Οι σπουδαστές δείχνουν τον δρόμο!

Εδώ και 50 μέρες σύσσωμος σχεδόν ο καλλιτεχνικός κόσμος, και όχι μόνο, αγωνίζεται σε όλη την Ελλάδα μέσω απεργιών, κινητοποιήσεων και καταλήψεων, ενάντια στην υποβάθμιση της τέχνης και τον εξευτελισμό του πολιτισμού.

Οι καλλιτεχνικές σχολές του Εθνικού Θεάτρου, του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ), του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης (ΚΣΟΤ) βρίσκονται υπό κατάληψη, ενώ παράλληλα πραγματοποιείται αποχή των σπουδαστών των δραματικών σχολών στα εξής: Ωδείο Αθηνών, Αρχή, Πράξη 7, Θέατρο τέχνης, Αγία Βαρβάρα, Δήλος, Τεχνών 100, Πειραϊκός Σύνδεσμος, Θεοδοσιάδη, Βεάκη.

Το ίδιο ισχύει και για το κτίριο Τσίλερ του Εθνικού Θεάτρου και του Βασιλικού Θεάτρου στη Θεσσαλονίκη. Μάλιστα, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ, Αστέριος Πελτέκης, έστειλε προχθές και επιστολή συμπαράστασης στις κινητοποιήσεις αυτές. Κάτι αντίστοιχο είχε κάνει και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού, Γ. Μόσχος. Χθες, κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. (Ρ. Σβίγκου, Γ. Βασιλειάδης. Κ. Ζουράρις, Α. Στυλιανού. Σ. Φάμελλος κ.ά.) βρέθηκε στην κατάληψη στο Βασιλικό Θέατρο, δηλώνοντας τη στήριξη του κόμματος στα παιδιά.

Πέρα από αυτά και η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου οδηγείται σε κλείσιμο, πρώτη φορά στην ιστορία της, αφού το καθηγητικό προσωπικό δήλωσε πως αν μέχρι αύριο Τετάρτη η κυβέρνηση δεν προχωρήσει σε έμπρακτες ενδείξεις σχετικά με την τροποποίηση του ΠΔ85/2022 και την επαναφορά των πτυχίων του κόσμου της τέχνης σε καθεστώς Τ.Ε. (τεχνολογικής εκπαίδευσης), τότε σύσσωμο θα υποβάλει την παραίτησή του.

Αυτό, αν συμβεί, αν δεν... «πρυτανεύσει η λογική» όπως ειρωνικά είπε ο υφυπουργός Σύγχρονου Πολιτισμού κ. Γιατρομανωλάκης σε πρόσφατη συνέντευξή του για το θέμα, τότε θα είναι η πρώτη φορά στα 80 χρόνια της ιστορίας του οργανισμού που θα κλείσει η σχολή.

Βρεθήκαμε στην κατάληψη του κτιρίου Τσίλερ του Εθνικού και συνομιλήσαμε με τους σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του Εθνικού. Αν ένα είναι το κυρίαρχο συμπέρασμα, αυτό εμπερικλείεται στην παρακάτω φράση: Τα παιδιά δείχνουν τον δρόμο!

Πραγματικά αυτό συμβαίνει και συμβαίνει πρώτη φορά: τόσο τα παιδιά της κατάληψης του κτιρίου Τσίλερ του Εθνικού (που δεν είναι μόνο σπουδαστές του Εθνικού, αλλά και άλλων δραματικών σχολών) όσο και οι σπουδαστές της κατάληψης της Δραματικής Σχολής του Εθνικού, αλλά και του ΚΘΒΕ και του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας δεν κάνουν απλά μία ακόμα «κατάληψη», όπως τις έχουμε συνηθίσει από τα φοιτητικά μας χρόνια. Εχουν φρέσκια πολιτική σκέψη, μακριά εντελώς από μικροπολιτικές ή κομματικές σκοπιμότητες και είναι απόλυτα οργανωμένοι και υπέροχα συνεργάσιμοι μεταξύ τους.

Πραγματικά εντυπωσιαστήκαμε. Πάντα με σεβασμό και προσοχή στα ίδια τα κτίρια (που ούτως ή άλλως είναι το επαγγελματικό τους «σπίτι»), κάνουν περιφρούρηση, είναι πολύ αυστηροί στο ποιος μπαίνει (και δεν μπαίνει κανείς που δεν ανήκει στην κατάληψη), κάνουν διαρκώς συνελεύσεις και συζητούν για τα ζητήματα του πολιτισμού, για τα αιτήματά τους με έναν τρόπο ευθύ, με ουσιαστική επιχειρηματολογία και ευγένεια. Με απλά λόγια, έχουν μια δυναμική ξεχωριστή από όσα ξέραμε έως τώρα: οι καταλήψεις αυτές δεν είναι ούτε βιτρίνα, ούτε αγωνιστική «γυμναστική», ούτε δήθεν. Και, σίγουρα, δεν είναι πρόκληση για την πρόκληση. Δεν είναι καν πρόκληση: είναι πρόσκληση.

Οπως αυτή που έκαναν χθες το βράδυ τα παιδιά στην κατάληψη του Τσίλερ προς όλους τους εργαζόμενους στον πολιτισμό, προς κάθε μαθητή, σπουδαστή και καλλιτέχνη, ώστε να δουν πώς θα συνεχίσουν. Ηδη χθες το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών καθώς και ο Σύλλογος Εργαζομένων Εθνικού Θεάτρου εξέδωσαν ανακοινώσεις όπου κάνουν λόγο για έναν «μαζικό και πολυμορφικό αγώνα», που «έχει γιγαντωθεί»: «Με τους φοιτητές πια μέσα στις κεντρικές κρατικές σκηνές, με το εμβληματικό τους σύνθημα “Σ’ εσάς που μας ακούτε”, ο αγώνας ανάγεται σε ιστορική στιγμή» λένε και έτσι είναι.

Η ημέρα-κλειδί είναι η αυριανή: αύριο Τετάρτη λήγει το «τελεσίγραφο» των καθηγητών της Δραματικής Σχολής του Εθνικού προς την κυβέρνηση και είναι μία ακόμη ημέρα παν-καλλιτεχνικής απεργίας. Ωστόσο, όλον αυτόν τον καιρό, τόσο τα παιδιά των καλλιτεχνικών σχολών όσο και οι μαθητές και καθηγητές των καλλιτεχνικών σχολείων, μαζί με τα σωματεία των επαγγελματιών του χώρου είναι μια γροθιά. Και αυτό ζητάνε και τα παιδιά στις καταλήψεις: στέκονται αλληλέγγυα ο ένας στον άλλο, ζητούν το δίκαιο, το αυτονόητο (να μην τους αντιμετωπίζει η κυβέρνηση ως χομπίστες, αλλά ως επαγγελματίες) και δηλώνουν πως δεν υποχωρούν!

Προχθές το βράδυ, οι σπουδαστές και οι σπουδάστριες της κατάληψης της Δραματικής Σχολής του Εθνικού έδωσαν διαδικτυακή συνέντευξη Τύπου όπου ανέφεραν πως ήδη μετά το σκάνδαλο Λιγνάδη είχαν ζητήσει την παραίτηση του Ν. Γιατρομανωλάκη (κάτι που «θάφτηκε» ως είδηση τότε) και πως ακόμη έως σήμερα, ο υφυπουργός Σύγχρονου Πολιτισμού δεν ξέρει ποιο είναι το αντικείμενό του: «ειδικά τώρα με το νέο Π.Δ. και τις τροπολογίες της κυβέρνησης, κάθε φορά που μιλάει ο κ. Γιατρομανωλάκης φανερώνει πόσο δεν έχει διαβάσει τι ακριβώς υπερασπίζεται», λένε τα παιδιά. Κάνουν κάλεσμα σε όλους τους φοιτητικούς συλλόγους όλων των πανεπιστημιακών σχολών να σταθούν αλληλέγγυοι στον αγώνα τους, καθώς είναι αγώνας «κάθε νέου που παλεύει για το μέλλον του».

Εξηγούν πως «η επίφαση ελιτισμού που ίσως κάποτε πήγαινε χέρι χέρι με το Εθνικό Θέατρο είναι καιρός να πάψει να ισχύει. Ολοι κάνουμε τις ίδιες θυσίες για να σπουδάσουμε». Ξεκαθαρίζουν πως «δεν δεχόμαστε απειλές» και τείνουν το χέρι προς όλους τους επαγγελματίες καλλιτέχνες, Σωματεία, θεατές, πολίτες να σταθούν δίπλα τους.

Οσο για το τι βγαίνει προς τα έξω από όλα αυτά, μας ενημέρωσαν ότι «ήρθε συνεργείο της Deutsche Welle για να καταγράψει τις διεκδικήσεις μας και το πώς ζει ένας σπουδαστής. Κι όμως, δεν ήρθε κανένα ελληνικό κανάλι τόσες μέρες που κάνουμε κατάληψη. Ας βγάλει ο κόσμος τα συμπεράσματά του», καταλήγουν.