Η ταινία «Παράσιτα» του Νοτιοκορεάτη σκηνοθέτη Μπονγκ Τζουν-Χο (2019) αποτελεί τη μέχρι σήμερα μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στη χώρα του, καταγράφοντας ανάλογες επιδόσεις και παγκοσμίως. Σε ό,τι δε αφορά τη συγκομιδή βραβείων, εκεί πέτυχε μια δυσκολοκατόρθωτη επίδοση: Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Κανών, Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας και Οσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, καθώς και άλλα δύο Οσκαρ (Σκηνοθεσίας και Πρωτότυπου Σεναρίου) από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου, Βραβείο Καλύτερης Μη Αγγλόφωνης Ταινίας από το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου και Χρυσή Σφαίρα Ξενόγλωσσης Ταινίας.
Κατά τρόπο ευρηματικό στην ταινία αντιπαρατίθενται δύο εντελώς διαφορετικοί, απολύτως ξένοι μεταξύ τους, κόσμοι μέσα από την παρουσίαση της ζωής δύο οικογενειών. Η πρώτη είναι μια τετραμελής, νεόπλουτη, μεγαλοαστική οικογένεια, η οποία κατοικεί σε μια πολυτελή, αρχιτεκτονικά υπερμοντέρνα έπαυλη. Η δεύτερη, επίσης τετραμελής, οικογένεια δεν έχει στον ήλιο μοίρα. Κατοικεί σε ένα ανήλιαγο υπόγειο, μέσα στη στέρηση, τη μιζέρια, την έλλειψη προοπτικών. Ολα αλλάζουν όταν ο γιος της δεύτερης οικογένειας αναλαμβάνει την κατ' οίκον παράδοση μαθημάτων στη μικρή κόρη της πλούσιας οικογένειας. Η εφαρμογή μιας αλυσίδας εφευρετικών εξαπατήσεων, απόρροια της ανάγκης για επιβίωση, έχει ως αποτέλεσμα και τα τέσσερα μέλη της φτωχής οικογένειας να βρεθούν στη δούλεψη των πλουσίων: ο πατέρας ως σοφέρ, η μητέρα ως μαγείρισσα, ο γιος ως καθηγητής, η κόρη ως ψυχολόγος. Μόνο που αυτή η «ευτυχής» συνάντηση και συνύπαρξη, όσο κι αν φέρνει χαμόγελα στους φτωχοδιάβολους, άλλο τόσο είναι εύθραυστη και γι' αυτό ασταθής, θνησιγενής. Μια μικρή διαταραχή αρκεί για να τιναχτεί στον αέρα όλη αυτή η μαεστρικά υφασμένη πλεκτάνη.
Το σενάριο της ταινίας μάς έχει κατά έκδηλο τρόπο προετοιμάσει για την επερχόμενη ανατροπή, λόγω της αναπόφευκτης σύγκρουσης των δύο κόσμων, με τη σκηνή όπου τα νερά μιας καταρρακτώδους βροχής πλημμυρίζουν την υπόγεια κατοικία στην οποία «ζει» η φτωχή οικογένεια, οι δε αγωγοί αποχέτευσης υπερχειλίζουν, με αποτέλεσμα ο τόπος να γεμίσει λύματα. Υπό αυτή την έννοια είναι σαφής η επίγευση που μας αφήνει το 2024: αναμφισβήτητα συμβαίνει αυτό που τόνισε ο κοινωνιολόγος Ζίγκμουντ Μπάουμαν, ακριβώς με τον τρόπο που το είπε: οι κοινωνίες μας είναι καταδικασμένες να πνιγούν στα σκουπίδια που οι ίδιες δημιούργησαν. Οι συμβολισμοί της ταινίας του Μπονγκ Τζουν-Χο δεν αφορούν μόνο τη χώρα του, η οποία εισήλθε σε βαθιά πολιτική κρίση, αλλά ολόκληρη την ανθρωπότητα. Το 2024 αποκαλύφθηκε με τον πλέον πρόδηλο τρόπο ότι στους πλούσιους του πλανήτη δεν αρκεί ο υπέρμετρος πλούτος, που αγγίζει πλέον το τρισεκατομμύριο ατομικής περιουσίας. Υπάρχει και επόμενος στόχος και αυτός είναι ο απευθείας και άμεσος έλεγχος της πολιτικής εξουσίας. Οι Μασκ-ες έπεσαν.
* (Ph.D)2, καθηγητής Ιατρικής Φυσικής - Υπολογιστικής Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας