Αραγε, πώς θα τιτλοφορήσουν οι ιστορικοί του μέλλοντος την περίοδο που διανύουμε; Θα εμπνευστούν από τους τίτλους της περιοδολόγησης του Ερικ Χόμπσμπομ για το διάστημα 1789-1991; Τέσσερις περιόδους διακρίνει ο Αγγλος ιστορικός, με ισάριθμους τίτλους: «Η εποχή των επαναστάσεων 1789-1848», από τη Γαλλική Επανάσταση μέχρι το πρώτο μισό του 19ου αιώνα με τις πολλαπλές εξεγέρσεις· «Η εποχή του κεφαλαίου 1848-1875», για τη σχεδόν τριακονταετία που ακολούθησε, με τη συσσώρευση και επανεπένδυση κεφαλαίων που τροφοδότησαν τη Β’ Βιομηχανική Επανάσταση· «Η εποχή των αυτοκρατοριών 1875-1914», περίοδο ύστατης ακμής των αυτοκρατοριών του fin de siècle και την προπαρασκευή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου· τέλος, «Η εποχή των άκρων: Ο σύντομος εικοστός αιώνας 1914-1991», για την περίοδο των δύο παγκοσμίων πολέμων, τον ενδιάμεσο Μεσοπόλεμο, τον Ψυχρό Πόλεμο που ακολούθησε, μέχρι την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων.
Πόσες αναλογίες και αντιστοιχήσεις μπορούμε να εντοπίσουμε ανάμεσα στην εποχή μας και την εποχή του προ εκατονταετίας Μεσοπολέμου; Παρατηρήθηκε τότε μια μαζική ανάπτυξη των αυταρχικών καθεστώτων, όπως του φασιστικού στην Ιταλία, του ναζιστικού στη Γερμανία, του φρανκικού στην Ισπανία, της μεταξικής δικτατορίας στη χώρα μας, καθώς και ανάλογων καθεστώτων σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (Λιθουανία, Εσθονία, Λετονία, Πολωνία, Ουγγαρία, Αυστρία, Γιουγκοσλαβία, Αλβανία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Πορτογαλία).
Ανάμεσα στα κοινά χαρακτηριστικά των καθεστώτων αυτών περιλαμβάνονται η άνοδος του εθνικισμού ως αποτέλεσμα της εξαθλίωσης των μαζών, η προβολή της φυλετικής καθαρότητας και ανωτερότητας με συνεπαγόμενο την αύξηση του ρατσισμού, ο πλήρης έλεγχος της κρατικής μηχανής με την εγκαθίδρυση του κόμματος-κράτους, η ανάπτυξη και εφαρμογή νέων, ευφάνταστων προπαγανδιστικών μηχανισμών, η διαμόρφωση μιας Αισθητικής που λειτουργούσε ως θεραπαινίδα της εξουσίας και η ανάπτυξη της ψυχολογίας του μίσους ενάντια σε εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς, υπαρκτούς και μη. Η κατάληξη είναι γνωστή και η ερώτηση εύλογη: Πόσο κοντά βρισκόμαστε σήμερα σε όλα αυτά;
Την προσεχή Κυριακή καλούμαστε να εκλέξουμε το Ευρωκοινοβούλιο μιας Ευρώπης η οποία κατέταξε το φυσικό αέριο στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τροφοδοτεί τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, αποδεικνύεται πολύ «λίγη» στο παλαιστινιακό ζήτημα. Μιας Ευρώπης που προετοιμάζεται για πόλεμο, με τη νυν πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν να διακηρύσσει φωναχτά ότι θα συνεργαστεί με την Ακροδεξιά, θέτοντας ως κεντρικό στόχο της δεύτερης θητείας της την ενίσχυση της ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας.
Την ίδια ώρα, η εταιρεία Rheinmetall, ο γερμανικός κολοσσός κατασκευής οπλικών συστημάτων, σύναψε συμφωνία τοποθέτησης διαφημιστικών μηνυμάτων στο γήπεδο της ποδοσφαιρικής ομάδας Μπορούσια Ντόρτμουντ, καθώς διεκδικεί με αξιώσεις ποσό περίπου 40 δισ. ευρώ από τα συνολικά 100 δισ. που θα διατεθούν για τον εκσυγχρονισμό του γερμανικού στρατού τα επόμενα έτη.
*(Ph.D)2, καθηγητής Ιατρικής Φυσικής - Υπολογιστικής Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας