Για εβδομάδες η δημόσια συζήτηση επί του τραγικού δυστυχήματος περιστρέφεται γύρω από το λεγόμενο «μπάζωμα» που συνδέεται με την πυρκαγιά/έκρηξη, την ενδεχόμενη μεταφορά παράνομου εύφλεκτου φορτίου και την ενδεχόμενη προσπάθεια συγκάλυψης. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει, ακόμα, αξιόπιστος οργανισμός που θα αναλάμβανε από την πρώτη στιγμή την τεχνική διερεύνηση, παράλληλα με την ανακριτική διαδικασία, κρίσιμες πτυχές του τι προηγήθηκε αλλά και του τι ακολούθησε, όπως η ταχεία απομάκρυνση συντριμμιών και η επιχωμάτωση της περιοχής καταλήγουν να συζητιούνται σε ραδιοφωνικά στούντιο, τηλεοπτικά πάνελ και social media.
Οι οικογένειες των θυμάτων, συνεπικουρούμενες από τους τεχνικούς συμβούλους, αλλά και πολιτικοί παράγοντες προβαίνουν σε επιμέρους έρευνα και δημόσιες αποκαλύψεις. Οι αναφορές αυτές επιδιώκεται να αμφισβητηθούν από κυβερνητικά στελέχη, επικαλούμενα διάφορες μη ταυτόσημες αιτιάσεις, ώστε να αιτιολογηθεί το μπάζωμα ως ενιαία παρέμβαση.
Αρχικά είχε αναφερθεί ότι η κάλυψη του εδάφους (γενικά) ήταν απαραίτητη για την επείγουσα εγκατάσταση γερανών, ώστε να απεγκλωβιστούν επιζώντες που καλούσαν σε βοήθεια. Στη συνέχεια, πέρασαν στην (ολιγότερο επείγουσα) ανάσυρση σορών, στην ανάγκη ανάταξη της γραμμής, ενώ η πιο πρόσφατη εκδοχή αναφέρεται στο ότι δεν νοείται συγκάλυψη, δεδομένου ότι ευρύτερη περιοχή καλύφθηκε μερικώς.
Κατ’ αρχάς είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί ότι το μπάζωμα έγινε σε 4 διακριτές φάσεις, η καθεμιά για διαφορετικό λόγο.
Στην 1η φάση εκκαθαρίστηκε μικρή περιοχή, ώστε να διευκολυνθεί η κίνηση των μηχανημάτων που συμμετείχαν στις εργασίες. Σε αυτή τη φάση, τα συνεργεία εργάστηκαν χωρίς να απαιτηθεί η ενίσχυση του εδάφους για την ανύψωση της ηλεκτράμαξας και των 3 πρώτων βαγονιών της επιβατικής αμαξοστοιχίας. Οι δραστηριότητες αυτές ολοκληρώθηκαν στις 2 Μαρτίου.
Στις 3 Μαρτίου έλαβε χώρα η 2η φάση, με την τοποθέτηση λεπτού στρώματος αδρανούς υλικού στον χώρο βόρεια από το βαγόνι 3, όπου εγκαταστάθηκε γερανός για την ανύψωσή του. Με δεδομένη την ανθρωπιστική πίεση για την ταχεία ανάσυρση σορών, δικαιολογούνται οι εργασίες αυτές και για τεχνικούς λόγους (είχε μεσολαβήσει βροχόπτωση) η επικάλυψη του εδάφους με λεπτό στρώμα αδρανούς υλικού, το οποίο θα μπορούσε να αφαιρεθεί κατόπιν.
Δεδομένων του βαθμού παραμόρφωσης των βαγονιών, της εκτενούς πυρκαγιάς και της παρέλευσης δύο 24ώρων, ήταν, δυστυχώς, σχεδόν απίθανο να υπήρχαν επιζώντες, πόσο μάλλον να ήταν σε κατάσταση ώστε να καλούν σε βοήθεια.
Στις 4 Μαρτίου, έγινε απομάκρυνση συντριμμιών & εδάφους με χρήση εκσκαφέων και φορτηγών, ενώ την ίδια μέρα πραγματοποιήθηκε η 3η φάση με εργασίες μεγάλης έκτασης στον νότιο τομέα της περιοχής, ώστε να δημιουργηθεί χώρος κατάλληλος για την εγκατάσταση δύο γερανών για την ανύψωση των 2 βαγονιών που είχαν εκτροχιαστεί αλλά δεν κατέπεσαν στο παρακείμενο χωράφι. Οι εργασίες απομάκρυνσης διεκπεραιώθηκαν την επομένη, 5 Μαρτίου. Οι εργασίες αυτές δεν συνδέονται κατ’ ουδέναν τρόπο με ανάσυρση σορών, καθώς τα δύο βαγόνια είχαν διατηρήσει τη δομική τους ακεραιότητα. Η Φάση 3 διαφεύγει οποιαδήποτε λογική εξήγηση, καθώς η ανάταξη της γραμμής καθόδου δεν ήταν επείγουσα. Με την απομάκρυνση των συντριμμιών της εμπορικής αμαξοστοιχίας, ήταν δυνατή η αποκατάσταση της γραμμής ανόδου. αν όντως αποτελούσε ύψιστη προτεραιότητα η επανεκκίνηση της κυκλοφορίας, η οποία έλαβε τελικά χώρα σε φάσεις 16 μέρες μετά, στις 22 Μαρτίου.
Στις 6 Μαρτίου, έγιναν εργασίες τελικής διαμόρφωσης των πρανών και του ευρύτερου χώρου, με επίστρωση ασφαλτούχου υλικού. Πέραν της διαμόρφωσης των πρανών, οι εργασίες αυτές δεν είχαν προφανή σκοπό (ιδίως η ασφαλτόστρωση) και δεν σχετίζονταν με ανάσυρση σορών. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, συστάθηκε επισήμως η Επιτροπή Γεραπετρίτη που δεν επισκέφθηκε ποτέ τον χώρο της σύγκρουσης, καθώς δεν υπήρχε πλέον τίποτα για να επιθεωρήσει.
Τα περί μερικής επιχωμάτωσης είναι πρόδηλα έωλα, καθώς η μόνη περιοχή που δεν επιχωματώθηκε ή καλύφθηκε με χαλίκι, συμπεριλαμβανομένου του έρματος των γραμμών ανόδου και καθόδου, ήταν ο χώρος που εκκαθαρίστηκε στην 1η φάση των εργασιών.
Βάσει των προαναφερθέντων, προκύπτει μια σειρά κρίσιμων ερωτημάτων:
● Για ποιον λόγο τα κυβερνητικά στελέχη προέβαλαν την επείγουσα ανάγκη, από ανθρωπιστικής απόψεως, ανάσυρσης σορών σε όλη την έκταση των εργασιών, ενώ αυτό δεν ισχύει για 3 από τις 4 φάσεις αυτών;
● Για ποιον λόγο τα κυβερνητικά στελέχη υιοθετούν μη ταυτόσημες αιτιάσεις, οι οποίες φαίνεται ότι προσαρμόζονται στα δεδομένα που προκύπτουν προϊόντος του χρόνου;
● Για ποιον λόγο έγιναν ταχέως οι εργασίες ανάταξης και των δύο γραμμών (άνοδος & κάθοδος), ενώ δεν υπήρχε ουσιαστική ανάγκη, για τις οποίες απαιτήθηκαν οι εκτενείς εργασίες επιχωμάτωσης της Φάσης 3; Και, τέλος
● Για ποιον λόγο έγινε ασφαλτόστρωση με το ανάλογο κόστος;
*Εμπειρογνώμονας Διαχείρισης Ασφάλειας
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας