Επιστρέφοντας από τη δουλειά, ήθελε απεγνωσμένα να φάει ένα μήλο. Δεν θυμόταν όμως με σιγουριά αν είχαν μείνει φρούτα στο σπίτι. Τα πόδια της της έλεγαν «πάμε σπίτι, δεν αντέχεις άλλο». Και το ένιωθε: βαριά ήταν τα βήματά της από το τρένο στο αυτοκίνητο, σχεδόν τα έσερνε.
Βάζοντας μπρος η επιθυμία για τον καρπό της Εύας της αμαρτωλής, αυτής στην οποία έχουμε καταλογίσει όλες τις ευθύνες για τα δεινά αυτού του κόσμου -ο σοφός Αδάμ, που ήταν ευτυχής στην άγνοιά του και δεν τον ενδιέφερε παρά μόνο η ησυχία του είναι αθώος του αίματος-, είχε γίνει ακατανίκητη.
Στο πρώτο φανάρι σκέφτηκε: «Από φρούτα έχω τέσσερις μπανάνες, όσο πρέπει ώριμες, και τα ρόδια από τον κήπο του μπαμπά. Καλά είμαι. Μη μου χαλάσουν κιόλας». Στο πράσινο έβαλε μπρος, αλλά δεν πήγε μακριά. Ωρα αιχμής, όλοι επέστρεφαν από τις δουλειές τους ή έτρεχαν τα παιδιά στα φροντιστήρια... Ενιωθε μια ελαφριά λιγούρα και αντί να σκεφτεί το ωραιότατο φαγητό που μαγείρευε μιάμιση ώρα αποβραδίς, τα μάτια της έβλεπαν πράσινα, ζουμερά, ελαφρώς ξινά μήλα.
Οι αντιστάσεις της είχαν ήδη καμφθεί, αλλά αρνιόταν να το παραδεχθεί. «Αν περνώντας έξω από το σουπερμάρκετ έχει θέση, θα σταματήσω. Δεν βλάπτει να έχουμε κανένα φρούτο ακόμη. Αν δεν έχει θέση, δεν θα μπω στο υπόγειο πάρκινγκ για λίγα μήλα», είπε ενώ στο ραδιόφωνο έπαιζε το γνωστό τραγούδι «Μίλα μου για μήλα,/ μη μου μιλάς για κοτσάνια, /ούτε για φύλλα...». Ούτε παραγγελιά να το ’χε κάνει...
Η πορεία προς το σπίτι ήταν βασανιστικά αργή. Μπροστά της, ένας νεαρός με ηλεκτρικό πατίνι, κράνος και γυαλιά, έκανε οχτάρια ανάμεσα στα σχεδόν ακινητοποιημένα αυτοκίνητα. Της ήρθε να του φωνάξει να φύγει από τη λεωφόρο και να πάρει τον επάνω παράλληλο, που είναι πιο ήσυχος και πιο ασφαλής, αλλά δεν το έκανε. Δεν θα την άκουγε έτσι γρήγορα που έτρεχε. Τον έχασε από τα μάτια της.
Είχε το παράθυρο ανοιχτό. Αν και σε λίγο θα σκοτείνιαζε, έκανε ακόμα ζέστη και ο αέρας, Νοέμβριο μήνα, μύριζε άνοιξη. Πήγε κάτι να πει για την κλιματική αλλαγή, αλλά το μετάνιωσε. Ολα κλιματική αλλαγή ήταν πια. Ολα σ’ αυτήν τα ρίχναμε, είχε γίνει η Εύα της σύγχρονης εποχής. Κουβέντα για τον Αδάμ που για να μη χαλάσει τη βολή του και την ησυχία του καταστρέφει ό,τι βρει μπροστά του. Θάλασσες, δάση, νερά, αέρα, γη. Μικρός Αδάμ κι εκείνη, αν και είχε περιορίσει κάθε τι επιβαρυντικό για το περιβάλλον στον βαθμό που της το επέτρεπαν οι συνθήκες.
«Αν φύτευα μια μηλιά στο μπαλκόνι, θα έβλεπα ποτέ καρπό;» αναρωτήθηκε. Σύντομα θυμήθηκε πως η βερικοκιά που βγήκε από κουκούτσια στη μεγάλη γλάστρα, μπορεί και 10 χρόνια πριν, παρέμενε ένα αδύναμο δεντράκι με λεπτό κορμό, που μόνο φύλλα έβγαζε. Ούτε ένα τόσο δα λουλούδι, έτσι σαν υπόσχεση, δεν είχε δώσει.
Απέρριψε την ιδέα ακριβώς έξω από το σουπερμάρκετ. Που, τι τύχη, είχε μια θέση πάρκινγκ ακριβώς απ’ έξω. Δεν το σκέφτηκε, σταμάτησε και μπήκε. Γέμισε μια χάρτινη σακούλα λεμόνια, πήρε δυο μαρούλια και δυο χρωματιστές λόλες για σαλάτα και μετά, με το καλάθι στα χέρια στάθηκε μπροστά στα μήλα. Οι τιμές μπορούσαν να προκαλέσουν ζαλάδα, αλλά αυτό το ήξερε από το περασμένο Σάββατο που είχε πάει και στη λαϊκή. Κάτι η «εξωγενής κρίση», κάτι οι φυσικές καταστροφές, κάτι ο κακός μας ο καιρός -αυτή η Εύα να δείτε πόσο φταίει- τα μήλα κόστιζαν ασήμι -γιατί χρυσάφι κοστίζει πια το λάδι...
Σε πείσμα όμως όλων αυτών, άνοιξε τη χαρτοσακούλα και έβαλε μέσα 5 από τα πιο μεγάλα και τραγανά ξινόμηλα. Αισθάνθηκε μια ανακούφιση που δεν ήξερε ακριβώς πόσο ζύγιζαν -ωραίο το κόλπο με τη ζυγαριά ενσωματωμένη στο ταμείο. Πλήρωσε τα φρούτα, μια πλαστική σακούλα γιατί δεν είχε μαζί της αυτές των πολλαπλών χρήσεων, πήρε τα ψώνια και γύρισε σπίτι.
Οταν κάθισε να φάει το πραγματικά υπέροχο μήλο της, σκέφτηκε ότι, τελικά, αυτό είναι η ζωή. Μερικές μικρές απολαύσεις -κι ας τις πληρώνεις λίγο παραπάνω.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας