Αυτή η στιγμή του χρόνου που πρέπει να γράψουμε για τα υποψήφια για Οσκαρ σάουντρακ πολύ μας δυσκολεύει. Δεν είναι μόνο που η μουσική επένδυση μιας ταινίας έχει γίνει στις μέρες μας επιστήμη. Είναι που έχουμε πια γνωριστεί καλά με τους «παραδοσιακούς» κινηματογραφικούς συνθέτες, και που ο καθένας τους έχει πια διαμορφώσει μια δική του εξαίρετη μουσική γλώσσα.
Φέτος δεν είναι πέντε αλλά τέσσερις εκείνοι που θα διαγωνιστούν, καθώς ο Αλεξάντερ Ντεσπλά κατεβαίνει στην 87η απονομή των βραβείων Οσκαρ (θα γίνει σε ένα σχεδόν μήνα από σήμερα, την Κυριακή 22 Φεβρουαρίου) με δύο υποψηφιότητες: «Το Παιχνίδι της Μίμησης» του Μόρτεν Τάιλνταμ και το «Ξενοδοχείο Grand Budapest» του Αμερικανού σκηνοθέτη Γουές Αντερσον.
Οι άλλοι τρεις υποψήφιοι συνθέτες είναι οι Γιόχαν Γιόχανσον για τη «Θεωρία των Πάντων», Γκάρι Γέρσον για τον «Κύριο Τέρνερ» και ο συνήθης ύποπτος Χανς Zίμερ για το «Interstellar».
Αλεξάντερ Ντεσπλά - «Ξενοδοχείο Grand Budapest»
Δεν είναι μια απλή κωμωδία αλλά μια ταινία που αγγίζει τις πιο ευαίσθητες χορδές μας (αφηγείται τις περιπέτειες ενός θρυλικού maître d’ hôtel). Και η συμβολή του Aλεξάντερ Ντεσπλά στην εκτόξευση του συναισθήματος είναι παραπάνω από σαφής. Αυτός ο μάγος των σύγχρονων σάουντρακ σφραγίζει -όσο και οι ερμηνείες- την ταινία καθώς βουτά κατευθείαν στην ουσία της. Τα 32 θέματα του δίσκου είναι χωρισμένα στις πρωτότυπες δημιουργίες του Eλληνογάλλου συνθέτη και στα παραδοσιακά θέματα που ερμηνεύει η Osipov State Russian Folk Orchestra.
Συχνά, ακούγοντάς τα να εναλλάσσονται στο σάουντρακ, δεν ξεχωρίζεις τι τελικά αποθεώνει την ατμόσφαιρα και την αίσθηση της εποχής: οι παλιές δημιουργίες ή οι νέες του Ντεσπλά; Η περσινή κατάφωρη αδικία στα Οσκαρ (δεν κέρδισε τελικά το αγαλματίδιο για το «Philomena») μας κάνει να πιστεύουμε ότι φέτος έρχεται επιτέλους η σειρά του. Με τις ευχές μας!
Χανς Ζίμερ - «Interstellar»
«Θα σας δώσω ένα φάκελο με μία σελίδα μέσα. Δεν θα σας πω όλη την ιστορία παρά μόνο μερικές σκέψεις μου. Εσείς θα δουλέψετε μια μέρα και μετά θα μου δείξετε τι συνθέσατε». Χρησιμοποιώντας αυτό το πρωτότυπο τρικ ο σκηνοθέτης Κρίστοφερ Νόλαν ζήτησε από τον μέγα Χανς Ζίμερ να του ντύσει μουσικά το «Interstellar». Εννοείται πως ο έμπειρος συνθέτης των 100 σχεδόν σάουντρακ δεν μάσησε. Υπέγραψε μια δουλειά που από την πρώτη νότα σε εγκαταλείπει στη μοναξιά του Διαστήματος. Κλείστε τα μάτια, βάλτε το επικό σάουντρακ να παίζει και θα αφουγκραστείτε ένα ασύλληπτο, απόκοσμο περιβάλλον.
Στενός συνεργάτης του σκηνοθέτη Κρίστοφερ Νόλαν (παλαιότερα συναντήθηκαν στην τριλογία του Batman και στο Inception), ο Γερμανός Χανς Ζίμερ συνέθεσε την τέλεια μουσική συνοδεία στη νέα «Οδύσσεια του Διαστήματος» -όπως χαρακτηρίστηκε η ταινία. Πραγματικά έξοχο. Ωστόσο, το γεγονός ότι και πέρυσι το Οσκαρ πήγε σε μια άλλη διαστημική περιπέτεια (στο «Gravity» που συνέθεσε ο Στίβεν Πράις) του στερεί μάλλον πόντους.
Αλεξάντρ Ντεσπλά - «Το Παιχνίδι της Μίμησης»
Με τη δεύτερη φετινή του υποψηφιότητα ο Αλ. Ντεσπλά φτάνει με αυτήν τη δύσκολη ταινία στις οκτώ υποψηφιότητες τα τελευταία εννέα χρόνια. Ιστορικό και έξοχο θρίλερ «Το Παιχνίδι της Μίμησης» είναι βασισμένο στη ζωή του Βρετανού μαθηματικού, καθηγητή της λογικής, κρυπτογράφου και πρωτοπόρου επιστήμονα υπολογιστών Αλαν Τούρινγκ.
Τον ομώνυμο ρόλο ερμηνεύει ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς (επίσης υποψήφιος για το Οσκαρ Α’ Ανδρικού) και ο Ντεσπλά κεντά γύρω του ήχους και μουσικές που τον αποθεώνουν. Ο δίσκος ξεκινά με την ομώνυμη βαθιά συναισθηματική σύνθεση «The Imitation Game» και συνεχίζει με τα «Enigma», «Alan», «U Boats», «Crosswords» που είναι σαν να περιγράφουν το χάος του μυαλού του Τούρινγκ και να εντείνουν την αγωνία. Πλησιάζοντας προς το τέλος οι τόνοι χαμηλώνουν και η θλίψη περισσεύει.
Γκάρι Γέρσον - «Κύριος Τέρνερ»
Ανάμεσα στον καμβά, την ιστορία του και τις περιπέτειες του ιδιοσυγκρασιακού ζωγράφου του 19ου αιώνα Γουίλιαμ Τέρνερ βρίσκει χώρο και τρυπώνει η καλοφτιαγμένη και μελετημένη μουσική του Γκάρι Γέρσον. Ο Βρετανός συνθέτης με μικρότερη κινηματογραφική εμπειρία από τους υπόλοιπους αλλά με μακρά πορεία στο θέατρο, έχει συνθέσει μουσικές που είναι σαν να εξετάζουν, να βάζουν στο μικροσκόπιο την προσωπικότητα του ζωγράφου.
Ετσι, ενώ, ο Μάικ Λι (με τον οποίο έχει ξανασυνεργαστεί στην ταινία Topsy-Turvy) επιμένει στη θυελλώδη προσωπικότητα του «Κύριου Τέρνερ» ο Γκάρι Γέρσον επιμένει στις λεπτομέρειες. Ο δικός του καμβάς με μουσικές «εποχής» είναι πιο τρυφερός, πιο γλυκός, πολύ ατμοσφαιρικός και καθόλου απότομος.
Γιόχαν Γιόχανσον - «Η Θεωρία των Πάντων»
Πλούσιο σάουντρακ με 27 συνθέσεις του ανοίγει μεγαλόπρεπα με μια σύνθεση που κυριαρχούν τα έγχορδα («Cambridge 1963») σαν να θέλει να πει: «Σήμερα θα μιλήσουμε για μια μεγαλοφυΐα». Και πράγματι η ταινία του Τζέιμς Μαρς αφηγείται την ιστορία του σπάνιου επιστήμονα Στίβεν Χόκινγκ από τα φοιτητικά του χρόνια μέχρι τη διάγνωση που τον καθήλωσε για πάντα στην αναπηρική καρέκλα. Συνθέσεις που σκορπούν ελπίδα, ζωή, αγάπη και περισυλλογή.
Κυρίως όμως είναι σαν να υπογραμμίζουν τη σύγκρουση ανάμεσα στον επιστήμονα και τον άνθρωπο Στίβεν Χόκινγκ. Εμπειρος συνθέτης ο Γ. Γιόχανσον ήξερε να το διαχειριστεί. Aπό τις πλέον εμπνευσμένες στιγμές τα κλασικότροπα «Chalkboard» και «Domestic pressures».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας