Την Κυριακή του πρώτου γύρου των γαλλικών εκλογών, δημοσιεύτηκε άρθρο μου με τίτλο «Η Γαλλία δεν σηκώνει κυβέρνηση της Ακροδεξιάς», στο οποίο μεταξύ άλλων τόνιζα την ευεργετική επίδραση της συγκρότησης του Νέου Λαϊκού Μετώπου, ενώ πιθανολογούσα και την κατακόρυφη άνοδο της λαϊκής συμμετοχής.
Θυμίζω ότι ο Μακρόν, που επίσης ωφελήθηκε από το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, σύμμαχό του στον β’ γύρο, είχε δηλώσει «το Λαϊκό Μέτωπο να γυρίσει στον τάφο του» όταν ανακοινώθηκε η συγκρότηση του συμμαχικού σχήματος.
Στην Αθήνα, πολλοί θεωρούσαν βέβαιη την επικράτηση της Λεπέν, μεταξύ των οποίων και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., ενώ το ΚΚΕ, δέσμιο του δόγματος «πάμε μόνοι κι όπου μας βγάλει», ειρωνευόταν το Γαλλικό Κ.Κ. που δεν είχε εκλέξει ευρωβουλευτή στις 7 Ιουνίου, ενώ το ίδιο έχει εκλέξει δύο.
Το ερώτημα είναι γιατί και πώς η πολυδιασπασμένη γαλλική Αριστερά και άλλες δυνάμεις της προόδου και οικολογίας έκαναν την επιλογή της συμπόρευσης παρά τις μεγάλες διαφορές τους. Η απάντηση βρίσκεται στο αρχαίο ρητό «ανάγκα και θεοί πείθονται», καθώς με την Ακροδεξιά προ των πυλών, δεν είχαν άλλη επιλογή αν ήθελαν να μη χάσουν οριστικά το τρένο της Ιστορίας.
Στην Ελλάδα, η μνημονιακή καταιγίδα παλαιότερα είχε φέρει την εγκληματική Χρυσή Αυγή στην τρίτη θέση του πολιτικού χάρτη, έχουμε όμως σήμερα μια καταστροφική κυβέρνηση που με τις επιλογές της παράγει ακροδεξιούς, ήδη από την πρώτη θητεία της, όταν επέμεναν τα στελέχη της ότι «εμείς πάντως θα λέμε "Σκόπια" και όχι "Βόρεια Μακεδονία"». Να πώς πριμοδοτήθηκε ο Βελόπουλος για να καταστεί σημαντική εκλογική δύναμη, κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα, εκτοπίζοντας από την τέταρτη θέση το ΚΚΕ.
Από την άλλη, κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ύψωσαν τη σημαία του κομματικού πατριωτισμού, ενώ η κατάκτηση από το κόμμα μας της δεύτερης θέσης στις ευρωεκλογές προκάλεσε διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ εις βάρος του αντι-Τσίπρα και αντι-Κασσελάκη Νίκου Ανδρουλάκη, με σοβαρό ενδεχόμενο να προκύψει τον Οκτώβριο νέα ηγεσία, με δέσμευση υπέρ της συνεργασίας των δυνάμεων του προοδευτικού χώρου, εννοείται σε προγραμματική βάση. Διότι, όπως είπε σωστά ο Χάρης Δούκας, «πάμε τώρα, το μέλλον αργεί», καθώς ενδέχεται να προκύψει εκλογικός αιφνιδιασμός Μητσοτάκη.
Προσωπικά, θα έλεγα ότι «το μέλλον αρχίζει σήμερα», με τη μεγάλη νίκη του Λαϊκού Μετώπου της Γαλλίας, που προτείνω να πανηγυρίσει και ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. με μια συγκέντρωση των μελών και φίλων του στο Παρίσι με ομιλητή τον Στέφανο Κασσελάκη. Στη συνέχεια, να πεταχτεί ο πρόεδρος μέχρι το Λονδίνο, διότι και εκεί ηττήθηκε όχι μόνο η Δεξιά, αλλά και η Ακροδεξιά, που μαζί ευθύνονται για το καταστροφικό Brexit.
*Υπεύθυνος του Γραφείου Ειρήνης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας