Μόλις άκουσα το «νανούρισμα» από τον Χρόνη Αηδονίδη στο ραδιόφωνο, πρωί πρωί, κατάλαβα πως κάτι συμβαίνει. Ενα «μαύρο χελιδόνι» ήρθε αμέσως μετά να φέρει την είδηση. Πέθανε ο Χρόνης Αηδονίδης. Αναρτήσεις για τη ζωή του, την πορεία του, τον τόπο όπου γεννήθηκε και κυρίως για το έργο του έπεφταν βροχή, τόσο που από τη βιασύνη να δοθεί το μαντάτο και να αποσπαστεί το καμάρι της πρωτιάς, ο Χρόνης έγινε Χρήστος τουλάχιστον δέκα φορές, αντιγραφή στην αντιγραφή.
Ο Αηδονίδης κρατούσε, λένε και έτσι είναι, ζωντανή τη μουσική παράδοση της Θράκης. Για μένα όμως ήταν τα κυριακάτικα πρωινά, όταν ο παππούς μου κι η μάνα μου τερμάτιζαν το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση, τραγουδούσαν μαζί με τον Χρόνη Αηδονίδη και δάκρυζαν και μετά αμέσως ο άλλος σπουδαίος της θρακιώτικης μουσικής, ο Δοϊτσίδης μαζί με τις κόρες του τους σήκωνε από την καρέκλα -όσο μπορούσε ο παππούς μου- και προσπαθούσαν να σύρουν την μπαϊντούσκα.
Δεν έχει σημασία αν τα λέω σωστά ή αν είναι λάθος, κι ούτε θέλω να τα διορθώσω, γιατί αυτά θυμάμαι και τ’ αγαπώ. Τότε εκνευριζόμουν που ερχόταν ο ήχος τόσο δυνατά και θα άκουγαν κι οι γείτονες της αθηναϊκής πολυκατοικίας. Αργησα να καταλάβω και μετανιώνω.
Πάντως εκείνα τα νεανικά νεύρα προσπάθησα να τα μαζέψω και να τα κάνω συγγνώμη όταν πήρα τη μάνα μου, ανήμπορη πια, και την πήγα στο Ηρώδειο να δει τον Αηδονίδη.
Η διαδρομή ήταν βασανιστική για εκείνη, αλλά ούτε για μια στιγμή δεν παραπονέθηκε, μόνο έκανε κάθε δυο βήματα μία στάση για να πάρει ανάσα.
Ο Χρόνης δεν ήταν από εκείνες τις περιπτώσεις που σε ξεσήκωνε το παρουσιαστικό του. Μαζεμένος σαν δάσκαλος του Μεσοπολέμου. Τη μαγεία, την απογείωση, το ταξίδεμα τα αναλάμβανε η λυγμική, απαλή φωνή του.
Η μαμά μου δίπλα μου μόνο έκλαιγε και τραγουδούσε, χτυπούσε με τα χεράκια της τα γόνατα κι έλεγα τώρα θα σηκωθεί να χορέψει, να πετάξει.
Πέταξε λίγο καιρό μετά. Ηταν η τελευταία συναυλία της ζωής της. Εκεί στα λιανοχορταρούδια τι τρανός χορός θα γένει…
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας