Ορκωμοσίες

Οκνηρία οινομαγειρείου χαρακτήρισε τη δεύτερη μέρα της νέας κυβέρνησης. Ο ωκύπους Αλέξης εξέπληξε τους πάντες προχθές με ταχύτατες κινήσεις ζωηρού συμβολισμού, τις οποίες είχε πασιδήλως προβάρει από πολλού χρόνου. Η Αριστερά, όμως, δεν τα πάει καλά με τις τελετές. Πόσω μάλλον όταν επείγεται να προσκαλέσει σαράντα ένα στελέχη από τα εκατοντάδες που περιμένουν στην ουρά. Αντί για τη μία η σύνθεση του κυβερνητικού σχήματος ανακοινώθηκε καλές τέσσερις κι η ορκωμοσία μετατέθηκε δύο ώρες αργότερα. Κατά το σούρουπο άρχισαν να καταφθάνουν ασθμαίνοντες στην Ηρώδου Αττικού διάφοροι παράξενοι τύποι.

Ναφθαλίνη μύριζαν τα κοστούμια που ξετρύπωσαν άρον άρον από αραχνιασμένα οικογενειακά μπαούλα. Οι γραβάτες είχαν γίνει τερψιλαρύγγιοι μεζέδες του σκόρου και δεν προλάβαιναν να προμηθευτούν άλλες. Η αποφορά της καμφοράς προκάλεσε ιλίγγους στον Κάρολο Παπούλια, όστις αξίωσε τον εξαερισμό της λαμπρής αίθουσας προκειμένου να φέρει σε πέρας την τελευταία τελετουργία της δεκαετούς θητείας του. Συνηθισμένος από τα λιβάνια ο επίσκοπος Μεθώνης Κλήμης Κοτσομύτης δεν ενοχλήθηκε από τη δυσοσμία· πιθανόν και εξαιτίας του σημαινόμενου του επωνύμου του.

Εστειλαν τον Καλαματιανό μητροπολίτη να ορκίσει τους υπουργούς οι συμπατριώτες του για να ξεπλύνουν την ντροπή του ακοινώνητου και μνησίκακου ΘΑμαρά, που δεν ξενάγησε ο αφιλότιμος στο Μαξίμου τον νέο του ένοικο. Αλλά και για να του μπουν στο μάτι, επειδή έφαγε την έδρα της Μεσσηνίας από τον Γιάννη Λαμπρόπουλο, αφήνοντας κοτζάμ γαλάζιο νομό χωρίς δεξιά εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο. Ετσι κι αλλιώς ο θεοφιλέστατος Κοτσομύτης δεν είχε μεγάλη ζήτηση χθες. Εψαλε βιαστικά το τρισάγιο -μισά κουπλέ μισά ρεφρέν- σε εννέα όλους κι όλους μουστερήδες και κονόμησε το μεροκάματο.

Ιδεολόγοι και άθρησκοι οι υπόλοιποι προτίμησαν τον πολιτικό όρκο, αν και πρόσεξα ορισμένους μες στο μπούγιο να κάνουν τον σταυρό τους. «Μέγας είσαι Κύριε» τσιμπιόντουσαν μπας και πιστέψουν την υπουργοποίησή τους κάποιοι από δαύτους. Αλλοι έχουν απλώς αίσθηση κινδύνου, σαν κάτι ορκισμένους άθεους που κατακεραυνώνουν ως αφελείς τους πιστούς, δεν παραλείπουν όμως να σταυροκοπιούνται κατά την απογείωση και την προσγείωση στο αεροπλάνο.

Ραστώνη και ραθυμία κυριαρχούσαν στον χώρο. Λογικό αφού οι περισσότεροι βίωναν την εμπειρία σάμπως σε όνειρο. Τούτο το συνταίριασμα, πάντως, δεν μοιάζει με κυβέρνηση. Είναι το Καποδιστριακό, το Δημοκρίτειο και το Αριστοτέλειο, τρία σ' ένα. Οπου σταματούσε το μάτι σου, μπάνιζες καθηγητάδες Πανεπιστημίων και λοιπών ευαγών ιδρυμάτων. Αν τυπώσεις σε πενηντάευρα τις σελίδες των διδακτορικών τους, ξεπληρώνεις το δημόσιο χρέος με τους τόκους και περισσεύει άφθονο χαρτί για κοινωνική πολιτική.

Ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης κλαίει από χαρά. Αποδείχτηκε τυχερός μες στην τρομερή γκαντεμιά του. Επεσε θύμα του εκλογικού νόμου που σκαρφίστηκε το κόμμα του για να εξασφαλίσει εσαεί την εξουσία. Οποιος σκάβει τον λάκκο του αντιπάλου πέφτει κάποτε μέσα κι ο ίδιος. Αλλά αν είσαι Γκαστόνε, σου βγαίνει σε καλό. Μόλις πληροφορήθηκε το όνομα της νέας προέδρου της Βουλής, σταυροκοπιέται από ευτυχία και ορκίζεται πως εγκαταλείπει την πολιτική και με πολιτικό και με θρησκευτικό όρκο.