Η Γαλλία στέλνει ένα μήνυμα ότι η πολιτική κρίση που ξέσπασε μετά τις ευρωεκλογές στις οποίες το κόμμα του Μακρόν βρέθηκε στην τρίτη θέση και τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές του 2024 δείχνει να είναι εκτός ελέγχου.
Η Λεπέν, η οποία στην πράξη, μέχρι στιγμής, κρατούσε στάση ανοχής στην κυβέρνηση Μπαρνιέ, απειλεί με πρόταση μομφής καθώς βρίσκει τον προϋπολογισμό του 2025 αντιλαϊκό, υφεσιακό και αντιαναπτυξιακό.
Ανάγκη επιβεβαίωσης του φιλολαϊκού προφίλ του Εθνικού Συναγερμού ή μήνυμα προς τον Μακρόν ότι δεν μπορεί να προσδοκά εποικοδομητική αντιπολίτευση, όταν η ίδια η Λεπέν κινδυνεύει να τεθεί με δικαστική απόφαση εκτός πολιτικής για κομματικές αργομισθίες σε βάρος του Ευρωκοινοβουλίου;
Αν τελικά η κυβέρνηση Μπαρνιέ ανατραπεί με οριακή υπερψήφιση της πρότασης μομφής που απειλεί να καταθέσει η Λεπέν, το περιθώριο πρωτοβουλιών του Μακρόν είναι περιορισμένο, καθώς δεν μπορεί να απειλήσει με διάλυση της Βουλής αν δεν κλείσει χρόνος από την προηγούμενη πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Ο Μακρόν που θεσμικά οφείλει να είναι μέρος της λύσης γίνεται μέρος του προβλήματος, καθώς δίνει μια σκληρή μάχη για να μπορέσει να ολοκληρώσει τη δεύτερη και τελευταία θητεία του την άνοιξη του 2027.
Η ψευδαίσθηση ότι μπορεί να γίνουν σημεία αναφοράς του κεντρώου αφηγήματος του Μακρόν διλήμματα του τύπου «ή εγώ ή η Λεπέν» και στη συνέχεια «ή εγώ ή τα δύο άκρα Λεπέν και Μελανσόν» δεν υφίσταται πια.
Το κεντρώο στοίχημα του Μακρόν χάθηκε με τον ίδιο τρόπο που το έχασε ο Ρέντσι στην Ιταλία στη διετία 2014-16.
Τα αδιέξοδα της πολιτικής επένδυσης σε ένα άχρωμο Κέντρο είναι φανερά.
Ο Μακρόν «κανιβάλισε» το Σοσιαλιστικό Κόμμα και στη συνέχεια τη Δεξιά, και τώρα παρακολουθεί αμήχανος την αναγέννηση του ιστορικού δικομματικού-διπολικού πολιτικού συστήματος της Γαλλίας, με τη διαφορά ότι στον δεξιό πόλο κυριαρχεί η Ακροδεξιά.
Εδώ να θυμηθούμε ότι η θεωρία των δύο άκρων σφράγισε την Τέταρτη Γαλλική Δημοκρατία από το 1947 μέχρι το 1958, με στόχο να μείνουν εκτός κυβέρνησης το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα και ο Συναγερμός του Γαλλικού Λαού, που ιδρύθηκε από τον Ντε Γκολ το 1947.
Η αναταραχή και η αβεβαιότητα για την κυβερνητική σταθερότητα στη Γαλλία ενισχύονται από τις πολιτικές εξελίξεις στη Γερμανία.
Ενα είναι βέβαιο: η ταυτόχρονη αποσταθεροποίηση Γαλλίας και Γερμανίας ακυρώνει προκαταβολικά κάθε προσδοκία για την επανεκκίνηση της δυναμικής της πολιτικής εμβάθυνσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης στο ορατό μέλλον, μια διαπίστωση που ισχύει και για τη διατλαντική σχέση.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας