Το ατυχές αυτό περιστατικό, που είμαι βέβαιος πως δεν είναι μεμονωμένο, οφείλεται στον συνδυασμό πολλών παραγόντων και παθογενειών στον ευρύτερο χώρο της Δικαιοσύνης. Για να ξεκινήσουμε από τη νομοθετική μεταβολή που επήλθε με τον Ν. 5090/2024, πρώτον είναι προβληματική η αύξηση του κατώτατου ορίου εφέσιμης ποινής με την τροποποίηση του άρθρου 489 ΚΠΔ, ιδίως από τη στιγμή που καθιστά αδύνατη την άσκηση έφεσης για μια σειρά από ήσσονος απαξίας πλημμελήματα (π.χ. διατάραξη ησυχίας). Δεύτερον, με την αυστηροποίηση των προϋποθέσεων χορήγησης αναστολής δημιουργείται άλλη ψυχολογία στον δικαστή, ο οποίος έχει περισσότερο πρόσφορο έδαφος να εξαντλήσει την αυστηρότητά του, με αποτέλεσμα να καταστούν εκτελεστές ακόμη και ποινές για αδικήματα που μέχρι τον Ν. 4619/2019 ήταν πταίσματα (όπως το συγκεκριμένο της χρήσης μουσικής πέραν του νομίμου ωραρίου).
Αν, μάλιστα, ο προδιατεθειμένος προς την αυστηρότητα δικαστής είναι και ο μόνος που θα δικάσει ποτέ την υπόθεση (λόγω της απώλειας της δυνατότητας άσκησης έφεσης), γίνεται κατανοητό ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος έκδοσης αποφάσεων εντός νομιμότητας μεν, εκτός αισθήματος δικαίου και μέτρου δε. Τρίτον, με την επαναφορά του θεσμού της μετατροπής της ποινής (αντί π.χ. της τόνωσης του θεσμού της κοινωφελούς εργασίας), υπάρχουν καταδικασθέντες «δύο ταχυτήτων», αυτοί που δύνανται να πληρώσουν και αυτοί που θα παραμείνουν κρατούμενοι. Ακόμη και για τη δοσοποίηση της ποινής απαιτείται η απόδειξη της ύπαρξης επαρκών πόρων.
Φτάνοντας, τώρα, σε πιο πρακτικές, διαχρονικές παθογένειες, είναι εμφανές ότι δεν υπάρχει δυνατότητα διαχείρισης και υποδοχής του ολοένα αυξανόμενου όγκου των κρατουμένων. Ετσι εξηγείται ίσως η ταχύτατη, αβασάνιστη μεταγωγή (και δη στην Κω) κρατουμένου που είχε ήδη αιτηθεί δοσοποίηση ποινής. Ετσι οπωσδήποτε εξηγείται η μη δυνατότητα συμμόρφωσης των περιφερειακών Κ.Κ. στην, προερχόμενη από το άρθρο 6 του Συντάγματος, υποχρέωση αμελλητί απόλυσης κρατουμένων που έχουν αποφυλακιστήριο. Το ζήτημα χρήζει νομοθετικής παρέμβασης (με προσθήκη αυτοτελούς εδαφίου στο άρθρο 78 του Σωφρονιστικού Κώδικα) και οργανωτικής μεταρρύθμισης (με υποχρέωση παρουσίας προσωπικού ασφαλείας στις γραμματείες των Κ.Κ. κάθε ημέρα), ώστε να είναι εγγυημένη η διαφύλαξη των δικαιωμάτων των ανθρώπων αυτών.
Οπωσδήποτε, όταν η πολιτεία επιλέγει το δόγμα «νόμος και τάξη», θα πρέπει να είναι και η πρώτη που το τηρεί, χωρίς εκπτώσεις στα δικαιώματα κανενός. Διαφορετικά χάνεται και η νομιμοποίηση του ποινικού δικαίου στα μάτια του πολίτη.
*Δικηγόρος
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας