Κανονικά έπρεπε να έχει βγει στη σύνταξη και να ασχολείται με τον κήπο του. Εκεί ας έκανε ό,τι ήθελε: να γκρεμίσει το κιόσκι που έχει σαπίσει από τη βροχή και τον ήλιο, να αλλάξει τον φράχτη που τον χωρίζει από τον ενοχλητικό γείτονα, να πάρει και μια αυτοκινούμενη μηχανή του γκαζόν, να την καβαλάει και να το κουρεύει κόβοντας βόλτες, να μην κουράζεται, γέρος άνθρωπος.
Βάλθηκε όμως να αλλάξει τα φώτα στον κόσμο όλο, για να ξανακάνει την Αμερική μεγάλη. Τι θα πετύχει στο τέλος κανείς δεν ξέρει, ούτε ο Ιλον Μασκ που πια τον κοιτάζει καχύποπτα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες διοικούνται από έναν μεγαλομανή ηλικιωμένο επιχειρηματία, ο οποίος έκανε περιουσία τζογάροντας (ή και ωθώντας) στην αποτυχία των συναγωνιστών του. Είναι ασυνεπής, καλλιεργεί προσδοκίες που δεν εκπληρώνει και έχει κατηγορηθεί περίπου 1.400 φορές για παράνομες (της μιας ή της άλλης μορφής) επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Ισως κάπως έτσι ονειρεύεται να πετύχει την αναστήλωση της αμερικανικής οικονομίας χρεώνοντας (ή και χρεοκοπώντας) φίλους και συμμάχους με λογαριασμούς που πιστεύει ότι της χρωστάνε. Και τέλος πάντων, αντί να συζητήσει μαζί τους για να βρουν τρόπο εξισορρόπησης των λογαριασμών τους, στέλνει διαταγές πληρωμής προκαλώντας τεράστια διεθνή αναταραχή. Απαιτεί τα χρήματα εδώ και τώρα, σαν να μην υπάρχει αύριο. Εκτός κι αν όντως δεν υπάρχει, οπότε το όπλο του, έτσι όπως πάνε τα πράγματα, ενδεχομένως γίνει μπούμερανγκ κι έρθει στο κεφάλι του κάνοντας στις ΗΠΑ μεγαλύτερη ζημιά.
Είναι αλήθεια ότι για να μπορέσει αυτή η χώρα να σταθεί στα πόδια της ως υγιής διεθνής δύναμη πρέπει να αλλάξουν πολλά στις δομές της. Το σύστημά της έχει γεράσει και βγάζει παθητικό. Από την οικονομία και το κοινωνικό κράτος μέχρι το πολιτικό της σύστημα χρειάζονται μελέτη από την αρχή και αναδόμηση. Δεν είναι ίσως καθόλου τυχαίο ότι εδώ και μια δεκαετία συγκρούονταν για την προεδρία δύο ηλικιωμένοι, εκ των οποίων ο ένας είχε χάσει την ικανότητα επικοινωνίας με το περιβάλλον. Αν συνεχίσει μάλιστα έτσι ο Τραμπ, δεν αποκλείεται σε λίγο ειδικοί να ψάχνουν μήπως και μ’ αυτόν συμβαίνει κάτι ανησυχητικό.
Ξεκίνησε τη δεύτερη θητεία του στον Λευκό Οίκο με μια θεαματική προσπάθεια να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, αφού η χώρα του μόνο ζημιωμένη έβγαινε από αυτόν. Λογικό. Και όντως διαπίστωσε με τον Πούτιν ότι είναι εφικτή μια συνεργασία για να σταματήσει να σκοτώνεται ο κόσμος. Εντελώς παράλογη όμως είναι η προσέγγιση που έκανε με τον Νετανιάχου για την επίλυση του Παλαιστινιακού: να φύγουν οι Παλαιστίνιοι από την πατρίδα τους, για να κάνει αυτός καζίνα και ξενοδοχεία. Πέραν των αρχών του ΟΗΕ και οι απαιτήσεις του απέναντι σε Καναδά, Γριλανδία και Παναμά, όπως και η προσέγγισή του στον Ερντογάν, τον οποίο συγχαίρει για την κατάλυση του κράτους της Συρίας.
Διεθνής ταραξίας λοιπόν ο πρόεδρος και κάνει να καταρρέουν τα διεθνή χρηματιστήρια και οι αγορές. Ηδη ορισμένοι αναλυτές παρομοιάζουν τη σημερινή κρίση με εκείνη του 1929 (πάλι από τις ΗΠΑ ξεκίνησε), η οποία οδήγησε τη διεθνή οικονομία σε μεγάλη υποχώρηση κι από εκεί στον εθνικισμό, στους εξοπλισμούς και τελικά στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μήπως λοιπόν κάποιος στην Αμερική, που να είναι καλά, να τον σταματήσει;
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας