Στις συνθήκες του εικοστού πρώτου αιώνα, οι οποίες καθορίζονται από την επανεξέταση της συνειδησιακής ταυτότητας των εθνικών κρατών και από τις ολοένα και περισσότερο διευρυνόμενες διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης, η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με τον εαυτό της και την κοσμοεικόνα της γενικότερα. Το πρόβλημα της πολιτικής και εθνικής ταυτότητας αποκτά νέα περιεχόμενα, νέα νοήματα. Οι περιεχομενικοί αυτοί προσδιορισμοί, όπως και αυτές οι νέες νοηματοδοτήσεις, προκύπτουν από την ιστορική συγκυρία της εποχής μας. Η Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα, σε όλα τα επίπεδα της συγκροτήσεώς της επαναπροσδιορίζεται, για να εκσυγχρονισθεί, δηλαδή να γίνει σύγχρονη οντότητα και προ πάντων πολιτικό και εθνικό υποκείμενο του εικοστού πρώτου αιώνα.
Μπροστά σ’ αυτά τα δεδομένα, η Ελλάδα, ως πολιτικό και εθνικό υποκείμενο, έχει μια «χρυσή» ιστορική ευκαιρία για να επαναπροσδιορισθεί, για να επαναπροσανατολισθεί, για να εκσυγχρονισθεί τελικά. Και αυτή η «χρυσή» ευκαιρία ονομάζεται: επέκταση του ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ. Επί του προκειμένου, στις δικές μου ερμηνευτικές αναλύσεις, όταν μιλάμε για την επέκταση του κεντρικού μουσείου αρχαιολογικών εκθεμάτων της σύγχρονης Ελλάδας, δεν αναφερόμαστε μόνον στις κτιριακές, αρχιτεκτονικές, πολεοδομικές και χωροτακτικές διαδικασίες. Η «υλικο-τεχνική» επέκταση του μουσείου καθίσταται δυνατή μόνον εάν και εφόσον η ίδια η Ελλάδα επαναπροσδιορισθεί στο πνευματικό επίπεδο στις συνθήκες της νέας εποχής.
Ο πνευματικός και συνειδησιακός αυτοπροσδιορισμός της σύγχρονης Ελλάδας συνδέεται άρρηκτα με την υλικο-τεχνική αναδημιουργία του ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ. Πώς μπορεί να γίνει αυτή η διασύνδεση ανάμεσα στην «ύλη» και το «πνεύμα» δεν μπορώ να το αναλύσω σ’ αυτό το προγραμματικό και διακηρυκτικό κείμενό μου. Διατύπωσα στην αρχική μορφή της μια ιδέα, η οποία μου γεννήθηκε όταν πληροφορήθηκα ότι το υπουργείο Πολιτισμού υπέγραψε συνθήκη (πρωτόκολλο χρηματοδότησης) με τον όμιλο Λάτση, για να χρηματοδοτηθούν (ύψους 40 εκατομμυρίων ευρώ) οι υλικοτεχνικές μελέτες της σχεδιαζόμενης επέκτασης. Υπενθυμίζω σ’ αυτό το σημείο της επιχειρηματολογίας μου αυτό που λέει ο Karl Marx: το είναι προσδιορίζει τη συνείδηση. Κάνω μια ελεύθερη βιβλιογραφική παραπομπή. Με άλλα λόγια, ο Marx (ο οποίος στον δημόσιο λόγο της ελληνικής πολιτικής κοινωνίας είναι παρεξηγημένος) μάς λέει ότι οι υλικές συνθήκες της ζωής μας είναι το θεμέλιο του πνευματικού και συνειδησιακού κόσμου μας.
Κάνω τώρα τη «μετάφραση» πολιτικοθεωρητικής ανακάλυψης του Marx επί του ζητήματος που μας απασχολεί. Δηλαδή επί του προβλήματος της υλικής αναδημιουργίας του ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ. Επαναδιατυπώνω τη θεωρητικοπολιτική άποψή μου, η οποία είναι η εξής: εάν η υλικοτεχνική διαδικασία επέκτασης του ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ δεν θεμελιωθεί στη σύγχρονη πνευματική και συνειδησιακή αυτοεικόνα της Ελλάδας, τότε ολόκληρο το εθνικό οικοδόμημα (εδώ και διακόσια χρόνια από τη γέννησή του) θα αιωρείται στο παγκοσμιοποιημένο κενό. Η Ελλάδα θα γίνει η «μαύρη τρύπα», στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης.
*Πολιτικός φιλόσοφος
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας