Πέρασα μια ζωή να προσπαθώ να βγάλω νόημα από τα γεγονότα και να μαθαίνω, να προσπαθώ να γράφω με σωστά ελληνικά πράγματα που θεωρούσα αξιόλογα να γραφτούν και δεν τα διάβαζα αλλού στις εφημερίδες. Πάντα φρόντιζα τις φράσεις μου. Ορίστε όμως, σήμερα, Μέρα της Ποίησης που γράφω, οι λέξεις δεν εννοούν να με εξυπηρετήσουν. Τις έχω χάσει, δεν ξέρω, έχω μπουρδουκλωθεί σε αμηχανίες, σε σιωπές και στον μεταφραστή της Γκουγκλ.
Είναι η φίλη μιας φίλης εδώ και πίνουμε τσάι, έγινε μητέρα πολύ νέα, έτσι ήρθαν τα πράγματα. Το μωρό έχει προβλήματα, όχι μόνο επειδή η μαμά του πέρασε κορονοϊό και χρειάζεται διάφορες εξετάσεις, αλλά κι επειδή πριν καταφέρει να φύγει από την πόλη που ζούσε, πέρασε μια βδομάδα σε υπόγειο καταφύγιο. Είναι πάρα πολύ ανθυγιεινό να περνά μια βδομάδα σε υπόγειο καταφύγιο ένα μωρό έξι μηνών. Δεν το πιστεύεις όταν το βλέπεις τόσο ζωηρό και όμορφο, να σου χαμογελά όταν πλησιάζεις το πρόσωπό σου, αλλά κλαίει τα βράδια και η μαμά του περνάει δύσκολες νύχτες και μέρες που δεν ξέρει πώς να ζητήσει τα φάρμακά του. Ωστόσο είναι πάντα περιποιημένο, ντυμένο ζεστά, καθαρό, και μόνο λίγη μύξα σε κάνει να θυμάσαι από τα βάθη των καιρών πόση δουλειά, πόσες γνώσεις, πόσα αντικείμενα, αναλώσιμα και μη, χρειάζεται ένα μωρό στην καθημερινότητά του, πόσους ανθρώπους να το φροντίζουν, πόσους ειδικούς, πόση πρόνοια, πόση προσοχή.
Κι έχεις τώρα τη νεαρή μητέρα να έχει αφήσει στο έλεος των βομβών όλο τον εξοπλισμό της, από καρότσι μέχρι πάνες και τα τόσα μπουκαλάκια που θέλει ένα παιδάκι, όλ’ αυτά μέσα σ’ ένα σπίτι που βρίσκεται κοντά στο Χάρκοβο, και να πρέπει να βγάλει άκρη σε ξένη χώρα, με τα λίγα αγγλικά που δεν περιλαμβάνουν το ειδικό λεξιλόγιο βρεφοκομίας, και να σου εξηγεί ότι δεν φανταζόταν πως θα χρειαζόταν να ξέρει τόσα αγγλικά. Και να της εξηγείς ότι ναι βεβαίως, τα αγγλικά χρειάζονται, κι εσύ δεν ξέρεις πολύ καλά, όχι όσο θα έπρεπε, οπότε κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις τη φράση που ξεστομίζει ήσυχα κάποια στιγμή, «δεν ξέρω αν θα έχω σπίτι να γυρίσω».
Χάνω και τα ελληνικά μου, και τη γραμματική μου και τα άρθρα μου, τραυλίζω. Τρελαίνομαι.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας