Ημέρα της αντιφασιστικής νίκης και Ημέρα της Ευρώπης, η 9η Μαΐου. «Μιας νέας ανάστασης χτυπά η καμπάνα», είναι απόσπασμα από τον ύμνο του ΕΑΜ, που η Δεξιά ποτέ δεν τραγούδησε.
H Αντίσταση είχε χαρακτηριστεί και «νέο Εικοσιένα», τα φλογισμένα χρόνια του αντιφασιστικού αγώνα, της υπέρτατης θυσίας πολλών πατριωτών και της εθνικής ανάτασης και αναδημιουργίας στα βουνά και στους κάμπους της ελεύθερης Ελλάδας, που τελικά έκανε ανάσταση, με τη μεταφορική έννοια, στις 12 του Οκτώβρη 1944, με την απελευθέρωση της Αθήνας, οκτώ μήνες προτού πέσει το Βερολίνο στα χέρια του Κόκκινου Στρατού και της Αντιχιτλερικής Συμμαχίας, Σοβιετικής Ενωσης-ΗΠΑ-Βρετανίας.
Τιμήσαμε, λοιπόν, την Ανάσταση ως μεγάλη λαϊκή γιορτή, καθώς ως έννοια έχει ταυτιστεί με λαϊκούς πόθους και κοινωνικά οράματα. Πολυδιάστατο το μήνυμά της και φέτος, με πρώτο αυτό που αφορά και την αναγέννηση της ιδέας ενοποίησης της Ευρώπης, την οποία θέλουν να σταυρώσουν και να ενταφιάσουν τα φαντάσματα του φασισμού, τα οποία βγαίνουν από τις καταπακτές της Ιστορίας με χορηγό τον νεοφιλελευθερισμό.
Θυμάμαι ένα σύνθημα του ΣΥΝ σε παλαιότερες ευρωεκλογές, που έλεγε «η ενωμένη Ευρώπη θα είναι δημοκρατική, κοινωνική και ειρηνική ή δεν θα υπάρξει». Θυμάμαι και μια φράση του Ιγνάσιο Ραμονέ που χαρακτήριζε «καρδιά του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού» το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, που σημαίνει ότι η ισοπέδωσή του ισοδυναμεί με πολιτιστική αντεπανάσταση.
Αλήθεια, υπάρχει μεγαλύτερο επίτευγμα παγκόσμιας εμβέλειας από τις κοινωνικές και δημοκρατικές κατακτήσεις των εργαζομένων στην ήπειρό μας, που ήταν το επιστέγασμα της αντιφασιστικής νίκης των λαών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο; Υφίσταται ευρωπαϊσμός απογυμνωμένος από τις κατακτήσεις αυτές, όπως θέλουν η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην Ελλάδα και οι ομοϊδεάτες της στην υπόλοιπη Ε.Ε.;
Κρισιμότατη, επομένως, για την Ευρώπη, θα έλεγα και για την Ελλάδα, η μάχη για την καλύτερη δυνατή σύνθεση του Ευρωκοινοβουλίου, που απειλείται με άλωση από ενδεχόμενη συμμαχία επίσημης Δεξιάς και Ακροδεξιάς.
Στην Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. μιλά για ανατροπή που σημαίνει πολλά, με πρώτο στόχο το κατέβασμα Μητσοτάκη από το «καλάμι» του 41% και επόμενο την αναζήτηση συγκλίσεων στον προοδευτικό χώρο στην Ελλάδα και την Ε.Ε. Πώς αλλιώς θα πετύχει η υποσχόμενη από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης «προοδευτική αντεπίθεση»;
Τέλος, επείγον ζητούμενο της κρίσιμης αυτής περιόδου είναι το «Ανάσταση Ειρήνης», πρώτα στην Παλαιστίνη, εννοείται και την Κύπρο, που διεκδικεί την ειρηνική επανένωσή της σε μια Μεσόγειο σταυροδρόμι συνύπαρξης λαών και πολιτισμών, όχι υγρό τάφο προσφύγων και μεταναστών.
*Υπεύθυνος του Γραφείου Ειρήνης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας