μίλτο Πασχαλίδη. Περίπου 40 κυκλοφόρησαν μετά τον θάνατό του και αρκετά δεν έχουν ακόμα κυκλοφορήσει.
Αγαπημένος του δίσκος είναι το «Εμπάργκο». Μέχρι το '82 ήθελε να γράφει μόνο για να μελοποιεί ο Θάνος Μικρούτσικος. Πολλά τραγούδια που τελικά κυκλοφόρησαν με μελοποίηση άλλων, πρώτος τα είχε μελοποιήσει ο Μικρούτσικος. Αρκετά τραγούδια του έχουν μελοποιηθεί παραπάνω από μία φορά. Ο «Κλόουν» έχει μελοποιηθεί από τον Μάριο Τόκα, τον Θάνο Μικρούτσικο και τον Παντελή Θαλασσινό.
Μετά το «Εμπάργκο» ο στίχος του γίνεται λιγότερο ποιητικός, ειδικά από το 2000 και μετά. Του άρεσε να αφήνει παραπομπές στα τραγούδια του. Στους συνθέτες έδινε πάντα χειρόγραφους στίχους. Τα γράμματά του άλλαξαν με τα χρόνια, αλλά παρέμειναν το ίδιο γοητευτικά. Ισως το ρήμα «ζωγράφιζε» του ταιριάζει περισσότερο. Ναι, τις λέξεις τις ζωγράφιζε στο χαρτί. Πριν από τον θάνατό του τον γνωρίζαμε μόνο μέσα από τα τραγούδια του.
Κάπνιζε, έπινε γάλα και άκουγε ραδιόφωνο. Μιλούσε πολύ στο τηλέφωνο. Είχε ακούσει ολόκληρες συναυλίες απ’ το ακουστικό του τηλεφώνου. Τις Κυριακές τον επισκέπτονταν φίλοι. Λίγοι και ακριβοί. Φωτογραφίες δεν έβγαζε. Διάβαζε δεκάδες βιβλία. Βασανίστηκε για τις απόψεις του.
Λίγες μέρες πριν φύγει από τη ζωή άκουσε τα τελευταία 4 τραγούδια του σε μουσική Παντελή Θαλασσινού. Ενα στα τρία τραγούδια που κυκλοφόρησαν όσο ήταν εν ζωή τα έγραψε τα τελευταία 5 χρόνια της ζωής του. Τους τελευταίους μήνες έγραφε πυρετωδώς.
Ηταν πολιτογραφημένος Παργινός. Ο ίδιος έλεγε ότι είναι «γέννημα Κοκκινιώτης και θρέμμα Παργινός». Το πραγματικό του όνομα ήταν Βαγγέλης Λιάρος και έφυγε απ’ τη ζωή σαν σήμερα, πριν από 8 χρόνια. Δεν πρόδωσε καμία λέξη του. Ο Αλκης Αλκαίος.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας