Τι περιμένουμε από τον Δήμο Αθηναίων;

Η αυτοδιοίκηση, και ιδιαίτερα ο πρώτος βαθμός, είναι εγγύτερα από κάθε άλλη εκλεγμένη αρχή της πολιτείας στον/στην πολίτη, και έχουμε τη δυνατότητα, θεωρητικά, να απευθύνουμε ιδέες και προτάσεις στη δημοτική αρχή και στις τοπικές κοινότητες, και να αλληλεπιδρούμε όχι μόνο όταν ψηφίζουμε, μια φορά στα 5 χρόνια, αλλά κάθε μέρα.

Το τοπίο στις πόλεις, την εποχή μας, είναι πολύ δύσκολο, συχνά αβίωτο και απάνθρωπο, στην Αθήνα και σε κάθε μεγάλη ή μεσαία πόλη αυτού του πλανήτη. Στον σύντομο 20ό αιώνα, ο ιστορικός Έρικ Χομπσμπάουμ λέει ότι μια από τις τρεις μεγάλες κοινωνικές επαναστάσεις του αιώνα αυτού, είναι η αστικοποίηση σε όλη την υφήλιο. Κι εμείς εδώ, στη μικρή σχετικά Αθήνα, ζούμε τις επιπτώσεις αυτής της αστικοποίησης σε μεγάλο και υπερθετικό βαθμό, αφού δεν ξεχνάμε ότι η ευρύτερη περιοχή της Αττικής περιλαμβάνει το μισό πληθυσμό της Ελλάδας. Η ίδια η Αθήνα είναι ένας «μικρός» δήμος σχετικά με την Αττική συνολικά, με περίπου 700.000 εγγεγραμμένους ψηφοφόρους, ενώ αυτοί που πραγματικά ψήφισαν κατά τις τελευταίες εκλογές, ήταν κάτω από το 50%. Να ξαναπούμε ότι από πλευράς μεταναστών, όσοι και όσες έχουν δικαίωμα ψήφου είναι ελάχιστη μειοψηφία από τους και τις μόνιμα διαμένοντες.

Φυσικά το πλαίσιο λειτουργίας όλων των δήμων είναι καπιταλιστικό, με αποδεκτή την ιδέα της πρωτοκαθεδρίας του κέρδους και της εμπορικότητας. Η «ισότητα» των πολιτών περιορίζεται στο δικαίωμα ψήφου  ενώ σε όλους τους άλλους χώρους επικρατεί από ανισότητα έως χάσμα οικονομικών μέσων, κάτι που αντιπαλεύει η παράταξή μας, η Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα.

Εκτός από τους μετανάστες και τις μετανάστριες, όπως πάντα, υπάρχουν και άλλες υποπρολετάριες, οι γυναίκες που είναι πρώτες στη φτώχια και τελευταίες στη φροντίδα των αναγκών τους, με αυτή την αντιμετώπισης της πατριαρχικής βίας εναντίον τους σημαντικότατη παράμετρο για την ευζωία και για την οικονομική ευμάρεια. 

Έχουμε λοιπόν ένα βουνό από όλες τις απόψεις, για να παρέμβουμε στα δρώμενα ενός θεσμού στον οποίο θεωρητικά μπορούμε να επιδράσουμε, και γι’ αυτό βάλαμε και υποψηφιότητα για να κερδίσουμε τις ψήφους των πολιτών με ένα πρόγραμμα ριζοσπαστικό, οικολογικό, με επίκεντρο τις ανάγκες των πιο φτωχών και πιο καταπιεσμένων συμπολιτών μας και πάνω απ’ όλα με τη συνεργασία μαζί τους.

Μια από τις ισχυρές πλευρές του προγράμματός μας ήταν η αντιφασιστική πάλη, και δεν είναι τυχαίο ότι επικεφαλής της παράταξης ήταν ο Κώστας Παπαδάκης, που έχει παίξει το σημαντικό ρόλο του στη δίκη της Χρυσής Αυτής και πολύ περισσότερο. Και έχουμε τη χαρά ότι μειώθηκε, δυστυχώς δεν μηδενίστηκε, η απήχηση των φασιστών που μάλιστα είχαν επικεφαλής έναν καταδικασμένο για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, ο οποίος στη συνέχεια ευτυχώς παραιτήθηκε.

Πολλές είναι οι όψεις πολιτικής του δήμου, και ακούσαμε τον νέο δήμαρχο κ. Δούκα να εξηγεί πως και γιατί κατά τη γνώμη του η Αθήνα αλλάζει σελίδα. Είναι γεγονός ότι η καταψήφιση Μπακογιάννη αποτελούσε μεγάλη νίκη για τους πολίτες αυτής της πόλης, αλλά το πλαίσιο λειτουργίας είναι ασφυκτικό και δεν γνωρίζουμε σε ποιο βαθμό ο νέος δήμαρχος θα το αμφισβητήσει.

Τώρα, η μικρή εικόνα: Προσωπικά είμαι εκλεγμένη στην Πρώτη από τις 7 δημοτικές κοινότητες. Το καλπονοθευτικό σύστημα δεν μας επέτρεψε να πάρουμε μεγαλύτερο ποσοστό, αλλά και με αυτό που κατακτήσαμε, το 6,1%, να έχουμε περισσότερους δημοτικούς και κοινοτικούς συμβούλους. Παρ’ όλα αυτά, σκοπός μας είναι να συνεργαστούμε με τους  ενεργούς πολίτες της Αθήνας και τις συλλογικότητες που υπάρχουν σε κάθε γειτονιά. Κάποια από αυτά τα πρόσωπα και συλλογικότητες τα έχουμε ήδη γνωρίσει, μέσα σε ένα μόνο μήνα, και ζούμε κάθε φορά που τους συναντάμε το δράμα που βιώνουν, ιδιαίτερα σε ότι αφορά το μεγαλύτερο βασανιστήριο που υφίστανται, με τα αμέτρητα τραπεζοκαθίσματα που καλύπτουν τους ελεύθερους χώρους και προπαντός με τη μουσική η οποία δεν τους αφήνει να ζήσουν τη ζωή τους και να ησυχάσουν νύχτα και μέρα.

Ένα δράμα που το γνωρίζουμε από ίδια πείρα, βέβαια. Εμείς δεν θέλουμε μια πόλη χωρίς δημόσια ζωή και χωρίς μουσική. Θέλουμε συνύπαρξη των δραστηριοτήτων, όπου αυτό γίνεται, για μια ζωντανή πόλη και διάχυση και διασκορπισμό των καταστημάτων διασκέδασης ώστε να μην δημιουργούνται υπερσυγκεντρώσεις, με υπερκορεσμένες περιοχές, κάτι που ανέφερε και ο ίδιος ο νέος δήμαρχος. Και φυσικά μπορούμε να ανοίξουμε τη συζήτηση αν θέλουμε και ζητάμε να σταματήσει τελείως η μουσική που οχλεί, όχι στις 2 το πρωί, όχι στη 1, αλλά πολύ νωρίτερα, μέχρι να γίνει η διασπορά των μαγαζιών. Και όπου ο νόμος δεν επιτρέπει κάτι παράλογο και βασανιστικό, να αλλάξει ο νόμος.

Καλούμε τους και τις πολίτες στα κοινοτικά συμβούλια, τα οποία συνεδριάζουν κάθε τρίτη ή τέταρτη εβδομάδα, μεμονωμένα ή καλύτερα με ομάδες, να καταθέσουν τις απόψεις τους. Δυστυχώς, για να πουν τις απόψεις τους πρέπει να συζητείται το «συγκεκριμένο» τους αίτημα. Παρ’ όλα αυτά, μπορούν να επικοινωνούν με το Δήμο στα τηλέφωνα της 1ης Δημοτικής Κοινότητας, στην Πλατεία Ψυρρή, 210 5277950. Στην εφαρμογή κινητού NOVOVIL χωρίς κόστος, στο τηλ. 1595 το οποίο έχει κάποιο κόστος, στο μέιλ [email protected] και με μήνυση για παράνομες πράξεις στη δημοτική αστυνομία ή την γενική αστυνομία. Γνωρίζουμε ότι συχνά είναι δύσκολο και επίφοβο να κάνει κάποιος μια καταγγελία, γιατί υπάρχουν οι “φύλακες” των παρανομούντων που απειλούν, όπως έχουμε ενημερωθεί, αλλά η ζωή προχωρά.

Στην πρόσφατη συνέντευξή του ο Δήμαρχος έδειξε ένα ταμπλό με τα θέματα του δήμου τα οποία λαμβάνουν από τους πολίτες και το βαθμό εξυπηρέτησής τους, οπότε θα έχουμε, ευελπιστούμε, τη δυνατότητα ελέγχου της πορείας των καταγγελιών.

* Εκλεγμένη στην 1η κοινότητα με την Ανατρεπτική Συμμαχια για την Αθήνα - [email protected] - [email protected]